29 มิถุนายน 2546 13:52 น.
เพียงออ
ธรรมชาติธาตุแท้ของทะเล
ย่อมแปรปรวนรวนเรเป็นร้อยหน
เฉกเช่นดังดวงใจใครบางคน
ยืนอยู่บนความวกวนและลวงตา
เขามอบใจให้ความรักและความหวัง
ทะเลซัดหาฝั่งอย่างช้าช้า
คลื่นสาดซัดหาฝั่งแล้วร้างลา
เขาให้รักเรามาแล้วเอาคืน
28 มิถุนายน 2546 14:22 น.
เพียงออ
หรือโลกนี้แล้งแล้วซึ่งความรัก
เขาจึงผลักเขาจึงไสหัวใจฉัน
แม้วอนขอด้วยน้ำตาอย่าทิ้งกัน
ยังยืนยันตัดเยื่อใยอย่างใจเย็น
หรือรักฉันไร้ค่าน่ารังเกียจ
จึงหยามเหยียดย่ำยีอย่างที่เห็น
ตัดสัมพันธ์สายสวาทขาดกระเด็น
หรือจะเป็นเพราะเราโง่เขลาเอง
14 มิถุนายน 2546 16:25 น.
เพียงออ
ดูนั่นสิฟ้าร่ำไห้พิไรรำ
ฟ้าระกำช้ำใจเพราะใครหนอ
หรือว่าใครเขาหลอกบอกให้รอ
รอจนท้อก็ไม่สมอารมณ์ปอง
โอ้อกข้าครานี้ก็เหมือนเจ้า
รอรักเขาแต่เขาทิ้งหญิงใจสอง
ขอสักครั้งได้ไหมดังใจปอง
ขอเถอะน้องขอรักจริงอย่าทิ้งกัน
18 มีนาคม 2546 18:34 น.
เพียงออ
ลมดึกหวิวพริ้วน้ำค้างพร่างใบพฤกษ์
ในยามดึกดกดื่นดังดื่มได้
พอรุ่งรางก็จางหายมลายไป
ดุจฤทัย่ของนรีหรือมียืน
11 มกราคม 2546 06:51 น.
เพียงออ
อย่าลืมมีพี่นี้ ทุกคราว
น้องทุกข์ฤๅร้อนหนาว ไป่ร้าง
คอยหวงห่วงน้องสาว สุดสวาท พี่เอย
ใยมิเคยคิดบ้าง พี่นี้รักเธอ
หน้าส่วนตัว
706
