10 ธันวาคม 2553 15:45 น.
เพียงพลิ้ว
เขียนถึง...ความเหน็บหนาวคืนดาวหม่น
จากหนึ่งคนแววฝันไม่ทันเห็น
หมดความหวังนั่งนิ่งสิ่งที่เป็น
เจ็บยากเร้นซ่อนขื่นกลืน....เสียดาย
เขียนถึง....ความหวานชื่นคืนแห่งฝัน
ความผูกพันเคยหวามงามความหมาย
กลับร่วงโรยโรยราน้ำตาปราย
ยิ่งใจหายเคว้งคว้างถูกหมางเมิน
เขียนถึง....คนหนึ่งนั้นพันใจฝาก
รักคว้ายากแตกต่างจึงห่างเหิน
อยากครอบครองจองเยื่อใยไกลเหลือเกิน
เพียงเพลิดเพลินชื่นชั่วครู่แล้วลู่เลือน
เขียนถึงตน......คนดื้อ
รับได้หรือรักคลายความหมายเคลื่อน
มีแต่ยอกตอกย้ำน้ำตาเตือน
สายใยเลื่อนยากคืนกลืนน้ำตา
เขียนถึงใจในวันหวั่นความเจ็บ
ซึมซับเก็บอยู่เรื่อยเหนื่อย..ผวา
ล มไม่ติงยิ่งเงียบเยียบปลายฟ้า
หมดเวลาเก็บกำหอมคำใคร
ความทรงจำคำนึงซึ้งสนิท
ตรึงดวงจิตขอลบจบลงไหม
หยุดเสียทีพิรี้จำครวญร่ำไร
หวานหวามไหวร่ำรื่นคืนหมดแล้ว