23 ธันวาคม 2552 16:09 น.
เพียงพลิ้ว
เสียงจำนรรจ์คำร้อยถ้อยสนิท
คงใกล้ชิดเสน่หามากกว่าฉัน
นึกนิ่งวัดสัมผัสได้ในผูกพัน
เข้าใจกันยิ่งนักประจักษ์ดี
รู้ว่างามความหมายสายใยเกี่ยว
ผวาเปลี่ยวน้ำตารื้นสะอื้นถี่
รอยละมุนอุ่นไอท่ามไมตรี
ใจหนึ่งนี้นิ่งดับปรับอารมณ์
ฝากคำวอนผ่อนหวานบ้างบางลงอีก
สักกระผีกพอใจได้หักข่ม
ความสัมพันธ์มั่นมิคลายมิหมายชม
เท่านี้ตรมทุกข์ท้อทรมาน
ไหลเป็นทางนางอิจฉาน้ำตาร่วง
หมดสิทธิทวงผูกพันทุกชั้นศาล
คิดก้าวข้ามห้ามใจไม่ทันการณ์
ปล่อยรักจารกลางทรวงเกินทวงคืน
อยากจะเป็นคนพิเศษไร้เหตุผล
เหมือนบางคนหนึ่งนั้นสัมพันธ์ชื่น
กอดความเหงาเศร้าหม่นทนเก็บกลืน
กระแสขื่นลมโศกกระโชกแรง
คนคนนี้มีสิทธิ์เพียงอิจฉา
ลิขิตฟ้าแต่งปั้นเหมือนกลั่นแกล้ง
แอบหวังลึกรักเพริศเกิดเคลือบแคลง
ใจตะแบงคอยวันฉันกับเธอ
14 ธันวาคม 2552 15:53 น.
เพียงพลิ้ว
รอยคารมพรมไหวหัวใจแกว่ง
ลมพัดแรงรึงรัดสัมผัสหวาม
วจนมธุรสทุกบทงาม
ผวาตามพจน์ร่ำชวนคำนึง
หยาดคำหอมล้อมขวัญพันรู้สึก
ในห้วงลึกโหยหาหวังคว้าถึง
ค่ำคืนเปรยเอ่ยอ่อยถ้อยรำพึง
จะลึกซึ้งบ้างไหมใจหนึ่งนั้น
ซึมซับกานท์หวานแผ่วแล้วอบอุ่น
หอมละมุนอวลไอใคร่ฝากฝัน
ปรารถนาตราตรึงซึ้งผูกพัน
สมัครมั่นไมตรีคลี่ผลิบาน
ดวงตะวันพันแสงแรงรักกล้า
ดวงอุราเอ่อนองครรลองหวาน
ดวงจันทร์วันเพ็ญเป็นพยาน
ดวงใจสองดวงผสานตำนานรัก
ทุกรู้สึกลึกจำคำหวานไหว
หยดความในแนบสนิทชิดประจักษ์
ถนอมน้ำใจใสเย็นเซ่นจิตภักด์
ยังแน่นหนักชื่นหวานการกระทำ
กาลเวลาพารักสลักจิต
การใกล้ชิดหวังเสมอใช่เพ้อพร่ำ
กานท์เว้าวอนอ้อนผ่านหวานประจำ
กานต์ฝากคำบอกที....ว่ามีใจ
7 ธันวาคม 2552 11:51 น.
เพียงพลิ้ว
ดวงใจเอ๋ย......เคยรักสมัครมั่น
ภาพผูกพันงดงามยากข้ามหนี
ยังละมุนอุ่นไออวลไมตรี
ถึงวันนี้สิ้นใยลืมไม่ลง
คำหวานชื่นรื่นรินถวิลหา
ไกลสุดคว้าสายรตีพอมีหลง
ห้วงจำล้อมหอมเห่เสน่ห์คง
คิดฝ่าดงความหลังยังมืดมน
เดือนลออเผลอพ้อหาคารมไหว
คืนนี้ใครเคียงคู่มิรู้หน
จมอดีตเพลินเกินตอบปลอบใจตน
ยากล่วงพ้นม่านรักเจ็บดักดาน
อิ่มน้ำตาว่าพอก็เริ่มใหม่
ทุกข์ปานใดยิ่งคืบก้าวสืบสาน
หวนคืนวันฝันคลอทรมาน
ต้องมนต์ม่านความหลังช่างขลังคม
เร่งวันคืนตื่นจากโศกโลกดูหม่น
กอดรักตนกระชับเกินดับข่ม
ช่างลึกซึ้งตรึงตราทุกอารมณ์
เหมือนเริ่มบ่มรักใหม่แม้นไร้รอย
ขื่นก็เก็บเจ็บถนอมล้อมเรือนขวัญ
ตกห้วงฝันดาวเดือนดึกเคลื่อนค่อย
ขออิงแอบแนบฤดีที่รอคอย
สายฝนปรอยพลิ้วบอกชอกอยู่แล้ว