27 ธันวาคม 2547 08:50 น.
เพียงพลิ้ว
ที่รักจ๋า คิดถึงมาก เมื่อจากไป
สู่ตากใบ หนุนปืน แทนหนุนหมอน
ทหารกล้า ลาสั่ง ยังบังอร
เมื่อฉันนอน ใต้ธง จงเลือกจำ
จำให้มั่น ฉันตาย ในหน้าที่
ได้ราวี ผู้รุกราน บ้านเมืองช้ำ
ความสงบ ชาติคงมั่น ฉันได้ทำ
ขอจงย้ำ ฉันปกป้อง ขวานทองเรา
โปรดอย่าจำ ว่าไป เพราะไทยพราก
เจ็บปวดมาก คิดไป ใจโศกเศร้า
จำแต่ว่า รั้วไทย ฉันเคยเฝ้า
อย่าได้เล่า ไทยมา ราวีกัน
อย่าร้องไห้ รำพัน หากฉันตาย
ยังฝังกาย ใต้เมืองแมน แดนสวรรค์
รอไทยนี้ มีสุข ทุกคืนวัน
โปรดช่วยจำ ฉันยังอยู่ คู่เมืองไทย
25 ธันวาคม 2547 12:23 น.
เพียงพลิ้ว
เมื่อพบคนตาหวาน
มองนานนานชักหวั่นไหว
แอบคิดถึงร่ำไป
ใคร่อยากเจอเธอทุกวัน
สายตาคนเจ้าชู้
รู้ทั้งรู้ยังโหยหา
หลงเสน่ห์เสือป่า
ว่าเท่าไรใจไม่ฟัง
เย็บตาเธอให้สนิท
ของมีพิษต้องถูกขัง
ฉันพลาดไม่ระวัง
ชังสายตาฆ่าดวงใจ
พ่อไก่แจ้ปากหวาน
ฟังนานนานก็หลงไหล
เสียงซึ้งตรึงหทัย
ไม่คิดอยากห่างจากเธอ
ใจเจ้ากรรมทำผิด
มัวแต่คิดถึงเขาเสมอ
ความจริงใจไม่เจอ
เพ้อหาเขาน่าเศร้าจัง
จะเย็บปากเธอไว้
กลัวมีใครต้องมนต์ขลัง
หวั่นมีใครได้ฟัง
พลั้งหลงปากกระชากใจ
21 ธันวาคม 2547 21:07 น.
เพียงพลิ้ว
คนเมืองลิง+เพียงพลิ้ว
ยี่สิบเอ็ดธันวามาบรรจบ
น้อมเคารพสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขออธิษฐาน
ดลเทพไท้ในหล้ามาบันดาล
ให้อาจารย์ สมหวังดั่งตั้งใจ
ปรารถนาสิ่งใดในประสงค์
ขอท่านจงมีความสุขทุกสมัย
ปราศจากโรคโศกหายคลายผองภัย
จิดแจ่มใสพลังแกร่งแข็งแรงเอย
เมกกะ
ให้สมหวังสมใจในทุกสิ่ง
ให้พบหญิงคู่ครองสนองสนาน
ให้สุขภาพสดชื่นรื่นสราญ
ให้พบพานคนดีเป็นศรีตน
ให้ร่ำรวยล้นพ้นคนสรรเสริญ
ให้คำเกริ่นอวยชัยในทุกหน
ให้การงานรุ่งเรืองเฟื่องดั่งดล
ให้ผ่านพ้นสิ่งร้ายกรายบีฑา
ให้พ่อแม่พี่น้องครองสุขถ้วน
ให้มิตรล้วนรังสรรค์สุขสันต์หา
ให้อำนาจคุณใดๆในโลกา
จงปกปักษ์รักษาและการุณ
ผู้หญิงไร้เงา
ขออันเชิญสิ่งศักดิ์ศรีทุกทิศที่
จงบันดาลให้ท่านมีสุขทุกหน
แม้ต้องการสิ่งใดในกมล
ขอบันดาลบันดลให้พบเจอ
หากยังไร้ซึ่งคู่มาชูชิด
ขอให้แนบสนิทไม่คิดเก้อ
สมหวังดั่งตั้งใจใฝ่ละเมอ
ขอให้เจอคนดีที่ต้องตา
อีกทั้งยังมีสมบัติพัสถาน
เหมือนวิมานแดนดินถิ่นหรรษา
มากมายมีเงินทองของนานา
สมดั่งปรารถนาทุกประการ
กุ้งหนามแดง
หลานลุง..
กลอน ๘
แม้บทกลอนมากมายหลากหลายรส
หมื่นพันบทไม่ทัดเทียมเปี่ยมคำสอน
ท่านอบรมขัดเกลาเข้าใจกลอน
ไม่เหนื่อยอ่อนสักคราเป็นอาจารย์
ภาระกิจส่วนตัวท่านมากมี
ยังแบ่งปันนาทีนี้สืบสาน
ถ้าพวกเราไม่มีคุณอาจารย์
คงอีกนานเขียนได้อ่านไม่งง..
กาพย์ยาณี ๑๑
ขอบคุณ..ลุงผู้เฒ่า
อาจารย์ของเราทุกคน
ชี้ทางไม่สับสน
น้อมกมลนับถือครู..
กาพย์ฉบับ ๑๖
สุขสันต์วันเกิดคุณลุง........มีเงินเป็นถุง
ให้ยุ่งแต่เรื่องนับตังค์
0
ขอให้มีแรงพลัง................มีชื่อเสียงดัง
และยังมีลาภรายวัน
0
ธรรมมะคุ้มครองป้องกัน....รายรอบขอบขันธ์
ให้ปราศจากโพยภัย
...
ไม้เก็ต
อัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ฤทธิเดช
ทุกแคว้นเขตในหล้า ฟ้า สวรรค์
ดลดาลให้ประสบ พรครับครัน
อายุ วรรณะ สุขะ พละเทอญ.
พุดไพร
ร้อยมาลัยพุดไพรด้วยใจฝัน
กราบกำนัลพลีแทบตักรักนักหนา
กราบวิงวอนเทพไท้ยอดรัตนา
สามโลกหล้าดลบันดาลท่านสุขใจ
สุขภาพดีมีมิ่งมิตรสนิทแนบ
เป็นต้นแบบกานท์กลอนสอนไสว
ให้บทเรียนทั้งชีวิตคิดภูมิใจ
คือน้ำใจท่าน..คนดีที่พุด..ภูมิ!
กอกก
ยี่สิบเอ็ดธันว์ดลศิษย์คนนี้
นำฤดีดุจแก้วที่แววใส
วันเกิดท่านนั้นบรรจบครบรอบวัย
น้อมด้วยใจจากสำนึกระลึกจริง
ขอสิ่งดีที่เลิศประเสริฐล้ำ
โปรดพรมพรำลิขิตสู่มาอยู่สิง
สิ่งใดหวังดังใจไร้ติติง
พบทุกสิ่งสุขสมอารมณ์ปอง..**
เรนโมจัง
รีบอาบน้ำ แต่งตัว .. เพราะกลัวสาย..
วาดระบาย ..เขียนตา .. สีฟ้าใส
หยิบกระโปรง สีขาว .. ติดดาวไว..
วาดเพ้นท์ใส่ ตัดแต่ง .. สีแดงแกม..
คว้ากระเป๋า .. ใบใหม่ .. เอาใส่บ่า..
หยิบแป้งทา .. พร้อมสรรพ .. เน้นปัดแก้ม..
ลิปสติก ..มามี้ห่อ .. เรนขอแจม..
ขอแค่แต้ม ..วาดสวย .. มี้ช่วยเติม..
โห้ย ย!! ..งัยดี เรนมา ยิ้มร่าแล้ว..
นั่งตาแป๋ว .. ซ้ายขวา.. ยัยตัวเฉิ่ม..
ใส่แว่นหนา .. มองหา .. พี่คนเดิม..
ใครมาเจิม .. เค้กหาย .. ใจร้ายจัง !!
ก็วันนี้ .. พี่กานต์ .. จัดงานให้..
ศิษย์มาไหว้.. คุณครู .. เพราะรู้สอน..
ท่านเหน็ดเหนื่อย ส่งฝัน .. หลายขั้นตอน..
เขียนบทกลอน .. มอบให้ .. ด้วยใจ .. เรน..
เมจิค
ให้สุขสันต์..ในวัน..คล้ายวันเกิด
พรประเสริฐ..ทั่วหล้า..พาสดใส
เป็นคุณครู..ที่เคารพ..ตลอดไป
มีหัวใจ..เปี่ยมสุข..ทุกวันคืน
เม็ดทราย
. .ยืนถือเค้ก อยู่หน้างาน พี่กานต์หาย
คงวุ่นวาย จัดแจง แต่งของขวัญ. .
. .มองเข้าไป เห็นพี่ชาย ถ่ายรูปกัน
เอ๊ะโอ!!นั่น เรนจัง นั่งรอใคร. .
. .เมย์ฝากเค้ก ก้อนใหม่ ให้คุณลุง
เรนก็มุ่ง เอาไปวาง ข้างก้อนใหญ่. .
. .ตัวป่วนก็ ยิ้มร่า หน้าสดใส
มาอวยพร จากใจ ให้คุณลุง. .
ราชิกา
ณ.ดิถีคล้ายวันเกิด
พรประเสริฐจากแดนสรวง
สุขสมหวังในทั้งปวง
พบคู่ควงที่แสนดี....ฯ
ขอเทวามาปกปัก
ช่วยอารักษ์ให้สุขศรี
เกียรติยศปรากฏมี
ทุกราตรีไม่เสื่อมคลาย....ฯ
ทอฝัน
อัญเชิญองค์เทพไท้
อำนวยชัยในบัดดล
ความสุข สิ่งมงคล
เคียงกมล ตลอดไป
carot
21 ธันวา..พาประเสริฐ
...คล้ายวันเกิดอาจารย์ท่านผู้สอน
......แคร์ซึ้งซาบกราบก้มพนมกร
.........มาลัยพรจัดสรรใส่พานมา
ขอนอบนบเคารพครูท่านผู้เฒ่า
...แคร์มาช้าไปหรือเปล่าผู้เฒ่าจ๋า
......ขอให้ท่านมีความสุขทุกเวลา
.........ปรารถนาสิ่งอันใดได้สมจินต์
อาราธณาคุณพระสิ่งศักดิ์สิทธิ์
...เนรมิตรเงินทองกองทรัพย์สิน
......ขอพรฟ้าประทานผ่านองค์อินทร์
..........มิสูญสิ้นความรักคนภักดี
เป็นมิ่งขวัญกำลังใจศิษย์ทุกคน
...ในบัดดลพรบันดาลให้สุขศรี
......มีสุขภาพแข็งแรงตลอดปี
.........กลอนบทนี้เป็นคำกลอนพรจากใจ
21 ธันวาคม 2547 11:17 น.
เพียงพลิ้ว
โปรดจงมา หาฉัน วันละคน
ตอนนี้ล้น บ้านแล้ว เพื่อนแก้วเอ๋ย
คนพลุกพล่าน บ้านแน่นหนา อย่ามาเลย
อยากเฉยเมย ส่งกลับ เบื่อรับรอง
แขกมาไป ไม่ดีแน่ หากแชเชือน
ต้อนรับเพื่อน ประสาเรา ผู้เจ้าของ
เตรียมอุปกรณ์ พร้อมพรั่ง สั่งลูกน้อง
ทั้งกระบอง หอกแหลมงาม งิ้วหนามคม
มาถึงบ้าน การรับรอง ต้องเต็มที่
เพื่อนน้องพี่ อุ่นใจ ได้สุขสม
เมื่อมาถึง จึงพาไป ให้ชื่นชม
สิ่งนิยม ตามกรรม ที่ทำมา
บ้านฉันแน่น แสนสงสัย ใยแย่งกัน
ประตูสวรรค์ กว้างใหญ่ ใยไม่หา
บ้านฉันเล็ก ประตูแคบ ใยตั้งตา
ต่างมุ่งหน้า กวนกัน ฉันรำคาญ
18 ธันวาคม 2547 16:18 น.
เพียงพลิ้ว
แม่ใครหนอ รอข้ามทาง ข้างถนน
รอยกังวล ในแววตา น่าสงสาร
คงรอคอย ลูกมารับ พากลับบ้าน
ยืนอยู่นาน วนเวียนข้าง ทางม้าลาย
หนูพาข้าม ถนนนะคะ คุณยายขา
เพราะรถรา มีมาก ลำบากหลาย
เห็นยืนรอ อยู่นาน สงสารยาย
อันตราย รอบข้าง ช่างน่ากลัว
จับแขนยาย แน่นหนา พาข้ามฝั่ง
พร้อมส่งยัง บ้านน้อย ซอยสลัว
หนาวนะคะ เชื่อหนู ดูแลตัว
อย่าเดินทั่ว รีบหาผ้า มาห่มนอน
คุณยายขา อย่าไปไหน ไกลนะคะ
เป็นห่วงค่ะ แต่ต้อง ขอตัวก่อน
ขอบพระคุณ แสนอุ่นใจ ยายให้พร
หนูจะย้อน กลับมา หาสักวัน
หากทำไป ได้บุญหลาย อย่างยายว่า
วอนเทวดา นางฟ้า นางสวรรค์
ส่งเพียงใคร ใจดีพร้อม ยอมช่วยกัน
ฝากแม่ฉัน คนไกล ให้ดูแล
ยามฉันไกล ไม่อยู่ ดูแลท่าน
จงประทาน ส่งใคร ไปแยแส
คอยช่วยท่าน ข้ามถนนมา อย่าเชือนแช
ยามเฒ่าแก่ อย่าให้ ใครดูแคลน