29 มิถุนายน 2546 14:02 น.
เพียงออ
ดาวร่วงลงตรงทะเลฝั่งฟากโน้น
ดูไกลโพ้นเกินใครจะไขว่คว้า
หยดน้ำใสไหลร่วงจากดวงตา
ฉันเจ็บลึกเกินกว่าจะซับมัน
29 มิถุนายน 2546 13:52 น.
เพียงออ
ธรรมชาติธาตุแท้ของทะเล
ย่อมแปรปรวนรวนเรเป็นร้อยหน
เฉกเช่นดังดวงใจใครบางคน
ยืนอยู่บนความวกวนและลวงตา
เขามอบใจให้ความรักและความหวัง
ทะเลซัดหาฝั่งอย่างช้าช้า
คลื่นสาดซัดหาฝั่งแล้วร้างลา
เขาให้รักเรามาแล้วเอาคืน
28 มิถุนายน 2546 14:22 น.
เพียงออ
หรือโลกนี้แล้งแล้วซึ่งความรัก
เขาจึงผลักเขาจึงไสหัวใจฉัน
แม้วอนขอด้วยน้ำตาอย่าทิ้งกัน
ยังยืนยันตัดเยื่อใยอย่างใจเย็น
หรือรักฉันไร้ค่าน่ารังเกียจ
จึงหยามเหยียดย่ำยีอย่างที่เห็น
ตัดสัมพันธ์สายสวาทขาดกระเด็น
หรือจะเป็นเพราะเราโง่เขลาเอง
14 มิถุนายน 2546 16:25 น.
เพียงออ
ดูนั่นสิฟ้าร่ำไห้พิไรรำ
ฟ้าระกำช้ำใจเพราะใครหนอ
หรือว่าใครเขาหลอกบอกให้รอ
รอจนท้อก็ไม่สมอารมณ์ปอง
โอ้อกข้าครานี้ก็เหมือนเจ้า
รอรักเขาแต่เขาทิ้งหญิงใจสอง
ขอสักครั้งได้ไหมดังใจปอง
ขอเถอะน้องขอรักจริงอย่าทิ้งกัน
หน้าส่วนตัว
671
