9 พฤศจิกายน 2547 11:33 น.
เฟี้ยตเตอร์
เธอเป็นฝันที่อยู่สูง
ฉันจึงเหมือนกาที่หลงฝูงมารักหงษ์
ฝันไว้ไกลก็ทำได้แค่ปลง
เมื่อเธอรักเราไม่ลง ก็คงต้องทำใจ
จึงได้แค่รักอย่างคงมั้น
เมื่อหัวใจกับตัวฉันมันไม่น่าฝันใฝ่
เป็นเพียงอีกาที่ให้เธอไม่มากไปกว่าแค่หัวใจ
และคงเป็นเพียงฝันที่แอบใฝ่ของคนใจเบา
--กลอนค่อนข้างแปลกๆไงไม่รุ เนอะ
5 พฤศจิกายน 2547 09:24 น.
เฟี้ยตเตอร์
ใครบางคนเคยเพ้อว่า......
สักคน ที่เป็นดั่งฝนในวันร้อน
เป็นไออุ่นอ่อนในตอนหนาว
ผู้ชายตัวใหญ่..ที่คอยยืนบังฝนให้ในทุกคราว
และทุกๆย่างก้าว เราเป็นของกันและกัน
เมื่อไหร่ฉันจะมีคนที่ว่า
หลายครั้งที่ตามหาก็ยังไม่พบหน้าคนในฝัน
เขาจะมีตัวตนจริงไหม ในความผูกพัน
ถ้ามี--ก็ขอให้คนดีปรากฏในเร็ววัน..ก่อนที่ฉันจะเหงาตาย
คุณ..เคยเพ้อฝันถึงใครคนนั้นบ้างไหม
3 พฤศจิกายน 2547 14:59 น.
เฟี้ยตเตอร์
มาแล้วกับโครงการใหม่
โปรเจคไฉไล ชวนอ่านพาลอยากซื้อ
ขอเพียงเจ๋ง แต่งกลอนเองด้วยสองมือ
และความฝันคือ อยากมีกลอนของตัวเอง
ว่าแล้วก็ส่งมาที่นี่
การันตรี ทุกดีกรีผลงานของคนเก่ง
หากกำลังฝัน..ก็มาร่วมกันบรรเลง
แล้วหนังสือกลอนของตัวเอง จะปรากฏงดงาม
-ตอนนี้เตรียมโครงการกลอนน้องใหม่อยู่
โปรเจคนี้พิเศษจริงๆ เคยเอาไปเสนอ
แต่นักเขียนไม่พอ
ใครสนใจก็ตอบในนี้นะ จะได้รู้ว่าคนอยากมีงาน
กลอนรวมเล่มนั้นเยอะแค่ไหน
1 พฤศจิกายน 2547 15:23 น.
เฟี้ยตเตอร์
อาจทำได้ไม่มากไปกว่า
แอบสบสายตาด้วยความหวั่นไหว
เอาความรักไปโอน แล้วโยนความห่วงใย
หากสักคราที่เธอสัมผัสหัวใจ คงจะรู้ได้ถึงอาการ
ว่ามีคนที่ยังรัก
ตลอดเวลายังมีใจภักดิ์เพื่อรอวันเธอเดินผ่าน
รักเขาไปก่อน จนเธอรอนราน
เพียงอยากบอกมาช้านาน ว่าคนข้างหลังต้องการจะรักเธอ