15 กันยายน 2546 14:26 น.

แท้จริงแล้วใจยังรักเธอ(เพียงข้างเดียว)

ฉันก้าวออกมา...
สวมความแกร่งที่ขาแล้วเดินให้ไหว
ไม่อยากอยู่ทนบนความร้าวใจ
เพียงเพราะมือข้างเดียวที่ตบไปเสียงไม่ดัง
ฉันเข้าใจไปเองว่าหยุดทุกอย่างได้
แต่เสียงสะท้อนในใจกลับยังรอความหวัง
รอเพียงมือที่ตบไป..จะมีมือใครมาประสานให้เสียงดัง
จึงเข้าใจว่าในทุกครั้ง--ฉันยังหวัง--ยังฝัน--และรักเธอ