3 พฤศจิกายน 2546 12:07 น.
เฟี้ยตเตอร์
โลกยังอยู่คู่ตะวัน
รักของฉันก็หมุนรอบในตัวของมันเธอเชื่อไหม
ยังอยู่เพื่อปลอบโยน ไม่เคยคิดโอนไปให้ใคร
เพราะฉันรักอย่างห่วงใย..ในนิยาม
3 พฤศจิกายน 2546 11:55 น.
เฟี้ยตเตอร์
พรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร
จะขอเก็บคำตอบไว้ในใจนี้
เพราะเวลา..คือ..ตัวตอบคำถามที่ดี
ว่าเราจะเลิกรากันวันที่เท่าใด
แต่ในวันนี้--
ฉันขอเก็บความรักที่ยังดีจะได้ไหม
แม้ใครจะว่ารักเหมือนลมที่พัดพรมไป
กอบเก็บไว้ไม่ได้ เมื่อมันจะปลิวไปตามทาง
จึงขอรักเธออย่างนี้
ตราบที่ทุกวินาทียังมีคนเคียงข้าง
จะให้เธอเป็นความรัก..เป็นคนร่วมทาง
และจะให้เธอเป็นทุกๆอย่างของวันต่อไป
16 ตุลาคม 2546 12:05 น.
เฟี้ยตเตอร์
ความรักของฉันก็แค่นิยายปรัมปรา
เรื่องดอกฟ้ากับหมาวัด
เหมือนฉันที่เป็นแค่คนจรจัด
แต่คิดจะผูกมัดใจเธอ
ไม่มีเงินทอง
เรื่องที่เธอจะมองจึงเพ้อเจ้อ
เหมือนหมาวัดที่ได้แต่ละเมอ
ว่าสักวันเถอะ..ดอกฟ้าจะลงดิน
ความรักของฉันก็แค่นิยายปรัมปรา
ลืมตา--ก็รู้ว่าความหวังหมดสิ้น
เหมือนหมาวัดที่ได้แค่อยู่บนดิน
เรื่องงี่เง่าเอาไปกิน
หวังให้ดอกฟ้ามาอิน..มันงมงาย
13 ตุลาคม 2546 12:00 น.
เฟี้ยตเตอร์
อยากให้รู้ว่าฉันคิดถึง
ตราบจนวันนี้..ก็ยังซึ้งกับวันเก่าก่อน
เธอ คือความผูกพันที่ฉันไม่อาจตัดรอน
คือ ความรักที่ไม่เคยสั่นคลอน--เลือนไปจากใจ
อยากให้รู้ว่ายังคงมั่น
ถึงแม้เธอจะลืมฉัน..และเราไม่อาจเคียงใกล้
ความทรงจำในวันเก่ายังคงเป็นเงาของหัวใจ
ทุกความอาทรที่เธอให้..มันมีค่าเกินกว่าที่ใจจะกล้าลืม
8 ตุลาคม 2546 11:31 น.
เฟี้ยตเตอร์
เฟรนด์ชิปที่เธอเขียน
ยังหยิบมาอ่านวนเวียนซ้ำๆ
ประวัติของเธอก็เอามาจดจำ
แอบเพ้อทุกถ้อยคำ..ที่เขียนลงไป
แม้เธอจะไกลกันแล้ว
และคงจะไร้วี่แววที่จะเจอกันได้
แต่คนตรงนี้--ยังฝากคำรักผ่านลมไป
ให้ช่วยพัดถึงคนที่ฟ้าไกล..
บอกว่าใจ...แอบรักเธอ