30 กรกฎาคม 2548 10:47 น.
เพียงพลิ้ว
ขอบฟ้ายังเปลี่ยนสี
ไฉนฤดีมิแปรผัน
ชมพูอยู่ทุกวัน
เมื่อไรกันเปลี่ยนสีไป
อยากเป็นสีท้องฟ้า
ตอนเมฆาขาวสวยใส
ท่องอัมพรเรื่อยไป
กว่าฝนไล่จึงลาจร
แล้วเพี้ยนเป็นสีดำ
ให้ความคล้ำมาสั่งสอน
รู้รสทุกขั้นตอน
คงร้าวรอนแทบขาดลม
ค่อยจางมาเป็นเทา
ขาวแซมเศร้าลดขื่นขม
เริ่มลุบ่วงทุกข์ตรม
อ่าวอารมณ์อื่นมาเยียน
ฟ้ายังเปลี่ยนสีไป
สีของใจใยมิเปลี่ยน
ความหวานเฝ้าวนเวียน
หวานจนเจียนมดมาตอม
28 กรกฎาคม 2548 08:09 น.
เพียงพลิ้ว
คือความหมายคนรักกัน
คนไร้ตัวตน+เพียงพลิ้ว
ดึกดาวเดือนเลื่อนดับ
ใจนิ่งนับหนึ่งใจหาย
แลร้างคนข้างกาย
สิ่งสุดท้ายฟายน้ำตา
แต่ละหยดที่ร่วงหล่น
คือใจคนหวาดผวา
ทุกข์รายล้อมกายา
เผชิญหน้าเพียงลำพัง
มองไปน่าใจหาย
หมดประกายแห่งความหวัง
ทนถูลู่ถูกัง
เพื่อลุฝั่งฝันของตน
ขาดสิ่งยึดเหนี่ยวใจ
จึ่งร่ำไห้เพราะสับสน
ยากหนอเกิดเป็นคน
ต้องอดทนไปวันวัน
หวังพลังแห่งปัญญา
จะนำพาไปสู่ฝัน
เพียงพบห่วงผูกพัน
ปลายฟ้าดั้นมิเดียวดาย
พบกันในวันโศก
วันวิปโยคใจสลาย
ร่วมสู้ทุกข์เรียงราย
คือความหมายคนรักกัน
23 กรกฎาคม 2548 16:16 น.
เพียงพลิ้ว
เห็นเสือครวญชวนให้ใจสงสาร
ประสบการณ์ความเจ็บเก็บสะสม
ลับล่องลอยเลือนหายกับสายลม
ความทุกข์ตรมลืมหมดมิจดจำ
สิ่งพลาดพลั้งครั้งก่อนมิย้อนคิด
เริ่มชีวิตใหม่ด้วยกันลืมวันช้ำ
เส้นทางเดินแต่นี้ให้พี่นำ
เสือจะทำให้รักคุดสุดแต่ใจ
อดทนสู้เพื่อรักหักเขี้ยวเสือ
มิคิดเบื่อแม้เหนื่อยเมื่อยทนไหว
ขอให้จริงทิ้งเด็ดขาดมาดเสือไพร
เราจักได้สุขสมบ่มต้นรัก
ปลูกต้นรักกับพี่เสือเผื่องอกงาม
เมื่อถึงยามมีภัยพาลร่วมหาญหัก
มอบโอกาสกลับใจให้สักพัก
อาจกระอักยามเสือร้ายกลับลายคืน
23 กรกฎาคม 2548 12:46 น.
เพียงพลิ้ว
ผลของการดื้อรั้นดันรักเสือ
และไม่เชื่อคำเตือนเพื่อนสหาย
เสือจึงเมินไม่แคร์แค่ของตาย
บทสุดท้ายเราต้องร้องร่ำไร
เสือสัญญาว่ารักจักเปลี่ยนแปลง
มิระแวงเชื่อมั่นมิหวั่นไหว
เปิดโอกาสให้ทิ้งเหยื่อเสือกลับใจ
วันผ่านไปลายออกเลยชอกช้ำ
เคยคิดว่าทนได้ถ้าใจเจ็บ
ยามกรงเล็บเสือตะปบขบขย้ำ
พอเอาจริงทนมิได้ใจเจ้ากรรม
อยากคืนคำให้โอกาสฉันพลาดเอง
กว่าเสือจะใจกลับเหมือนรับปาก
ก็เจ็บมากจนเบื่อเสือข่มเหง
ออกล่าเหยื่อปล่อยเราเหงาวังเวง
สุดแสนเซ็ง.....แต่ทางนั้นฉันเลือกมา
22 กรกฎาคม 2548 08:34 น.
เพียงพลิ้ว
ใยเขียนเสือให้กลัวจนตัวสั่น
ฟังแล้วฉันวิตกอกผวา
ผู้เชี่ยวชาญพูดเหมือนตักเตือนมา
จะช้ำถ้าเสือสับปลับมิกลับใจ
เก็บไปคิดหลายรอบมาตอบพี่
น้องคนนี้มิแคร์เจ็บแค่ไหน
ยอมทนช้ำทนเหงายามเขาไป
ด้วยอยากให้โอกาสเสือเผื่อกลับตัว
มิเชื่อคำพี่สอนก่อนมีรัก
ช่างดื้อนักบอกไปไม่เห็นหัว
น้องหลงคนเจ้าชู้หูตามัว
จึงไม่กลัวความผิดหวังครั้งเขาเมิน
ขอขอบคุณความห่วงใยพี่ให้น้อง
กลัวมัวหมองจึงเตือนกันขอสรรเสริญ
รับรักแล้วมิท้อขอเผชิญ
จะดำเนินรักต่อไปไม่คืนคำ
หน้าส่วนตัว
1514
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟเพียงพลิ้ว
