ร้อยความรักประดับประทับจิต อาทรมิตรเรือนใจไม่ห่างหาย ปลอบประโลมยามเหงาเศร้าเดียวดาย มิคิดหน่ายยามตรมเพราะคมใด ยามดวงจิตคิดเขลาเฝ้าโอบอุ้ม ดับเพลิงสุมกมลจนมอดไหม้ สองมือเอื้อเจือจุนอุ่นละไม กำลังใจมิเคยร่อยคอยพะนอ ความสนิทเสน่หาน่าถนอม ไมตรีหอมชื่นบานผสานต่อ มิเคยลวงห่วงใยใสลออ ยามทุกข์ท้อเตือนใจให้อดทน หวังใจว่าอย่าสิ้นกลิ่นความหวัง เติมพลังแด่ชีวีเปื้อนสีหม่น สู้ต่อไปไม่เสียทีที่เป็นคน สักวันพ้นทุกข์ท้อทรมาน