25 มกราคม 2550 11:06 น.

. ....เป็นบุญแล้ว.... .

เพียงพลิ้ว

อยากหนุนแขนแทนหมอนก่อนหลับไหล
รับอุ่นไอสักหน่อยค่อยฝันหวาน
คงฝันดีหลับสนิทนิทรานาน
คีตกานต์แห่งใจได้มาเยือน

ความคิดถึงคนดีมีเสมอ
ห่วงใยเอ่ออกนิ่ง...จริง...เสมือน
เฝ้าปรารมภ์พรมเอ่ยมิเคยเลือน
เป็นมากกว่าพี่เพื่อน....มิตรเรือนใจ

สายลมร้อนตอนมีนาพัดพารัก
มาทายทักจนเตลิดอกเพริดไหว
กอดหมอนอุ่นคล้ายสนิทแนบชิดใจ
คิดการณ์ไกลผูกพันฝันลมลม

ธันวากลายสายลมหนาวแต่ผ่าวอก
รักรุมรกปลาบปลื้มลืมขื่นขม
คิดถึงซ้ำบ่อยบ่อยรอยคารม
สายฝันพรมไออุ่นละมุนทรวง

ฝากหัวใจใส่หมอนที่นอนข้าง
วอนคนไกลกอดบ้างอย่างห่วงแหน
หนทางไกลได้เพียงพรอดกอดหมอนแทน
หากมอบแขนให้หนุนเป็นบุญแล้ว

รินกลิ่นกล่อมหอมโชคโมกแห่งรัก
นำความภักดิ์ใสผ่องของนางแก้ว
พร้อมคิดถึงห่วงใยไม่ผิดแนว
ไร้วี่แววรักจางจากทางใจ

1484

love

comment

24 มกราคม 2550 07:29 น.

. ...ยางหัวใจ.... .

เพียงพลิ้ว

ยางหัวใจไม่มีเท่าที่ทราบ
ไอรักอาบทำทุกอย่างเพื่อสร้างฝัน
ร้อยคมคำนำเสนอเปรอกำนัล
คิดถึงลั่นไม่เบื่อเมื่อรักรุม

ยางมนุษย์หยุดไว้เมื่อใจหลง
เฝ้าพะวงคลุ้มคลั่งดั่งไฟสุม
ยางไม่เหลือเมื่อชอบรีบกอบกุม
กลับต้องกลุ้มยามรับผลตนทำมา

คนหมดยางทำอะไรไร้ความคิด
ผูกดวงจิตกับเล่ห์เสน่หา
ทำตามใจรักคลั่งสั่งบัญชา
ออกนอกหน้าเกินเหตุสังเวชใจ

ฝากหัวใจไฟฝันดวงขวัญภักดิ์
หวังเพียงรักแจ้งชัดจำรัสใส
อาทรตามข้ามฟ้ากาคนไกล
มิสนใครนินทาว่าสิ้นยาง

รักดูดดื่มลืมคิดเรื่องผิดชอบ
ออกนอกกรอบลืมพังเพยกล่าวเอ่ยอ้าง
รักคิดถึงพึงพร่ำน้ำใจนาง
ฝันเคียงข้างคนรักเฝ้าภักดี

พรมคิดถึงตรึงใจไกลเสมอ
คอยละเมอยามรักทิ้งศักดิ์ศรี
ฝากห่วงใยไถ่ถามข้ามนที
ณ วันนี้ หัวใจไร้ยางอาย

1413

love

comment

22 มกราคม 2550 07:16 น.

. ... รับลม ... .

เพียงพลิ้ว

เปิดหัวใจรับลมพลิ้วพรมพัด
รักรึงรัดรวยรื่นชื่นถวิล
ไหวหวามลู่สู่ห้วงลึกดวงจินต์
มิรู้สิ้นไออุ่นกรุ่นชีวา

สายลมเหนือเอื้อใจฝากให้ฝัน
ร้อยรำพันคมหวานผ่านเวหา
โลมสำนึกผนึกทาบอาบอุรา
รับรู้ค่าคะนึงตรึงดวงมาน

รับลมเทเสน่หาน่าถนอม
คิดถึงล้อมงดงามฝากความหวาน
รองอุ่นไอใยเยื่อลมเจือจาร
เคล้าผสานสองรู้สึกจารึกลง

สองหัวใจเคียงข้าง ณ กลางหาว
หมู่เดือนดาวระยิบกะพริบส่ง
อกเคยเปื้อนโสภิตดังจิตจง
คล้ายเดินหลงไพรงามแห่งความรัก

ฝากหัวใจไปกับลมพรมตอบกลับ
โปรดรองรับคิดถึงซึ้งประจักษ์
มอบรอยคำอมฤตศักดิ์สิทธิ์ภักดิ์
ลมสลักแรงร้อนให้ผ่อนเบา

ยามทุกข์ท้อทรมาร่วมฝ่าฝัน
ฝากดวงขวัญลอยลมพรมไปเฝ้า
หนาวหรือร้อนซึมซับรับบรรเทา
ลมล่องเร้าลอยล่วงบอกห่วงใย

1650

love

comment

16 มกราคม 2550 08:03 น.

. ... คว้าลมตรมน้ำตา... .

เพียงพลิ้ว




คว้าลมระทมหมอง       
จิตะร้องเพราะขื่นขม
ขวนขวายตะกายลม      
นิรสมพระพายไกล

ครั่นคร้ามเพราะความต่าง
อุระคว้างเพราะหวั่นไหว
ช่องว่างระหว่างวัย
ระยะใจก็ไกลกัน

เพียงคิดพินิจหวัง
ชลหลั่งประดับขวัญ
ไขว้เขว ณ เหมันต์
ประลุฝันก็ยากเย็น

หมางเมินและเหินห่าง
รติร้างวินิจเห็น
กังวลกมลเป็น
ฤ จะเร้นจะซ่อนมิด

สิ้นสายพระพายผ่าน
เฉพาะกาลก็หมดสิทธิ์
สิ้นแรงแสวงชิด
ธุระจิตมิสมภักดิ์

โหยไห้พิไลหา
สติล้าพะวงหนัก
อาดูรจะสูญรัก
และประจักษ์วิมานลม