25 มีนาคม 2553 14:24 น.
เพียงพลิ้ว
คล้ายดวงขวัญสัญญาณใจไฟหรี่แสง
คล้ายโรยแรงย่างก้าวคว้าสาวฝัน
คล้ายโศกเหงาเศร้าปลงใครลงทัณฑ์
คล้ายถูกบั่นจนสิ้นหวังกำลังใจ
ร้อยความรักอักษรามาไถ่ถาม
ร้อยเรียงความทักทายสบายดีไหม
ร้อยไมตรีคลี่บานหวานละไม
ร้อยสายใยเยี่ยมเยือนถึงเรือนชาน
ระยะทางห่างไกลใจตระหนัก
เธอที่รักลำบากยากก้าวผ่าน
เห็นโศกสุขทุกบทปรากฏการณ์
ซ่อนร้าวรานเพียงใดไม่อาจมิด
ขวัญเอยขวัญ......เหนื่อยหนักหยุดพักก่อน
ฝากอาทรแนบใจให้สนิท
ทุกรอยปมอารมณ์ร้ายจงคลายคิด
สิ่งใดผิดเริ่มใหม่ไม่สายเกิน
หนาว-เหนื่อย-ท้อ-คลอขวัญฉันมองเห็น
ทุกสิ่งเป็นรับรู้ได้ใช่ผิวเผิน
ยังยืนหยัดเคียงข้างมิหมางเมิน
มิขัดเขินเผยรู้สึกลึกให้รู้
ฝากกรองกานท์สานเสียงเคียงราวฝัน
ฝากผูกพันพะนอใครไกลสุดกู่
ฝากความรักระรื่นให้ชื่นชู
สิ่งเป็นอยู่...รู้ไหม...ใครรักเธอ
23 มีนาคม 2553 09:02 น.
เพียงพลิ้ว
คือความฝันบันดาลความหวานหวาม
คือความงามหอมร่ำคำนึงหา
คือความรักสลักไว้ในสายตา
คือคุณค่าหลือล้นต่อคนนี้
ความคิดถึงของเราเท่ากันไหม
ความอ่อนไหวพาเพริดเกิดผิดที่
ความรำพันกลั่นร้อยถ้อยพาที
ความนัยมีจรดจารไม่หวานพอ
รักไกลลิบหยิบยากลำบากข่ม
รักพาตรมนานถูกเมินเกินร้องขอ
รักข้างเดียวเกี่ยวยากยังอยากรอ
รักจนท้อด้านชากว่าฟูมฟาย
อยากเป็นแรงบันดาลใจต่อใครหนึ่ง
อยากให้ซึ้งถ้อยคำจำความหมาย
อยากให้เธอเผลอฝันตามบรรยาย
อยากเอียงอายยามรับรักกลับคืน
เธอคือแรงบันดาลใจให้กับฉัน
เธอกลับกลั่นความในฝากใครอื่น
เธอฝากถ้อยรอยรอ..พ้อกล้ำกลืน
เธอฝันชื่นยิ้มพรายในสายลม
ในความรักประจักษ์มั่นคงฝันหา
ในสายตารื้อรื้นแววขื่นขม
ในบางคราวร้าวรวดขมวดปม
ในอารมณ์คนต่ำต้อย....เพียงน้อยใจ