1 ตุลาคม 2546 11:01 น.
เฟี้ยตเตอร์
อยากได้คำว่ารักจากเธอ
แต่ก็ได้แค่เพ้ออย่างเหงาๆ
เมื่อสิ่งที่ไร้เดียงสาคือ ใจเรา
และเธอก็มีใครคอยเป็นเงาอยู่มากมาย
จึงได้แค่ฝันในมุมสลัว
แอบรักเพราะกลัวหัวใจไร้ความหมาย
เมื่อเธอคือดาวและเราแค่ทราย
จึงได้แค่มองอย่างเดียวดาย..เหงาคนเดียว
15 กันยายน 2546 14:26 น.
เฟี้ยตเตอร์
ฉันก้าวออกมา...
สวมความแกร่งที่ขาแล้วเดินให้ไหว
ไม่อยากอยู่ทนบนความร้าวใจ
เพียงเพราะมือข้างเดียวที่ตบไปเสียงไม่ดัง
ฉันเข้าใจไปเองว่าหยุดทุกอย่างได้
แต่เสียงสะท้อนในใจกลับยังรอความหวัง
รอเพียงมือที่ตบไป..จะมีมือใครมาประสานให้เสียงดัง
จึงเข้าใจว่าในทุกครั้ง--ฉันยังหวัง--ยังฝัน--และรักเธอ
19 กุมภาพันธ์ 2546 15:00 น.
เฟี้ยตเตอร์
ก้อนหินใต้น้ำ
อยู่ต่ำ..ยิ่งกว่าพื้น
หวังเพียงสักคืน
จะเกยตื้นขึ้นพื้นดิน
เพียงอยากชมดวงจันทร์
ที่ทุกวัน--เฝ้าถวิล
มองแสงสะท้อนน้ำจนชิน
จึงอยากขึ้นพื้นดิน..เพื่อชื่นชม
แต่ก็ได้แค่นั้น
แค่ฝันขม-ขม
ดวงจันทร์ที่ชื่นชม
คงจะไม่งมหินขึ้นมาบทกลอนไทย