9 พฤศจิกายน 2548 12:40 น.
เฟี้ยตเตอร์
ฉันไม่มีคำรักใดมาให้คุณ
เมื่อไออุ่นที่เคยคุ้น ถูกถ่ายโอนโยนให้เขา
ความรักที่แสนหวาน กลายเป็นหนังสือนิทานปกสีเทา
ที่ข้างในได้บอกเล่า แต่เรื้องเศร้าของหัวใจ
จงอย่าถามกันว่าฉันรักคุณหรือเปล่า
อย่ารบเร้าให้ฉันโป้ปด มันเกินสะกดน้ำตาไหว
รักนะ..เพียงแต่เธอจะคาดคั้นกันทำไม
เมื่อร้อยเหตุผลของเธอคือจากไป
แล้วรักจะเหลือค่าอะไร..เมื่อบอกเธอ
--จากฉันไปเถอะ ดีกว่าถามกันว่ารักไหม??
ถ้าฉันรัก ฉันต้องยอมให้เธอมีความสุขอยู่กับเขา
แล้วต้องช้ำเศร้าอยู่คนเดียว อย่างนั้นเหรอ???
4 พฤศจิกายน 2548 16:39 น.
เฟี้ยตเตอร์
ฉันแค่หวังไว้ในสักวันหนึ่ง
ว่าจะมีสักคนที่ปนเข้าไปถึงหัวใจฉัน
กี่ครั้งที่เหงา ก็ว่างเปล่าทุกทีที่บ่นกับมัน
จะขอฟ้า..ดวงดารา..หรือพระจันทร์
ก็ได้เพียงเสียงเงียบงันตอบกลับมา
ตั้งใจจะอดทนรอ
ร้อยครั้งที่ขอ..พันครั้งที่ท้อ ก็ยังรอโดยไม่ต่อว่า
กับพรหมลิขิต ที่เขาบอกว่าจะมาสะกิดหัวใจให้ไหวชา
โดยการส่งรักแท้ลงมา กับคนในฝันที่ฉันว่าที่ตามหามานาน
ถ้าเจอเขาความเหงาคงหลุดพ้น
ดูหนังรักคงหวานปน ไม่น้ำตาหล่นอย่างวันผ่าน
จับมือกันมันคงอุ่น..รสกาแฟคงหวานละมุนแม้ไม่มีน้ำตาล
ถ้าฟ้าจะบันดาล
ฉันสัญญาว่าจะรักเขานาน-นานด้วยหัวใจ
รักแท้ที่ตามหามานาน ยิ่งคว้าก็ยิ่งไกล หามาจนเหนื่อยเมื่อไรนะ จะมีใครมารักบ้างเสียที
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเฟี้ยตเตอร์
หน้าส่วนตัว
2123
