27 กรกฎาคม 2555 14:26 น.
เพียงพลิ้ว
ฟ้าสีทึมครึ้มฝนหนึ่งคนหนาว
เจ็บปวดราวใจขาดลงที่ตรงหน้า
คล้ายจากผลคนพิเศษสิ้นเมตตา
สุดอ่อนล้ากายใจถูกไข้รุม
ไข้ตัวร้อนสาเหตุแค่แพ้อากาศ
แต่ประหลาดภายในถูกไฟสุม
ความอ่อนแอแพร่เพาะเข้าเกาะกุม
ช่างร้อนรุ่มเจ็บสนิทพิษไฟเย็น
น้ำตาหล่นทนหมองถูกมองข้าม
รักเคยงามวันนี้ไม่มีเห็น
หาก”เย็นชา””เมินเฉย” ไม่เคยเป็น
เจ็บเกินเร้นความรู้สึก..ลึกเหมือนใคร
เย็นยะเยียบเงียบงันหวั่นวิตก
ร้าวสะทกสะท้านหวานวูบไหว
สองดวงจิตสนิทนานอันตรธานไกล
คล้ายหนึ่งใจสิ้นรสความงดงาม
หากเพียงย้ำคำรักมาภักดิ์เซ่น
อย่ามองเป็นบางสิ่งซึ่งมองข้าม
แม้คนหนึ่งขึ้งใดมิไขตาม
ยึดนิยามรักต่อขอผูกพัน
ฝากฟ้าฝนหล่นล้างบางรู้สึก
เจ็บเร้นลึกหลุดล่วงจากดวงขวัญ
กลับหวานชื่นละไมยิ้มให้กัน
เกลียดนักวันหัวใจใครอึมครึม
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟเพียงพลิ้ว
หน้าส่วนตัว
4099
