28 มิถุนายน 2550 09:06 น.
เพียงพลิ้ว
อยากเขียนฝันบรรยายสายรู้สึก
บอกส่วนลึกแอบเร้นเป็นอักษร
ทั้งสุขเศร้าเล่าผ่านโคลงกานท์กลอน
จะกี่ตอนกี่บทที่จดจาร
รักอาจเคลื่อนเหมือนละครแค่ตอนหนึ่ง
ยังคำนึงซึมซาบภาพรักหวาน
บันทึกคำพร่ำพรอดตลอดกาล
ถ่ายดวงมานเป็นหนังสือสื่อหัวใจ
คิดทบทวนหลายรอบถึงขอบฝัน
เรื่องเธอฉันกับเล่ห์เสน่ห์ไหว
ในความจริงยิ่งต่างห่างกันไกล
รักกันได้เฝ้าคิดถึงซึ้งสุนทรี
แม้นบางทีที่ใครอยากให้จบ
มิเคยลบความหมายยอมคลายคลี่
ภาพความหลังยังอยู่รู้สึกดี
ทุกนาทีภาพฝันพันอุรา
อยากเรียบเรียงเรื่องงามยามแรกรัก
ไกลกันนักมิวายตะกายหา
หวานบ่อยบ่อยรอยคำจำจรรจา
รักล้ำค่าคู่ควรหวนคะนึง
เขียนถึงคนใจตระหนักว่ารักแสน
กี่คำแทนดวงจินต์ถวิลถึง
มิเคยพบสบหน้ารักตราตรึง
เธอคือหนึ่งของใจไม่เคยเลือน
ความในใจเขียนไม่จบไม่ครบถ้วน
เล่ากระบวนรักอ้อนแต่ก่อนเหมือน
เขียนนิยามความเป็นไปรักในเรือน
มิกลาดเกลื่อนคงมั่นสิ้นชั้นเชิง
เขียนหัวใจในวันท้อทรมานนัก
เจ็บกระอักเขียนไม่ได้นัยค้างเติ่ง
มิยอมแพ้แต่ในใจกระเจิง
ยิ้มร่าเริงแต่ใจพร่ำความช้ำชอก
อยากบันทึกความเป็นไปของใจนี้
รู้สึกมีข้างในเขียนไม่ออก
อยากถ่ายทอดหัวใจไว้ข้างนอก
กี่ครั้งยอกกี่คราฝันอยากบรรยาย........
26 มิถุนายน 2550 07:32 น.
เพียงพลิ้ว
อยากมีใครให้ซบลงตรงอกนั้น
กล่อมปลอบขวัญยามยากฝากความหมาย
คอยแบ่งปันวันล้าน้ำตาพราย
อยู่ข้างกายยามกลัวซึ้งหัวใจ
มีอกไหนใคร่พรอดกอดคนหมอง
โอบประคองเกื้อคนอกหม่นไหม้
ประโลมคำละมุนเอื้ออุ่นไอ
จนอกขื่นสะอื้นไห้ได้นานนาน
สองแก้มช้ำน้ำตาวันว้าวุ่น
อกละมุนลบแผลมิแผ่ซ่าน
ให้หยุดพักหนักตรองสิ่งต้องการ
กระซิบหวานออดอ้อนก่อนนิทรา
มิคิดหวังพลั้งใจให้อกอื่น
หวังใจชื่นอกไร้เล่ห์เสน่หา
กอดยามขื่นกลืนไว้มิไกลตา
จำนรรจาแต่สิ่งดีมีให้กัน
อุ่นใจกายพรายพริ้มยิ้มก่อนหลับ
แนบกระชับแต่งเติมเพิ่มสายฝัน
....รักคิดถึง....เอ่ยย้ำมากำนัล
มีแต่ฉันกับเธอเสมอกาล
20 มิถุนายน 2550 00:00 น.
เพียงพลิ้ว
เวียนถึงวันบรรจบครบรอบเกิด
สิ่งประเสริฐสมหวังดังอธิษฐาน
ความดีงามตามคุ้มครองจากผองพาล
ปกดวงมานป้องภัย whitelily
เพียงอายุลุล่วงอีกช่วงหนึ่ง
จงเอื้อมถึงปรารถนาอย่าหมองศรี
สิ่งศักดิ์สิทธิ์รักษาทุกนาที
ขอสิ่งดีเลิศล้ำมากำนัล
ความเริงร่าอย่าลดจงสดชื่น
ทุกวันคืนสิ้นทุกข์จงสุขสันต์
ดำเนินไปในโลกโชคอนันต์
เรื่องจาบัลย์หนักหนาอย่าพบพาน
มีพลังวังชาที่กล้าแกร่ง
มีเรี่ยวแรงฝ่าฟันพบฝันหวาน
สิ้นโรคภัยใจสุขทุกประการ
หน้าที่งานก้าวไกลใครชื่นชม
ยี่สิบมิถุนามาบรรจบ
ขอให้พบชายหนุ่มเทพอุ้มสม
ขอชื่อเสียงหอมหวนในมวลชน
ประสบผลสำเร็จเผล็ดชัย เพียงพลิ้ว
มิถุนาหน้าคิมหันต์วสันต์โปรย
หยาดฝนโรย...ไหลรินทั่วถิ่นหล้า
มิถุนาล่วงกลางเดือนเมื่อเยือนมา
ครบอีกครา....วันเกิด...กำเนิดเธอ...
ขอให้สดชื่นรื่นรมย์สมดั่งจิต
มากมิ่งมิตร...รายล้อมพร้อมเสมอ
ความสดใสสำราญพานพบเจอ
ขอให้เธอ...สุขสันต์...ทุกวันวาร...
ขอให้มีสุขภาพปราศจากโรค
ไร้ทุกข์โศก...พบสุขทุกสถาน
จงประสพสำเร็จเสร็จการงาน
หากอธิษฐานสิ่งใด...ให้จงมี...
น้อมสิ่งสิทธิ์คุ้มครองจากผองภัย
พี่คนไกล...เสียงใส...Whitelily
ขอกามเทพเสกมนต์...พบคนดี
แด่พี่รี...คนงาม...มากความ *น่ารัก* แมงกุ๊ดจี่
ยี่สิบมิถุนามาบรรจบ
เวียนมาครบวันเกิดประเสริฐศรี
แด่มิ่งมิตรสนิทใจWhitelily
จงสุขขีสดชื่นทุกคืนวัน
อาราธนาพระรัตนตรัยให้ปกป้อง
ช่วยคุ้มครองพ้นทุกข์พบสุขสันต์
มั่งมีทรัพย์นับคณาค่าอนันต์
เป็นมิ่งขวัญคนรักภักดิ์มั่นคง
อายุมั่นขวัญยืนรื่นเริงร่า
ปรารถนาสิ่งใดในประสงค์
ให้สมหวังดังใจในจำนง
ให้ยรรยงสมปองดั่งต้องการ
สุขภาพเข็งแกร่งแรงใจกล้า
ไร้โรคาพลานามัยให้อาจหาญ
เจริญก้าวไกลในหน้าที่และการงาน
บุญบันดาลพรสวัสดิ์พิพัฒน์มงคล
เฌอมาลย์
12 มิถุนายน 2550 07:39 น.
เพียงพลิ้ว
ริ้วรอยเจ็บเก็บซ่อนยิ่งอ่อนไหว
แปลบทรวงในอึกอักคำทักถาม
ร้าวสะท้านบานปลายขยายความ
แผลเก่าลามมินิ่งต่อสิ่งย้ำ
ยินคำติงยิ่งเพริดเกิดแผลลึก
บาดรู้สึกสะทกอกกระส่ำ
อีกกี่หนทนชอกระลอกช้ำ
วอนอย่าย้ำถึงโดนหลอกอย่าบอกเลย
ค่ำผวาอาวรณ์คำอ้อนออด
คำเคยพรอดกลับคลายเงียบหายเฉย
คืนวันรื่นชื่นผกาหอมน่าเชย
ลมรำเพยพัดไกลไม่หวนมา
ดึกแอบฝันบรรเทาเงารักหลอน
วาดหวังซ่อนเก็บรอยเล่ห์เสน่หา
ลืมความรักหักร้างมิค้างคา
ไร้ทีท่าวาบหวามความผูกพัน
มิเคยสิ้นอะไรหัวใจนี้
อดีตมีอิทธิพลจนประหวั่น
เจ็บเรื้อรังผูกมัดปัจจุบัน
กว่าถึงวันนี้ได้ใจต้องคิด
เตือนสติมิไหวในคำอ้อน
รู้ว่าซ่อนแผลใจไม่สนิท
แผลมีผลต่อคนนี้ชั่วชีวิต
มิขอปิดเปิดเผย...เจ็บ...เคยแล้ว
5 มิถุนายน 2550 07:29 น.
เพียงพลิ้ว
ลมดึกไหวใจเอนเอียงเพียงพลิ้วผ่าน
หวามลมหวานเฝ้าเทียวแลเหลียวหา
คล้ายเจ้าของหัวใจคอยใครมา
หยดน้ำตาไหลพลัน.....หวั่นรักเลือน
ลมบรรเลงเพลงผิวใจปลิวร่อน
ยังห่วงหาอาวรณ์แต่ก่อนเหมือน
มืดหนทางคว้างที่ไปไหวกระเทือน
กลัวรักเคลื่อนขื่นขมไม่สมคอย
ลมสะบัดพัดลู่ไม่รู้ทิศ
พาดวงจิตคร่ำครวญหวนละห้อย
ดึกคืนนี้ขอเพียงเดือนที่เลื่อนลอย
รักอย่าคล้อยจางเลือนเหมือนลมเท
กระแสใจใยเชี่ยวกรากเลี้ยวลด
วูบสลดเกรงใครจะไขว้เขว
หม่นชีวิตผิดหวังยังลังเล
ยอมรับเล่ห์เสน่หาที่บ้าลอง
บทเพลงผิวหวิวหวามตามลมไหว
รักคนไกลสับสนจนใจหมอง
แปลบในทรวงห่วงหาน้ำตานอง
วานลมร้องเรียกรักอวลให้หวนคืน
เพลงหัวใจไหวตามความห่วงหา
สุดปลายฟ้าทะเลไกลไม่เป็นอื่น
มืดเดือนดาวหนาวลมล่มวันคืน
ไห้สะอื้นปลาบซ้อนซอนหาใจ.
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟเพียงพลิ้ว
หน้าส่วนตัว
1715
