สะพาน กุหลาบ ทิวลิป ดวงดาว และความรัก 2

เฟรช

"เย้ๆ  เหนไหมเอกในที่สุดเราก้อทำได้  อย่าลืมสัญญานะเอกเยนนี้เลยโอเคไหม"ฟ้าใสหน้าเปื้อนยิ้มข่าวที่เทอรู้ถึงแม้ว่าเทอจาแปลกจัยแต่มานก้อทำให้เทอหน้าเปื้อนด้วยรอยยิ้มได้ทั้งวัน  เมื่อเอกภพเหนแบบนั้นก้อรู้สึกคุ้มค่ากับสิ่งที่ตนเองได้ทำลงไป  "เร็วๆสิฟ้าเดวก้อไม่เลี้ยงซะเลยนะ"เอกภพเร่ง"นี่ไงรีบอยู่ไม่เหนหรอ  อ้อลืมปายว่าตาเลกหนิ"ฟ้าใสพูดพลางหัวเราะคิกคัก แต่เอกภพกับแกล้งทำน่าบึ้งใส่เทอจึงหยุดหัวเราะและพูดแบบอ้อนๆว่า"โอ้ๆ  นายตาใหญ่ อย่างอนเราดินาๆ ดีกานนะ"ฟ้าใสพูดพลางชูนิ้วก้อยให้เอกภพ เมื่อเขาเหนเช่นนั้นจึงหัวเราะออกมา"นี่นายแกล้งเราหรอ หึโกดแล้วนะ"เทอพูดพลางสะบัดหน้าไปทางอื่น""โอเค โอเค กระผมขอประทานอภัยคับ นะคับผม นะคับ นะคับ" "ก้อได้"ฟ้าใสบอกพลางจูงมือเอกภพวิ่งไปยังร้านไอติม  หลังจากทั้งคู่อิ่มกันแล้วก้อเปนเวลาเกือบค่ำแล้วเอกภพพาเทอเดินไปส่งที่หน้าบ้าน "ขอบใจมากนะเอก  ที่ทำให้เราพุงใหญ่ขึ้นหนะ"เทอพูดพลางหัวเราะไป"เรามีความสุขมากเลยนะ  กลับบ้านดีๆหละ บ้ายบายจ้ะ" เอกภพได้แต่บ้ายบายกลับไปและมองคนที่เขารักเดินกลับเข้าบ้านไป  เอกภพมีความสุขมากสำหรับผลของการกระทำที่เขาตัดสินใจทำมันลงไปและเขาก้อทำมันอีกในทุกๆคั้งที่มีโอกาส จนทำให้คะแนนของเขาเริ่มตกไปเรื่อยๆ เมื่อถึงวันประกาศผลสอบเขามักบอกฟ้าใสเสมอเมื่อฟ้าใสทำน่าสงสัยในตัวเขา"โถ่ เราไม่มีความรับผิดชอบอีกแล้วหรอเนี่ยฟ้าใสจึงปลอบเขาเปนนานสองนานทีเดียว  
       เมื่อเทอมสุดท้ายของม.3ใกล้จะสิ้นสุดลงวันสอบคัดสายก้อมาถึง เอกภพสอบติดสายวิทย์ตามความฝันที่จะเปนแพทย์ของเขาส่วนฟ้าใสก้อได้สายศิลป์ตามที่เทอคาดหมายไว้เช่นกัน  วันนึงเอกภพตัดสินใจไปหาอาจารย์ที่ปรึกษา"อาจาย์คับ ผมอยากจะขอย้ายไปอยุ่สายศิลป์คับ"อาจารย์งงมากกับสิ่งที่เดกชายเอกภพพูด"ทำไมหละเอกภพก้อเทออยากเปนแพทย์ไม่ใช่หรอ สายนี้ก้อดีแล้วหนิ"
"คือว่าผมอยากจาไปอยู่กับฟ้าใสหนะคับ""เทอคิดดีแล้วหรอเอกภพนี่คืออนาคตของเทอนะ"เอกภพพยักหน้าอย่างมั่นใจ"ผมคิดดีแล้วคับ"เมื่ออาจารย์ได้ยินเช่นนั้นจึงเงียบไปซักครู่แล้วบอกว่า"สิทของเทอนะเอกภพอาจารย์ก้อขอหั้ยเทอเลือกในทางที่ดีแล้วกานนะ"เมื่อเอกภพออกมาจากห้องพักครูแล้วจึงเดินไปหาฟ้าใส"เรามีอะไรจาเซอไพรเทอหละ"ฟ้าใสทำหน้างงๆแล้วถามว่า"รัยหรอ""เรื่องอารัยจาบอกหละเด๋วเทอก้อจารู้เองหละเมื่อเปิดเทอมน่า"ฟ้าใสทำท่าคิด"อืม ก้อได้สัญญาแล้วนะ""คับผม"เมื่อกลับถึงบ้านในตอนเย็นฟ้าใสก้อเกบเอาสิ่งที่เอกภพพูดมาคิดแต่เทอก้อยังคิดไม่ออกว่ามันคืออารัยกัน