29 เมษายน 2547 20:33 น.
เฟี้ยตเตอร์
ในมุม-มุมหนึ่งของคนเจ็บช้ำ
มีน้ำตามาตอกย้ำให้หมองไหม้
ไหว้วอนดวงจันทร์..เพียงไม่พ้นวันก็อ่อนใจ
ยินเสียงจันทร์ร่ำไห้ เมื่อฟ้าไม่มีดาว
คืนนี้..ฉันคิดถึงเธอ
หนึ่งดวงใจที่พร่ำเพ้อ..มีคำพร่ำกล่าว
อยากบอกว่ารัก และแน่นหนักในทุกคราว
แม้ฟ้าจะไร้ดาว หรือไม่แต่อย่างไร
ในซอกหลืบของคนเจ็บปวด
มีรอยแผลและความร้าวรวดเกินแก้ไข
จันทร์ไม่อาจเยียวยา ฟ้าไม่เคยย่อได้อย่างใจ
ฉันจึงยังเจ็บ--เก็บมันไว้ข้างใน
ไม่รู้จะบอกกับใครนอกจากดวงจันทร์
28 เมษายน 2547 20:52 น.
เฟี้ยตเตอร์
หนาวน้ำตา...
หัวใจถูกรายล้อมด้วยความเหว่หว้า--หม่นเหงา
ถูกโอบกอดเพียงสายลมแผ่วเบา
อยู่กับค่ำคืนเศร้าที่แสนยาวนาน
กว่าเวลาจะผ่านคืน
ฉันขมขื่น..ร้าวฉาน
จะดูแลตัวเองได้อีกกี่นาน
ความเหงามันทารุณฉันเหลือเกิน
เข้ามาโอบกอดฉันได้ไหม
อย่าปล่อยให้ช่องว่างความห่างเหิน
มาทำร้ายหัวใจให้ยับเยิน
อยากมีเธอดูแลเหลือเกินคนดี
26 เมษายน 2547 15:28 น.
เฟี้ยตเตอร์
อยู่ฟังคำอ้อนวอน
ว่าเธอขอก้าวล่วงหน้าไปก่อน..ไปกับเขา
ทิ้งมันไว้ สองหัวใจ คำว่าเรา
ให้รักเป็นเพียงนิยายเรื่องเก่าไว้เล่าขานกับหัวใจ
เธอนึกเอาเองหรือเปล่าว่าฉันเข้มแข็ง
หากโดนเขาแย่ง ฉันก็ยังแกร่ง..ฉันก็ยังไหว
จึงมาขอ..โดยไม่รั้งรอสายใย
เหมือนนึกจะไปก็ไป ดั่งสายลม
22 เมษายน 2547 16:04 น.
เฟี้ยตเตอร์
ความรักของฉันมันเบายิ่งกว่าขนนก
และสกปรกยิ่งกว่าขยะบนพื้น
ฉันคงเป็นได้แค่ดินที่เธอเยียบยืน
และคงยากที่จะเป็นอื่น..เหมือนฝันกลางวัน
( กลอนหน้าปกจากหนังสือตัวเอง แล้วจะเขียนกระทู้เรื่อยๆ
จนกลอนครบเล่มเลยล่ะกัน อย่าเพิ่งเบื่อกันก่อนนา)
22 เมษายน 2547 13:47 น.
เฟี้ยตเตอร์
แม้ฉันจะโกรธหรือเจ็บแค่ไหน
ก็ไม่มีสิทธิ์เคืองใจที่เธอไปกับใครคนอื่น
ความรัก เธอยังไร้จุดแน่นหนักในการหยัดยืน
แต่ฉันก็ยังทนฝืน..ทนคบกัน
ไม่กล้าจบ เพราะกลัวพบความเจ็บ
แม้ร้อยความรักเธอจะสุขเสพอย่างไม่แคร์ฉัน
เพราะเผลอรักคนงี่เง่าที่ไม่เคยเข้าใจอะไรในกันและกัน
แล้วมันผิดหรือที่ฉันโกรธเธอที่ยังยืนยันจะหลายใจ
-ทนคบกับเด็กคนหนึ่ง โทรหาแต่คนอื่นไม่หยุด
แบบไม่เกรงใจกันเลย ไม่ใช่แค่คนเดียว
หลายคนจนนับไม่ไหว ควรทำไงดีเนี่ย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเฟี้ยตเตอร์
หน้าส่วนตัว
935
