26 ธันวาคม 2546 13:24 น.
เมจิคเชี่ยน
เมื่อค่ำคืนคืนค่ำมันย้ำจิต
หวนนึกคิดคิดนึกถึงวันก่อน
รอยยิ้มเธอเธอยิ้มอย่างอาทร
ก่อนหลับนอนนอนหลับนิจนิรันดร์
น้ำในตาในใจเริ่มไหลออก
แสนช้ำชอกช้ำใจเธอจากฉัน
ดั่งดวงจันทร์ดวงดาวราวหายพลัน
แสนเงียบงันเงียบเหงาเงียบเศร้าใจ
เฝ้ามองดูอยู่ไหมในสักแห่ง
แม้นอ่อนแรงอ่อนล้าทนไม่ไหว
ยืนหยัดลุกชึ้นเผชิญเดินต่อไป
คือสัญญาให้ไว้ก่อนหมดลม
คิดถึงมากมากเกินเกินเอื้อนเอ่ย
คนคุ้นเคยคุ้นใจคนงามโฉม
ภาพความรักความแคร์ติดอกตรม
ในอารมณ์ถมจิตแทบดับดิ้น
ชั่วชีวิตชั่วใจยังตราตรึง
เธอที่หนึ่งซึ่งใจถามถวิล
คือดวงจันทร์ดวงดาวพราวยลยิน
ก่อนจะสิ้นค่ำคืนฝืนหลับนอน
เมื่อค่ำคืนคืนค่ำมันย้ำจิต
หวนนึกคิดคิดนึกถึงวันก่อน
รอยยิ้มเธอเธอยิ้มอย่างอาทร
ก่อนหลับนอนนอนหลับนิจนิรันดร์ ...
..............................................
เอ่อ... ผมรู้สึกว่าไอ้กลอนแบบนี้ ยังเขียนไม่ค่อยเป็นสับปะรด มังคุด มะละกอ
อืมๆ จะว่าไปทุกๆบทกลอนที่ผมเขียนมาแหละ เหะๆ ...
อ่านของคนอื่นแล้วมาอ่านของเรา ... ไหงต่างกันราวฟ้ากับเหวงี้ฟะ 555
กราบหว่างขาผู้อ่านงามๆทุกท่าน ช่วยให้คำแนะนำบ้างก็ดีนะขอรับ โฮะๆๆ
.... ทะลึ่งอยากเขียนก็งี้แหละเนอะ เวรกรรมของผู้อ่านแท้ๆ 555 .....
หวาดดียามบ่ายขอรับผม ... สุดหล่อไปแหละเด้อ โฮะๆๆ
24 ธันวาคม 2546 01:09 น.
เมจิคเชี่ยน
รักในใจ...ฉ
ไม่ขอยืนอยู่ใกล้ ขออยู่ตรงนี้
เพราะรู้ตัวดีคงทำได้ แค่ภาพในฝัน
ความรักของเธอ รอใครสักคนที่สำคัญ
ไม่ใช่ฉันที่อยู่นอกสายตา ฉันรู้ดี
ไม่ขอเรียกร้องให้เห็นใจ
เพราะรู้ว่าทำไป คงได้ความช้ำใจกลับมาแทนที่
แค่มองแววตา ก็เห็นภาพเขากลับมาทุกที
เงาเลือนลางของฉันแทบไม่มี ไม่มีเลย
ไม่ขออะไรสักอย่าง
แค่มองเธออยู่ห่างๆ บนฟ้ากว้างอย่างเฉยๆ
สุขของฉันคือการมีเธออยุ่ในใจ เธอคนคุ้นเคย
แอบรักอยู่เงียบๆโดยไม่ต้องเปิดเผย
.........เพียงแค่ได้เอ่ย บอกรักในใจก็พอ.........
บางครั้งการที่เราได้แอบรักใครสักคนที่มันก็มีความสุขมากแล้ว
จริงไหมขอรับ แค่เห็นเค้าสดใส เห็นเค้ายิ้มแย้ม
โลกของเราก็พลอยเป็นสุขไปด้วย ... นี่ละหนออานุภาพของความรัก โฮะๆๆ
....ไปดีกว่าไร้สาระ+เพ้อเจ้อว่ะ ... หึๆๆ
อยากแด๊กไอศครีมจัง โฮะๆๆ ว่าแล้วสักหน่อยท่าจะดีแฮะ
22 ธันวาคม 2546 01:48 น.
เมจิคเชี่ยน
แสงแดดอุ่นสดใสในยามเช้า
เป้ตัวเก่าสะพายหลังยังจุดหมาย
เดินฮัมเพลงครื้นเครงเกินบรรยาย
ที่สุดท้ายปลายทางรอพบเธอ
เสียงโหวกเหวกดังมาใจครุ่นคิด
สะกิดใจให้ตามด้วยความเผลอ
เห็นไทยมุงกันใหญ่ใครกันเออ
เรื่องเพ้อเจ้อแหกตามายากล
แวะยืนอ่านหนังสือสื่อความรู้
น่าหดหู่สาวไทยใจฉงน
ขาดเงินหมดลดตัวต้องขายตน
นี่หรือยลความคิดพินิจเอง
วงดนตรีตาบอดช่างยอดเยี่ยม
ฝีมือเปี่ยมมืออาชีพกระฉับกระเฉง
เสียงตบมือดังลั่นฉันครื้นเครง
วงบรรเลงสุดยอดฉันหยอดเงิน
ผ่านหน้าร้านอาซิ้มลูกสาวสวย
เธอคนหมวยใจดีที่สรรเสริญ
น้ำใจล้นกับทุกคนไม่มองเมิน
เห็นฉันเดินเธอแสยะแหวะหน้าใส่ (-..-)
เหลียวมองซ้ายแลขวาน่ากลัวนัก
เจอรถไฟรักสามเส้าเอาคนไหน
ฉันยืนยิ้มชอบใจไอ้ผู้ชาย
สับไม่ทันเลยชนผลเลยซวย
แวะนั่งพักดื่มน้ำเพิ่มกำลัง
สาวน่ารักน่าชังช่างสุดสวย
เธอยิ้มให้แล้วเอ่ยเลยแทบม้วย
บอยไม่ดื่มซวยจิต กรี๊ดของปลอม
ควันสีขาวฟุ้งโขมงตรงทางนั้น
คนแห่กันมุ่งไปด้วยใจพร้อม
ไฟไหม้ตึกรุกลามตรอมใจยอม
ของแหลกหลอมร้องไห้ใจละลาย
นาฬิกาบอกเวลาสิบโมงครึ่ง
เท้ารีบบึ่งใจถลำเมื่อยามสาย
อีกแล้วครับสาวเสื้อแดงเดินเดียวดาย
ส่งยิ้มให้สื่อความหมายฉันไม่แคร์
ถึงที่หมายเห็นสาวเจ้าหน้าบึ้ง
คิ้วขมวดถมึงตึงไม่น่าแล
หนุ่มคนไหนโชคร้ายตายแน่ๆ
แต่ช้าแต่คือฉันมันส์ไปเลย
***ช่วงนี้ผ่านไปคิดเอาเองเด้อ อิอิ***
กับหนึ่งวันแสนเท่ห์เก๋สุดๆ
ในวันหยุดสดใสไม่นิ่งเฉย
เหนื่อยแล้วครับวันนี้กับทรามเชย
ผมขอเอ่ยคำลา...ราตรีสวัสดิ์ .. ^^
อืมๆ ไม่เคยแต่งยาวขนาดนี้ เหออออ แต่งไปได้
ถือว่าเป็นความโชคร้ายของคนอ่านละกันเด้อ โฮะๆๆ
..............................................................
ของแถมอีกแล้วขอรับ
ความรัก...ไม่ได้อยู่ในเมนู
ฉันไม่เกี่ยงที่จะสั่งเมนูว่า
จะเป็นพิซซ่าหรือกะเพราไก่
แต่ความรักฉันเจาะจงหัวใจ
เฉพาะกับเธอคนเดียวนั่นไง...ยัยตัวดี ... (^o^)
15 ธันวาคม 2546 01:30 น.
เมจิคเชี่ยน
ไม่ต้องพูดอะไรหรอก
แววตาเธอมันบ่งบอก เจ็บปวดมาใช่ไหม
ร้องไห้เถอะ ร้องออกมาซะ ไม่ต้องอายใคร
จะไม่ไถ่ถามถึงเหตุผลอะไร ที่เธอเสียใจมา
จะหลับตาพิงไหล่ฉันก็ได้นะ
ลืมเรื่องร้ายๆซะ โลกนี้ยังมีสิ่งที่มีค่า
ไม่ต้องกังวล จะมีคนมาทำร้ายเธออีกครา
จะดูแลและสัญญา ว่าจะไม่ทิ้งเธอไป
ตื่นขึ้นแล้วค่อยมาทักทาย
โปรดส่งยิ้มให้ฉันสื่อความหมายจะได้ไหม
แค่อยากเห็นเธอคนเดิม คนที่ฉันรักหมดใจ
เป็นคนใหม่ เพียงความสดใสยังเหมือนเดิม
ทำได้ให้เธอก็เท่านี้
ไม่ต้องการให้เธอสนใจใยดีเหมือนแรกเริ่ม
คนคนนี้ ขออยู่ตรงนี้ ขอเป็นคนเดิม
ขอเป็นคน ช่วยเติมใจ ให้เธอหายรู้สึกดี
........ ขอเป็นแค่นี้ก็พอ ..........
มีของแถมมาฝากอีกแล้วขอรับ หุหุ
ฉันก็รู้ละนะ ว่าเธออกหักมา
เขื่อนเก็บน้ำตามันเลยแตกใช่ไหม
ตอนแรกก็ว่าจะไปเตะนายคนนั้นแก้แค้นให้
แต่คิดมาคิดไป มันตัวใหญ่...
.......ขอนั่งปลอบใจข้างๆเธอแทนละกัน ^^
................. ราตรีสวาทเด้อสาวๆ อิอิ .................
13 ธันวาคม 2546 03:53 น.
เมจิคเชี่ยน
เธอถามว่าทำไมจึงเฉยชาขนาดนี้
ทำหมางเมินไม่มีเยื่อใยเหมือนแต่ก่อน
เธอผิดอะไรทำไมถึงทำตัดรอน
เหมือนมีดบาดตรงหัวใจอ่อน ... เธอมีน้ำตา
ฉันเงียบไม่พูดอะไร
ข่มความอ่อนไหว แต่หัวใจแสนร้าวล้า
ความเงียบขณะนั้น ทำให้คนสองคนที่คบกันมา
แตกหัก..พร้อมรอยน้ำตาเธอเดินจากไป
รอบกายฉันเวิ้งว้าง เงียบเชียบ
สายลมพัดผ่านเย็นเฉียบ เริ่มอ่อนไหว
ฝืนก็แล้ว กลั้นก็แล้ว ยากเก็บไว้
ลำธารน้ำตาแหล่งใหญ่ เริ่มแตกไหลออกมา
กับคำถามที่เธอถาม
ที่ทำเฉยๆไม่ได้หมายความเกลียดเธอนักหนา
และทุกครั้งที่ไม่ค่อยมองหน้า ไม่ได้พูดจา
คำตอบมันมากกว่า ความเป็นเพื่อน ที่เธอให้กัน
ผิดที่ฉัน ล๊อคประตูหัวใจไม่อยู่
เสียใจนะอยากให้รู้ ยอมให้เธอเกลียดฉัน
ความนานของเวลา อาจทำให้เธอรู้คำตอบในสักวัน
เพื่อนคนนี้ไม่ได้ตั้งใจทำอย่างนั้น ... ขอโทษจริงๆ
... อารมณ์ ความรู้สึก บังคับยากแฮะ ...
เป็นเรื่องสมัยหนุ่มๆน่ะ อิอิ กุริกุริ 555 ท่าจาบ้าแฮะ (-..-)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
หน้าส่วนตัว
623
