16 พฤศจิกายน 2547 11:12 น.
เพียงพลิ้ว
ขอแนะนำ รำพึง ถึงสักอย่าง
วอนเธอห่าง ทางใจ ฉันได้ไหม
รักฉันมาก ไม่มี ดีอะไร
เพราะหัวใจ ของฉัน มันด้านชา
คนฉันรัก ลักใจ ไกลจากตัว
ค้นจนทั่ว มิอาจ สามารถหา
คงฝังใจ ใต้หิน ถิ่นลับตา
เสียเวลา หากใกล้ ห่วงใยเกิน
เธอสรรหา สิ่งดี ที่ฉันชอบ
เธอคอยปลอบ ยามท้อ ขอสรรเสริญ
ฉันพยายาม ตามไป แต่ใจเมิน
จึงขอเดิน ตามทาง อย่างมีปม
อย่าห่วงกัน ปล่อยฉันไว้ ในอดีต
ฉันได้ขีด ชีวิตไว้ ให้ขื่นขม
ขอให้เธอ เจอสิ่งดี ที่รื่นรมย์
ปล่อยฉันจม กับความหลัง ที่ฝังใจ
14 พฤศจิกายน 2547 23:22 น.
เพียงพลิ้ว
กุหลาบงาม เห็นตอนเช้า เฝ้าใจปอง
จดจด จ้องจ้อง มองตาหมาย
เก็บตอนนี้ ไม่บานพอ ก็เสียดาย
ไว้ผ่านกลาย อีกทีนะ จะเด็ดดม
ถึงตอนเย็น ตั้งใจ ไปเด็ดดอก
ต้องช้ำชอก โดนตัดไป ให้ขื่นขม
ใครคนใด ได้ครอบครอง ต้องรื่นรมย์
ได้ชื่นชม ดอกไม้งาม ตามหมายใจ
คิดคิดไป เจ็บใจนัก ใยชักช้า
รอเวลา น้ำตาริน สิ้นสงสัย
อีกกี่วัน กี่ปีออก หนอดอกใหม่
ฉันจะได้ มาเฝ้า ก่อนเจ้าวาย
สมน้ำหน้า คิดนาน พานหนักอก
อยากจะชก ความเฉื่อยชา ให้หน้าหงาย
กุหลาบงาม ใช่หลาก มีมากมาย
น่าอับอาย ใจช้า มาสายเกิน
13 พฤศจิกายน 2547 15:32 น.
เพียงพลิ้ว
ถ้าโตขึ้น หนูจะ เป็นอะไร
แสนสงสัย ใครใคร ใคร่เอ่ยถาม
ฉันยังเด็ก เล็กไป ไม่ทราบความ
จะเดินตาม ผู้ใหญ่ บอกให้เป็น
เพราะไม่รู้ สู้อย่างไร ให้พ้นทุกข์
อยากมีสุข จึงตามทาง อย่างที่เห็น
สิ่งใดที่ คนโตทำ ให้ลำเค็ญ
จะว่างเว้น ไม่เน้นทำ ใครช้ำใจ
เดินตามหลัง ผู้ใหญ่ หมาไม่กัด
ไม่อึดอัด รู้อนาคต ต้องสดใส
หากล้มครืน มีมือหนุน ค้ำจุนใจ
รักผู้ใหญ่ คนใจดี ที่สุดเลย
12 พฤศจิกายน 2547 23:52 น.
เพียงพลิ้ว
เพื่อนบอกว่า จัดปาร์ตี้ พรุ่งนี้ล่ะ
ต้องมานะ อย่าขัดเขิน อย่าเมินหมาง
จึงเตรียมตัว ตามคำเชิญ ไม่เหินห่าง
รีบไปห้าง ซื้อของขวัญ ให้วันงาน
พอขากลับ ท้องร้องจ๊อก บอกหิวข้าว
รีบจ้ำอ้าว เข้าร้านนม ขนมหวาน
ทับทิมกรอบ อร่อยล้ำ หายรำคาญ
แล้วเข้าบ้าน ลืมของขวัญ ฉันเลือกมา
สามทุ่มครึ่ง นึกมาได้ ไหนของขวัญ
จ้าละหวั่น รื้อห้อง ต้องตามหา
ออกจากบ้าน ติดตาม ถามแม่ค้า
จึงทราบว่า มีคนเห็น เป็นระเบิด
ไปสอนอ ติดต่อ ขอรับคืน
คนแตกตื่น ทั่วเมือง เรื่องเลยเถิด
ไม่เซอร์ไพร้ซ์ ของขวัญ ให้วันเกิด
เพราะต้องเปิด ให้เห็นจริง ทุกสิ่งอัน
เหมือนสนุก และตลก แต่ตกใจ
แล้วสงสัย ทำไมต้อง ของของฉัน
เคยเดินผ่าน ทักทาย กลายทุกวัน
มาเห็นกัน เป็นคนร้าย ทำลายคน
9 พฤศจิกายน 2547 09:19 น.
เพียงพลิ้ว
หิ้วกระเป๋าตามเพื่อนเก่าเที่ยวเข้าป่า
นอนบนผาเป็นเพื่อนงูบนภูหิน
ปูเสื่อนั่งร้องเพลงหวานวิมานดิน
ล้อมวงกินข้าวป่าจัดหาไป
ภูทับเบิกงดงามยามเย็นค่ำ
ดงกะหล่ำสวยเชียวเขียวสดใส
เห็นชาวเขาพ่นยาอยู่ไกลไกล
หากใบไหนมีหมอกค้างช่างแวววาว
ตะโกนร้องก้องผาว่าฉันแย่
ความอ่อนแอปล่อยไปในความหนาว
ใช้น้ำตารดกะหล่ำปลีที่ทอดยาว
ความรวดร้าวให้ละลายสายน้ำเย็น
ฝังความทุกข์ในดินภูหินแตก
เปลือกโลกแยกฝังไว้ไม่ให้เห็น
ผาชูธงจุดสำคัญซ่อนลำเค็ญ
ฉันจะเป็นคนใหม่ในเร็ววัน
ตกกลางคืนชมท้องฟ้าบรรยากาศ
เหมือนที่วาดภาพงามตามในฝัน
ดาวบนดินดาวบนฟ้าสวยแข่งกัน
นับว่าฉันโชคดีที่ได้ชม
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟเพียงพลิ้ว
หน้าส่วนตัว
1290
