1 พฤศจิกายน 2546 00:51 น.
เฟรย่า
จะเธอเท่าที่จะรักได้
จะรักเธอด้วยหัวใจที่คงมั่น
จะรักเธอจนตราบชั่วนิรันดร์
จะรักเธอจนกว่าฉันจะหมดลมหายใจ
31 ตุลาคม 2546 01:05 น.
เฟรย่า
ไม่ต้องการให้เธอเป็นที่สอง
ไม่เคยขอร้องให้เธอเป็นรองจากใครคนไหน
แต่ที่อยากให้เป็นคือคนเดียวของหัวใจ
จะรับคำขอร้องของฉันได้ไหมคนดี
และฉันไม่ต้องการเป็นที่สอง
เพราะฉันจะไมยอมเป็นรองใครคนไหน
และเชื่อว่าเธอมีฉันคนเดียวในหัวใจ
ฉันขอได้ไหมพื้นที่ทั้งหมดของใจเธอ
31 ตุลาคม 2546 00:57 น.
เฟรย่า
ใครบอกว่าฉันมีที่หนึ่งในใจ
ไปเอามาจากไหนน่ะข่าวลือ
มั่วแหลกมั่วลานยังไปเชื่อ
ถ้าอยากรู้ทำไมไม่ถามฉันเอง
มัวแต่คิดว่าฉันเป็นแบบนั้น
แล้วมันจะจริงไหมล่ะพ่อคนเก่ง
ก็รู้นี่ว่าเป็นแค่ข่าวลือเท่านั้นเอง
หรือต้องให้ฉันบอกคนเก่งว่ารักเธอ
31 ตุลาคม 2546 00:47 น.
เฟรย่า
ถ้าฉันไม่รักเธอแล้ว ทำไง
ฉันเคยถามเธอไปแล้ว หลายครั้ง
เธอบอกว่าคงปล่อยฉันไป ไม่รั้ง
เพราะเธอไม่อยากขังหัวใจฉันไว้กับเธอ
จะรักใครก็รักถ้าเขาดีกว่าฉัน
เธอบอกกันในวันนั้นน้ำตาฉันไหล
เจ็บปวดที่พูดมันออกไป
และซึ้งใจกับความรักของเธอ
ก็เพราะเธอเป็นคนแบบนี้
ความรู้สึกที่มีให้เธอก็คือรัก
เป็นความรู้สึกมากมีที่แน่นหนัก
นั่นคือความรักอันยิ่งใหญ่ที่ให้เธอ
ไม่เชื่อว่าจะมีคนแบบนี้
และไม่คิดว่าชีวิตนี้จะได้เจอ
และคิดไม่ผิดที่เลือกรักเธอ
และจะรักเธอเสมอตราบชั่วนิรันดร์...
31 ตุลาคม 2546 00:12 น.
เฟรย่า
ฉันไม่ใช่คนเข้มแข็ง
แต่พอมีแรงดำรงอยู่ได้
ไม่ใช่คนหวั่นไหวอะไรง่ายดาย
แต่หัวใจอ่อนโยนพอมี
ฉันไม่ใช่คนแข็งกระด้าง
และไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยวบนโลกนี้
มองไปทางไหนก็มีผู้คนอยู่ทุกที่
แต่มองมาทางนี้ที่หัวใจไม่มีใคร
ที่ผ่านมาไม่เคยคิดจะรัก
ยังไม่อยากปักหลักกับใครคนไหน
อาจจะเพราะระแวงและกังวลใจ
กลัวว่าต่อไปจะอยู่คนเดียวเหมือนทุกที
แต่ตอนนี้กลับแปรเปลี่ยนไปทุกอย่าง
จากอ้างว้างกลับสดใสเพราะเธอคนนี้
เธอคนซื่อ มั่นคงและแสนดี
ทำให้ฉันยอมทุ่มเทหมดทั้งใจ
ขอบอกกับเธอไว้ ณ ที่นี้
ว่าจะมีเธอคนเดียวในใจฉัน
จะรักเธอตราบชั่วนิรันดร์
ตราบจนฉันจะหมดลมหายใจ...
หน้าส่วนตัว
495
