15 เมษายน 2548 20:30 น.
เฟรช
ความรักของฉันมันอยู่ที่ใจ
ไม่ต้องบอกใครผ่านโทรโข่ง
รักแบบจริงใจ..ไม่ขี้โกง
ใช้ความรู้สึกโยงใจถึงใจ
ถ้ารักแท้คือความผูกพัน
หนักแน่น คงมั่น ไม่ว่าวันไหน
ต่อหน้า ลับหลัง จริงจัง~จริงใจ
....นั่นแหล่ะรักที่ฉันมีไว้..
และไม่เคยให้ใคร~นอกจากเธอ
13 เมษายน 2548 18:09 น.
เฟรช
ขอบคุณเธอที่ยังห่วงใย
แม้เรื่องราวของเราจะเป็นได้แค่ความหลัง
ขอบคุณที่ยังห่วงใยจริงจัง
ได้คิดถึงเธอบางครั้งก็รู้สึกดี
เธอเองก็สบายดีใช่ไหม
ฉันเองก็ยังห่วงใยไม่น้อยกว่าเธอนี้
ฝากดูแลตัวเองด้วยนะรักษาตัวดี-ดี
ความทรงจำของเราตอนนี้..แค่เพื่อนที่ดีก็พอใจ
13 เมษายน 2548 17:20 น.
เฟรช
ขอบคุณเธอที่ยังห่วงใย
แม้เรื่องราวของเราจะเป็นได้แค่ความหลัง
ขอบคุณที่ยังห่วงใยจริงจัง
ได้คิดถึงเธอบางครั้งก็รู้สึกดี
เธอเองก็สบายดีใช่ไหม
ฉันเองก็ยังห่วงใยไม่น้อยกว่าเธอนี้
ฝากดูแลตัวเองด้วยนะรักษาตัวดี-ดี
ความทรงจำของเราตอนนี้..แค่เพื่อนที่ดีก็พอใจ
11 เมษายน 2548 17:39 น.
เฟรช
เพราะเป็นผู้หญิงขี้หึง
ฉันจึงเป็นฝ่ายผิดอยู่เสมอ
ผิด...ที่คิดมากหวงและห่วงเธอ
แค่ไม่อยากหั้ยเธอเผลอไปมองใคร
ฉันผิดอีกแล้วใช่ไหม
ที่แสดงอาการหึงหวงเธอไปแบบนั้น
เสียใจนะที่รักเธอมากเหลือเกิน
แต่เธอไม่เคยต้องการ
กลับเห็นเป็นเรื่องน่ารำคาญ
รู้มั้ย...ฉันน้อยใจ...ที่สุดเลย
11 เมษายน 2548 17:36 น.
เฟรช
เธอทำอะไรอยู่นะตอนนี้
รู้ไหมที่นี่มีคนคิดถึง
อยากให้เธอรู้ไว้สักนิดนึง
ว่ามีคนคิดถึงเธอทุกเวลา