27 พฤศจิกายน 2550 13:36 น.

. ...เอ๊ะ อะไรกันเนี่ย... .

เฮ้อ ว่างเสียที เดือนนี้น่าจะเป็นเดือนที่ยุ่งที่สุดของปีนี้ ต้องมานั่งทำงานตลอด 23 วันโดยไม่ได้พักผ่อนเลย จะบ่นให้ใครฟังก็ไม่ได้ เดี๋ยวเขาจะสมน้ำหน้า และแล้ววันที่ 24 ก็มาถึง อุตส่าห์ลางานล่วงหน้าตั้งนาน จะได้ไปเที่ยวเสียที ทีแรกตั้งใจไปเที่ยวเมืองลิงแล้วค้างหนึ่งคืน แต่มีบางคนมาไม่ได้จึงจำเป็นต้องยกเลิก(แขกยกเลิกฝ่ายเดียว เจ้าภาพไม่รู้เรื่อง) ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่ง บอกแล้วเดือนนี้เบลอไปหมดเลย ก็หาเงินไปเที่ยวก็งี้แหละ อิอิ จากเดินทางไปเที่ยวเมืองลิงห้าคน เปลี่ยนแผนไปเป็นสามสาวเที่ยววัดพระแก้ว เที่ยวพระที่นั่งวิมานเมฆในกรุงเทพกัน ต่อด้วยซื้อของโบ๊เบ๊

วันที่ 24 พฤศจิกายน นัดกับพี่สาวที่น่ารักกับคุณเพื่อนสาวหวานแห่งบ้านกลอน 09.00 น. ที่ร้านดอกหญ้าอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ นั่งรถ 06.50 น. เมื่อรถมาถึงบางนาเสียงพี่สาวก็โทรมาบอกว่า จะมาช้าไปครึ่งชั่วโมง เมื่อคำนวณแล้ว คงถึงไล่เลี่ยกันทั้งสามคน ขณะที่นั่งอยู่บนรถไฟฟ้าสถานีพร้อมพงษ์ โทรศัพท์จากน้องสาวเมืองลิงก็โทรมาถามว่าเมื่อไรจะมาถึง อ้าว นึกว่าเราคุยกันแล้วนี่นาว่า เราไม่ไป เราจะมาเที่ยวบางกอกกัน คราวนี้ต้องยอมรับว่าทำหน้าที่ประสานงาได้ดีมาก ก้มหน้ารับชะตากรรมไปพลางๆก่อน โดนต่อว่าชุดใหญ่เลย อิอิ

เมื่อสามสามพบหน้ากัน ถูกต่อว่าจากคุณเพื่อนเล็กน้อยถึงปานกลาง ไม่เป็นไร แค่นี้ทนได้ เมื่อได้ฤกษ์ดี เราก็เดินทางไปวัดพระแก้วกัน ขณะที่เราอยู่บนแท็กซี่เราก็ตกลงกันว่าเราจะไปลพบุรีหลังจากที่เราเที่ยววัดพระแก้วกันแล้ว ไม่ไปวัดพระแก้วก็ไม่ได้ เดี๋ยวจะมีคนงอแง เพราะอยากไปเที่ยววัดพระแก้วมาก ผ่านไปหลายทีแต่ไม่เคยเข้าไป วันนี้ต้องพาไปก่อนค่อยพาไปต่อเมืองลิง เฮ้อ โดนมัดมือชกอีกแล้ว

มื้อแรกของเรา คือร้านอาหารตามสั่งริมแม่น้ำเจ้าพระยา ท่าพระจันทร์ มองเห็นโรงพยาบาลศิริราชอยู่ฝั่งตรงข้ามนั่นเอง ขอเวลาหม่ำกันนะคะ เดี๋ยวมาเล่าต่อ