27 มีนาคม 2548 12:12 น.
เพียงพลิ้ว
อย่ามาใกล้ไม่ให้กอดอย่าออดอ้อน
มิขอนอนหลับไหลในอ้อมแขน
ห่างสองวันจากเราเขามาแทน
กอดกันแน่นคนกลางวันนั้นเป็นใคร
ไม่ให้หอมยอมนอนซบหมอนข้าง
ยอมอ้างว้างอย่าแสดงแกล้งเฉไฉ
เธอจะมีหญิงกี่คนไม่สนใจ
ลืมกันได้คู่เชยคนเคยเคียง
ไปไกลไกลไม่ต้องง้อพ่อเจ้าชู้
หมอนอุดหูมิให้ได้ยินเสียง
นอนไกลกันคนละห้องคนละเตียง
ขออยู่เพียงลำพังขังใจตัว
อยู่คนเดียวอกช้ำในค่ำคืน
สะอึกสะอื้นร่ำไห้ในห้องสลัว
หากทนได้เธอไปไม่พันพัว
หากไม่กลัวใจสำออยจะปล่อยเธอ
16 มีนาคม 2548 22:06 น.
เพียงพลิ้ว
จะหักหาญโค่นรักที่หนักอก
ดอกเคยดกใบเคยเห็นเป็นเพียงฝัน
เชิญบานในไร่อื่นต่อก็แล้วกัน
สวนใจฉันช้ำพอขอปิดตาย
คำหวานซึ้งถึงเอ่ยไปไร้ประโยชน์
อย่าถือโกรธเมื่อรักงามหมดความหมาย
เผาสิ้นซากจากใจฉันพันธุ์รักวาย
ตอนนี้สายแม้ร้องเพรียกเรียกรักคืน
เจ้าดอกรักหักใจลาจงอย่าดื้อ
โปรดหยุดยื้อรั้งไว้ไม่อยากฝืน
เลิกสับสนทนช้ำเลิกกล้ำกลืน
ลืมขมขื่นลืมคำอ้อนตอนรักบาน
ใช่บัวฝักหักไปใยยังอยู่
ช่อรักชูตัดได้ไม่เหลือหวาน
รักม่วงขาวราวฝันแค่วันวาน
ไม่เจือจารหลงเหลือเบื่อจดจำ
ทั้งขาวม่วงร่วงไปไม่หวนแล้ว
อย่าเจื้อยแจ้วอยู่ต่อพ่อคมขำ
หมดเวลาว่ารักหวานหว่านน้ำคำ
หัวใจดำดวงนี้ไม่มีรัก
15 มีนาคม 2548 20:08 น.
เพียงพลิ้ว
เมื่อรักขาวไม่งามตามที่ฝัน
แต่กลับกันช่อม่วงออกดอกไสว
คนมือร้อนจะถอนรากรักจากใจ
ลิดกิ่งใบเผาต้นจนรักวาย
ลาแล้วหนอช่อรักขอพักก่อน
เบื่ออาทรรดน้ำเพราะช้ำหลาย
วอนขาวม่วงร่วงไปอย่าใกล้กราย
ไม่เสียดายหากฉันสูญพันธุ์รัก
รักเจ้าเอ๋ยเคยเห็นกันจนพันผูก
ถนอมปลูกจะตัดไปใจคิดหนัก
ตั้งหลายปีที่ฉันนั้นฟูมฟัก
แต่อยากพักจำตัดรอนถอนรักเรา
อย่าออดอ้อนวอนไว้ให้ปลูกต่อ
จะไม่ท้อตัดจนขาดแม้อาจเหงา
แม้ทุกข์หนักสักวันคงบรรเทา
จะยอมเศร้าโค่นรักหักคาทรวง
ลา ลา ลา อย่ารั้งหวังชูช่อ
แค่นี้พอตัดใจไม่ห่วงหวง
จะไปลับหรือกลับมาไม่จาทวง
ลาขาวม่วงตัดรักปักกลางใจ
14 มีนาคม 2548 09:52 น.
เพียงพลิ้ว
ปลูกดอกรักหนักใจปลูกไม่ขึ้น
คิดจนมึนไม่พบจบปัญหา
เพราะเหตุใดไม่บานตระการตา
แม้รักษาไม่เบื่อเพื่อรักเรา
เพาะรักขาวให้พราวพร่างกลางหทัย
รินน้ำใจรดหลั่งยังเหี่ยวเฉา
ริ้นไม่ไต่ไรไม่ตอมถนอมเอา
มองแล้วเศร้ากังวลต้นแคระแกร็น
หรือว่าปุ๋ยที่ใส่ใช้กับพริก
ใบงอหยิกเลี้ยงยากลำบากแสน
ช่อดอกขาวโรยร่วงม่วงมาแทน
ยังหวงแหนปลูกรักหนักฤดี
รดรักขาวด้วยน้ำใจไม่ได้ผล
จำต้องทนดูแลแม้เปลี่ยนสี
น้ำตารดรักม่วงลวงชีวี
บานเต็มที่งอกเงยกว่าเคยเป็น
รักขาวเอยเคยปลูกมาขอลาก่อน
คนมือร้อนขาดวาสนามาพบเห็น
สมรักม่วงลวงใจให้ลำเค็ญ
ทุกเช้าเย็นร้องไห้หนักรักม่วงงาม
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟเพียงพลิ้ว
หน้าส่วนตัว
1196
