14 มีนาคม 2552 12:30 น.
เพียงเธอ
แม้รักจะเปลี่ยนแปลงไป
เรียนรู้ว่าวันใหม่ยังมีเสมอ
ยังมีฤดูเก่าๆที่เราพบเจอ
ยังรักยังคิดถึงเสมอที่ผ่านมา
เรียนรู้ว่าความรัก
บางครั้งมันก็หักอกเราได้
เรียนรู้ว่าการจากกันไป
มันทำให้เข้มแข็งได้ในสักวัน
เรียนรู้ว่ากำลังใจ
ไม่จำเป็นต้องได้จากคนๆนั้น
เรียกรู้ว่าความผูกผัน
จะแต่งเติมความฝัน กำลังใจ
เรียนรู้ถึงกลอนบทสุดท้าย
แม้ใจจะสลายจะหมองไหม้
เรียนรู้ว่าจะก้าว ทางต่อไป
ทุกคนเรียนรู้ได้ ที่จะเดิน "ด้วยตนเอง"
7 มีนาคม 2552 10:29 น.
เพียงเธอ
แสงแดดจ๋าโปรดเผากายให้มอดไหม้
จงหลอมใจให้ละลายกับสายฝน
หากต้องทุกข์ระกำช้ำสุดทน
ขอเม็ดฝนจงถิ้มแทงให้แนงใจ
เสียชีวิตเสียกายาเสียทุกสิ่ง
แรกกับสิ่ง สิ่งหนึ่ง สิ่งนั้นไว้
แรกกับเธอ แลกกับรัก ที่จากไป
ถ้าแรกได้ของลิขิตมิเจอเธอ