21 กันยายน 2545 00:18 น.
เมฆานที
ยามเย็น ยามเช้า ยามค่ำ
ตื่นมาเพื่อมีชีวิตอยู่เช่นทุกวัน
แต่วันนี้เป็นวันที่บางคนต้องเจ็บปวด
ต้องทรมาน กับความดีใจ
ต้องร้องไห้ กับความสุขสม
สิ่งที่ได้มา อยากได้ชื่น อยากได้ชม
อยากให้สุขสมดังหมาย
วันนี้คน ๆ นี้ยังคงอยู่
กับทุก ๆ ความหมายที่ฉันมีให้
วันดี ๆ ที่มีมาจากใจ
ยังคงอยู่ภายใน
จากหัวใจของชายคนนึง
ขอบคุณจากความคิดถึง จากห้วงลึกของใจ
ขอบคุณกับความห่วงใย พร้อมความรักที่มีให้
เสียใจจริง ๆ กับความเจ็บปวดที่เธอได้รับ
เสียใจจริง ๆ กับความทรมานที่มันเกิดขึ้น
ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้เธอเจ็บ
ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้เธอปวด
เพียงแต่วันนี้ จะเป็นวันที่จะทำให้เธอมีความสุข
และมีฉันอยู่เคียงข้างเธอ ตลอดไป
ด้วยหัวใจ ห้วงลึกของใจ จะเป็นคนที่ดีตลอดไป
ขอบคุณและห่วงใย รักเธอมากมาย ด้วยใจจริง
จาก...ลูกของแม่...
20 กันยายน 2545 00:41 น.
เมฆานที
คนเดียวดายใจแสนสุดเปลี่ยวเหงา
บนความเศร้าบอกลาฟ้าสลาย
ตนเปลี่ยนตนให้เขื่อนพังทลาย
สุดเสียงไฟเร่าร้องสิ้นเยียวยา
เหงาทั้งเหงาจะบอกใจ
เหงาทั้งใจบอกใครเขา
สุดเสียงแสบซาบทรวงสุดซบเซา
เหงาใจ บอกใจ
ราตรีนี้มองเห็นจันทร์หมอง
แสงดาวคล้องเรียงสุดฟ้าสาย
ดาวดวงน้อยคล้อยตามระยิบพราย
สุขที่ใจ เหงาสุดใจ
14 กันยายน 2545 03:35 น.
เมฆานที
รักห่างไกล มองไป ใจห่วงถวิล
คนคนนั้น เขาเคยชิน ใจห่วงหา
รักคนที่ เขามี ก่อนหน้ามา
จะให้ค่า ของรักนี้ ดีเช่นไร
รักแต่เขา ใจเรา เขาไม่ห่วง
ใจจำลวง ล่วงไป ให้ใจเขา
บอกเพียงคำ ดี ดี เพียงชื่นเรา
ให้ใจเขา ใกล้กับเรา เพียงขอบทราย
มองเห็นตา ดี ดี ที่มีให้
มองเห็นใจ ซึ้ง ซึ้ง ที่ห่วงหา
เพียงเห็นสาย สัมพันธ์ดี ที่มีมา
ให้เธอหา ห่วงเขา ไม่เป็นไร
อนาคต ขึ้นอยู่ ที่ตัวตน
อนาคต สบถคำคน ให้คิดถึง
เพียงสายตา ใจกังวล ให้คนึง
เอ่ยคิดถึง เอ่ยรำพึง เพียงจินตกาล...