24 กุมภาพันธ์ 2551 20:12 น.
เพียงพลิ้ว
"พี่กานต์ วันที่ 24 เจอกันนะคะ" สาวน้อยเมืองสกลแอบกระซิบบอก
"อืม เจอกันที่ไหนดีล่ะ" ในใจก็นึกบ่นให้ตัวเองเหมือนกันนะ เดือนนี้เดินทางทั้งเดือนเลยนะเนี่ย
"ที่ไหนก็ได้ตามใจล่ะกัน" นั่นน่ะสิไม่ตามใจจอมบงการจะตามใจใครที่ไหนล่ะ ใช่ไหมจ๊ะเฌอมาลย์ ถึงแม้นทริปนี้ไม่มีเฌอมาลย์มาด้วย เราก็ยังคิดถึงอยู่นะคะ
"ถ้างั้นมาหาพี่ที่พัทยาก็แล้วกันนะ พี่ไปกรุงเทพทุกอาทิตย์เลยเหนื่อยล่ะ"
"ค่ะ ถ้างั้นวันที่ 24 เจอกันค่ะ" ตกปากรับคำง่ายๆแบบนี้ คนฟังก็ชักจะไม่แน่ใจ จะโดนเบี้ยวอีกไหมน้อ แต่ก็ตัดสินใจเชื่อว่าเธอจะมาแน่นอน จึงปฏิบัติการชวนเพื่อนๆมาร่วมทัวร์ด้วย รับปากว่าจะมาสองคน เพื่อนรักสมัยเรียนหนึ่งและคุณเพื่อนในบ้านกลอนที่น่ารัก อืม คงสนุกนะ แต่จอมบงการยังวางแผนไมได้อยู่ดีว่าจะไปไหนดี จะไปเที่ยวหาดหาดทรายก็ไม่มีปัญญาพาพวกไป เพราะไม่สะดวกเลย พี่สาวเมืองมหาชัยก็คงมาไม่ได้ เลยคุยกับพี่เหน่งแฝดนรกเพื่อนร่วมงานที่น่ารักเรื่องนี้ เราก็เลยได้ข้อสรุปว่าจะพาไปหาดจอมเทียนกันวันที่ 24 กุมภาพันธ์ จะพาหลานไปด้วยหนึ่งคน มีหลานจอมป่วนไปด้วยคงสนุกไม่น้อย จอมบงการก็เลยชวนคู่หวานที่ทำงานไปด้วยอีกคนเพื่อร่วมทีมกระจอกทัวร์
ใกล้ถึงวันที่ 24 แล้ว เอ น้องสาวเมืองสกลจะมาจริงไหมหนอ ชักเริ่มไม่ไว้ใจ โทรไปหาเพื่อความมั่นใจก็ไม่รับสายและไม่โทรกลับ เอาอย่างไรดีหนอ ชักเริ่มกงัวล พี่เหน่งเป็นผู้ช่วยอีกตามเคย "ไว้วันเขามาเราค่อยคิดกันอีกที"
เช้าวันที่ 23 กุมภาพันธ์ โทรหาคุณนายน้องสาวจ๋าเมืองสกลก็ไม่รับสาย "อ้าว นัดว่าจะมาค้างด้วยคืนหนึ่งนี่นา" คุณเพื่อนทางสมุทรปราการชักลังเล ไม่แน่ใจว่าจะครบทีมไหม มีท่าทีว่าจะเปลี่ยนเป็นแผนสองคือไปเที่ยวกับคนอื่น (ไม่รู้เหมือนกันว่าใคร^_^) เที่ยวแล้ว เพื่อนอ้อ เพื่อนรักของฉันก็เดินทางมาถึง พาไปกินข้าว แล้วในที่สุดก็มีสายสำคัญจากน้องสาวจ๋าว่าจะมาถึงบ่ายสาม เอาล่ะสิ ฉันเริ่มลังเลจะโทรไปบอกคุณเพื่อนดีไหมว่าน้องสาวจ๋าจะมา พี่เหน่งอีกนั่นแหละที่บอกให้โทรไป แล้วก็โทรไปหาคุณเธอ คุณเธอก็เริ่มไม่แน่ใจว่าจะมาไหม แต่ในที่สุดก็มา เพื่อนกันไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว
บ่ายสามแล้ว คุณเธอก็ยังไม่มาเวลา16.30น.พี่เหน่งก็ให้โทรไปหาว่าจะมาจริงไหม เสียงคุณเธอบอกมาว่า "เห็นหนูเป็นคนอย่างไรเนี่ย" เสียงคุณนายเหน่งก็ตอบมาว่า "ก็เป็นแบบนี้ไง"
"หนูกำลังจะตีตั๋วมาค่ะ พอดีมีปัญหานิดหน่อย" ตกลงว่าเราก็ต้องรอคุณเธอตามระเบียบ ดีนะที่เพื่อนอ้อเข้าใจและเป็นคนที่ไม่มีปัญหาอะไรตั้งแต่คบกันมา จนเพื่อนๆพี่ๆที่ทำงานชมว่าฉันมีเพื่อนดี "อ้าวก็คนดีถึงจะมีเพื่อนดีเนาะๆ"
เลิกงานแล้ว คุณเธอก็ยังไม่มาถึง ทั้งที่จริงตั้งใจจะไม่ทำงาน แต่ลืมส่งใบลา แต่หัวหน้าไล่ออกไปเที่ยวตั้งแต่กลางวันแล้ว แต่คุณเธอไม่มาจึงได้แต่รอจนเลิกงาน ฉัน เพื่อนอ้อ และพี่เหน่งจึงยกขบวนกันไปกินสุกี้เอ็มเคอีกตามเคย ไม่รู้จะกินอะไรดี ตามด้วยไอศกรีมสเวนเซ่นซึ่งเป็นรางวัลที่พี่เหน่งให้ฉันในการช่วยทำงานพิเศษ^_^ บอกแล้วอย่าเอาของกินมาล่อ กินกันจนพุงแทบแตก คุณเธอก็โทรมาว่ามาถึงแล้ว
ขบวนของเราสี่ชีวิตพาคุณเธอไปกินจิ้มจุ่มใกล้กระท่อมน้อยของฉัน คุณเธอคงเมารถสั่งส้มตำเผ็ดๆสองจานเลย หลังจากหม่ำกันเสร็จก็พาเพื่อนอ้อและน้องสาวจ๋าไปพักผ่อนที่กระท่อมน้อย