เพียงคราเดียว ที่เราสอง ตระกองชิด แรกจุมพิต คราวนั้น ยังฝันหา จูบแล้วจาก พรากไป ไม่ร่ำลา หรือเพราะฟ้า พร่าหัวใจ ไร้คำนีง เห็นจันทรา คราใด ให้เผลอคิด รอยจุมพิต คราวนั้น ยังฝันถึง กว่าสามปี ไร้เงาเจ้า เฝ้ารำพึง คงคิดถึง โอษฐ์อิ่ม ยิ้มยวนยี แม้อยากเห็น รอยยิ้ม เอิบอิ่มแก้ม ดุจจันทร์ แจ่ม เจิดจำรัส รัศมี ได้แค่ส่ง ดอกไม้แม้น แทนฤดี ขอเธอมี ความสุข ทุกคืนวัน
หน้าส่วนตัว
711
