9 สิงหาคม 2547 16:39 น.
เพียงพลิ้ว
ขังตัวไว้ในกะลามาแต่เกิด
ประตูเปิดสู่โลกกว้างทางอยู่ไหน
ขอรับรู้ขอได้เห็นความเป็นไป
ว่าฟ้าใส่ไม่ได้เปื้อนเหมือนกะลา
โลกข้างนอกวุ่นวายหลายคนพูด
ขอพิสูจน์ให้รู้ซึ้งถึงปัญหา
ออกไม่ออกยังกลัวกลัวกล้ากล้า
ตายดาบหน้าหรือตายรังยังหวั่นทรวง
อยากจะเห็นอะไรแปลกใหม่บ้าง
ธรรมชาติสร้างหลากเงื่อนไขให้ห่วงหวง
ใครจะอยู่กะลาน้อยคอยรับช่วง
ยังเหลือห่วงให้แก้แม้อยากจร
เอาเถอะน่าลองไปสู้ดูสักตั้ง
หากผิดหวังพลาดพลั้งอย่างสังหรณ์
จะกลับมาหลบตัวซุกหัวนอน
กลับมาซ่อนในกะลารักษาใจ
7 สิงหาคม 2547 22:11 น.
เพียงพลิ้ว
เดือนแจ่ม ฟ้ากระจ่าง
หัวใจว่าง เงียบเหงา
มองรอบข้าง ว่างเปล่า
ไร้เงา คนรู้ใจ
7 สิงหาคม 2547 12:06 น.
เพียงพลิ้ว
ฉันก็แค่เม่ลูกเป็ดจอมขี้เหร่
ไม่สวยเท่เก๋ไก๋เหมือนใครเขา
ตกใจกลัวตัวสั่นเมื่อมองเงา
แหมน่าเศร้าตัวกลัวตัวเราเอง
4 สิงหาคม 2547 09:37 น.
เพียงพลิ้ว
หายไปไหนเงียบไปนะนกกระดาษ
เพราะฉันขาดเพื่อนไปคนต้องทนเหงา
ไม่มีคนติชมกลอนสะท้อนเงา
จึงขอเอาเวปไซต์ใช้ติดตาม
ไม่สบายงานมากนักบอกสักนิด
ขอใช้สิทธิ์เพื่อนกลอนไทยมาไถ่ถาม
เมื่อไรกลอนใหม่คลอดขอทราบความ
จะลามปามไปติชมข่มขวัญนาย
เพียงพลิ้วกลับมาแล้ววันนี้
หลังจากที่เกือบปีที่ห่างหาย
ในที่สุดกลับมาพักเยี่ยมทักทาย
แม้ยังอายที่จากไปไม่สั่งลา
นกกระดาษเมื่อล่ะจะกลับบ้าง
หรือมัวสร้างกลอนใหม่ให้ศึกษา
รีบเร่งเข้าวันนี่ถึงเวลา
โพสกลอนมาให้เพื่อนอ่านที่บ้านเรา
3 สิงหาคม 2547 09:31 น.
เพียงพลิ้ว
หากเธอสับสนหวั่นไหว
ยังมีเพื่อนใจอยู่เคียงข้าง
มีหลายคนเดินร่วมทาง
อย่ารู้สึกอ้างว้างเดียวดาย
แม้ไม่ได้อยู่ใกล้ชิด
ความสนิทไม่ห่างหาย
แม้ไม่ได้อยู่ข้างกาย
แต่ไม่คลายความห่วงใย