25 มิถุนายน 2551 13:14 น.
เพียงพลิ้ว
ริ้วรอยรักอักษรซ่อนความหมาย
ยังพริ้งพรายคงค่าอุราหวาม
อุ่นเสน่หาอารมณ์ทุกคมความ
เยื่อใยงามเกิดแล้วในแววตา
มากกว่าเพื่อนมิตรเรือนใจในวันเศร้า
ใต้ร่มเงาโมกล้อมหอมล้ำค่า
เกิดตำนานหวานขมตรมน้ำตา
ยิ่งหาญกล้าไม่หวั่นพันธะใด
สืบสิ่งดีมีต่อกันอย่าพลันจบ
มิง่ายลบผูกพันต่อกันได้
เพียงสัมผัสจากจริงยิ่งอาลัย
ชีวิตให้ทั้งหมด..ปรากฏแล้ว
อยู่เคียงข้างอย่างเก่าใต้เงารัก
อย่าด่วนผลักจากรอยจำดั่งคำแว่ว
คงเดียวดายหดหู่ไม่รู้แนว
หายใจแผ่วหวั่นใครไม่หวนคืน
ผูกชีวิตติดไว้แกะไม่หลุด
เอื้อมมือยุดรักเรื่องเมลืองรื่น
หากสลัดคงล้มจมกับพื้น
ครวญสะอื้นจากไปทำไมกัน
ตำนานใจได้เกิดประเสริฐนัก
ยิ่งประจักษ์ยิ่งคบหายิ่งกล้าฝัน
สองเราจรดงดงามความผูกพัน
ชีวิตสั้นใครหนีเซ้าซี้ตาม
17 มิถุนายน 2551 15:36 น.
เพียงพลิ้ว
หนาวลำนำเพลงฟ้าซุกผ้าห่ม
หนาวอารมณ์สะบั้นสุดหวั่นไหว
วาดฝันเกี่ยวเรียวรุ้งรายปลายฟ้าไกล
วาดหวังไออุ่นอกปกชีวี
ข่มตาหลับปลอบใจตนมีคนกล่อม
อาทรล้อมแนบใจไม่หน่ายหนี
เพลงลมล่องป้องฝันขวัญคนดี
ดึกคืนนี้พบกันฝันละมุน
เพลงลมฝนปลอบคนเหงาเฝ้าเห่กล่อม
มอบรักหอมแนบไว้ให้นอนหนุน
เพียงรอยคำจำบ่อยรอยการุณย์
สายใยกรุ่นไม่ร้างแม้นบางเบา
หอมลำนำคำฝนหล่นความหมาย
สวาทสายละมุนแห่งขุนเขา
ราตรีคล้อยปรอยแสงแห่งรักเรา
เพลงฝนเคล้าลำนำลมห่มใจนวล
ละอองฝนหล่นจากฟ้าอุราหวาม
กระซิบความฝากใครให้คืนหวน
ได้ยินบ้างไหมหนึ่งใจครวญ
วาดหวังอวลระรื่นรักคืนเรือน
2 มิถุนายน 2551 07:46 น.
เพียงพลิ้ว
เธอคนนั้น ฉันคนนี้ มีความต่าง
ตัวคนกลางย่อมรู้ใครคู่ฝัน
วจีรสจดจำตามสำคัญ
หนึ่งเคียงขวัญ หนึ่งผ่านทางว่างจึงรัก
ความพิเศษเกิดแล้วแววสดใส
สังเกตได้ทุกเมื่อเยื่อใยถัก
ได้รู้เห็นเป็นพยานร้าวรานนัก
จุกกระอักกลืนกล้ำสำคัญน้อย
หัวใจสาวหนาวเหน็บเก็บเกินซ่อน
มอบอาทรไม่ซึ้งจึงต้องถอย
ไม่พิเศษเหตุล้าน้ำตาปรอย
ยากเกินสอยปวดร้าวหนาวน้ำตา
สัมผัสวัดได้ใครเป็นหนึ่ง
ตระหนักซึ้งคนนั้นสำคัญกว่า
เจ้าของรักหนึ่งไม่ตรึงตรา
เจ็บปวดปร่าปลาบแปลบใจแอบเมิน