20 ตุลาคม 2546 01:31 น.
เพียงสายลมพัด
ยามเขารักไม่คิดจัก จะมองเห็น
ยามเมื่อเห็น เขามองตา พาหนีหัน
แต่พอห่าง หน้ากันไป ไม่กี่วัน
เขาคนนั้น ไปที่ไหน ใครบอกที
มาวันนี้ เขาหายไป ไม่เห็นหน้า
รู้สึกเหมือน ตัวคนเดียว พาเปลี่ยวเหงา
เหลือแค่ผ้า ซับน้ำตา เป็นเพื่อนเรา
มองหาเขา ก็เมื่อสาย เกินเปลี่ยนแปลง
3 กุมภาพันธ์ 2546 21:46 น.
เพียงสายลมพัด
ถึงจะรู้ว่าตัวเธอหมดรัก
จะให้หักห้ามใจยังไงไหว
ถึงเธอจะห่างออกไปเท่าใด
แต่หัวใจชั้นยังไม่ลืมเธอ
อดเป็นห่วงไม่ได้ยามเมื่อเห็น
คนของเธอแปรเปลี่ยนไปใช่ไหม
ถึงต้องมาเสียใจอยู่อย่างนี้
ไม่เป็นไรอย่าร้องไห้เลยคนดี
คนคนนี้พร้อมจะอยู่เคียงข้างเธอ
3 กุมภาพันธ์ 2546 21:39 น.
เพียงสายลมพัด
ถามอยู่ได้ว่ารักเธอเท่าไหน
ถ้าบอกไป จะเชื่อไหมล่ะนี่
บอกเท่าฟ้า เท่าทะเล เอาไงดี
บอกอย่างโน้น อย่างนี้ ว่ากันไป
แต่ดูท่าหวานใจจะไม่ซึ้ง
หน้าเริ่มตึง คิ้วผูกโบว์ แล้วไงหวา
เอาอย่างนี้คิดอย่างหนึ่งได้ขึ้นมา
เอาเป็น รักเธอเท่านั้น คิดว่าไง
3 กุมภาพันธ์ 2546 21:33 น.
เพียงสายลมพัด
One man and a woman
They growing up in the same world but different side
A man in Europe but a woman in asia
A man never met a woman before until he went to asia
Cruel war was being
A man is a soldier and a woman is a nurse
They falling in love but it was not easy
When cruel had finished
A man must back to his home and he does,nt know what,s
wrong with his lady
she was going to die
A woman wait for a man day by day
Five years ago
a man back to a woman but he was late
a woman had gone foreve
หน้าส่วนตัว
341
