2 กันยายน 2552 11:21 น.
เพียงพลิ้ว
สายใยรักถักทอพอสัมผัส
บรรจงจัดมอบวางกางให้เห็น
แย้มให้ดูรู้สึกที่ลึกเร้น
ทุกสิ่งเป็นเปิดเผยเอ่ยทุกนัย
ผูกพันตั้งหวังเกี่ยวสองเรียวจิต
ผูกชีวิตร่วมสุข..ทุกข์สู้ไหว
หลอมศรัทธาฝ่าฟันมิพรั่นใด
หลอมหัวใจลึกซึ้งหนึ่งเดียวกัน
หวานละมุนอุ่นละไมในวิถี
มอบสิ่งดีเติมหวังอย่างตั้งมั่น
ยามไห้โหยโรยแรงพร้อมแบ่งปัน
อยู่เคียงขวัญประโลมคอยโน้มน้อม
เมื่อรักเกิดเพริศพรายความหมายสวย
สองใจช่วยเตรียมทางอย่างถนอม
ยิ่งได้พบอบอุ่นคุณค่าพร้อม
ไมตรีล้อมสัมพันธ์นับวันงาม
อุปสรรคหนักหนาใจท้าสู้
เพียงเคียงคู่พร้อมรับจับมือข้าม
คนสองคนร่วมทางฝันมิครั่นคร้าม
คอยติดตามห่วงใยไม่โรยรา
กาลจะเปลี่ยนเวียนผันยังมั่นรัก
เฝ้าทอถักทุกช่วงคงห่วงหา
รักมั่นยืนตื้นตันกว่าพรรณนา
ปรารถนาขอผูกพันนิรันดร.....
25 สิงหาคม 2552 09:22 น.
เพียงพลิ้ว
กาลเวลาพาใครให้ประสบ
ตั้งแต่พบลึกซึ้งกึ่งความฝัน
สวยสดงดงามความผูกพัน
สายใยมั่นกลมกลืนชื่นชีวา
วันคืนงามเห็นความหมายกลางสายฝน
ว่าบางคนคิดถึงรำพึงหา
ฝากหัวใจไปกับลมพรมพร่างมา
ขอบคุณฟ้ามอบรักให้พักพิง
เริ่มหนาวคราใดไฉนอุ่น
รอยละมุนนำสุขเหนือทุกสิ่ง
น่าถนอมอ้อมโอบรักประจักษ์จริง
ได้แอบอิงมิอยากล่วงบ่วงละไม
รักในสายลมร้อนยิ่งอ่อนหวาน
ประทับผ่านรัญจวนชวนหวามไหว
ริ้วสุนทรียภาพอาบหัวใจ
คำหวานไกลคลายร้อนซ่อนอารมณ์
ธรรมชาติวาดรักสลักขวัญ
มิแปรผันยามท้อยังห่อห่ม
มิเคยสิ้นกลิ่นร่ำอวลคำคม
เฝ้าเลี้ยงบ่มเพาะไว้ดอกไมตรี
หนาวเริ่มผ่อนร้อนกลายถึงสายฝน
ความรักหล่นจากฟ้ามาห่มคลี่
ดอกพันธะสะพรั่งทั้งหมดมี
หัวใจนี้ยอมเคียงเพียงหนึ่งเดียว
20 สิงหาคม 2552 14:45 น.
เพียงพลิ้ว
หนาวสายลมพรมวอนอ้อนยอดไผ่
สะเทือนใจมีสิทธิเพียงอิจฉา
เอนลู่ไหวให้เห็นจนเจนตา
ยิ่งโหยหาเหลือล้นคนอาทร
คืนเดือนพราวดาวพริบระยิบฟ้า
นัยดวงตานวลปรอยคอยคนอ้อน
ยากจริงนะสนิทนิทรานอน
แม้นกอดหมอนเหมือนละมุนไม่อุ่นจริง
ครั้นดาวเดือนเลือนลาฟ้ายามดึก
ส่ำระทึกใจลอยรออ้อยอิ่ง
ท่ามโลกกว้างทางใดให้รักพิง
คิดไปยิ่งกลัดหนองร้องรำพัน
มีอกใดให้ซบอบอุ่น
หวานละมุนละเมียดมาเจียดฝัน
ฝากความหมายประกายเรียวเกี่ยวใจกัน
ชโลมเสียงเคียงขวัญร่วมครรลอง
ลมเว้าวอนอ้อนยอดไผ่ไพล่ผวา
เฝ้ามองหาคนพะนอร่วมหอห้อง
อยู่เคียงข้างสางภาระล้มประคอง
โศกคอยป้องสุขแบ่งเป็นแรงใจ
โลกวันนี้สีงามด้วยความรัก
ด้วยตระหนักจึงกล้าลองคว้าไขว่
คนร่วมฝันวันนี้มิมีใคร
อยู่หนใดรักเอยไม่เคยรู้
18 สิงหาคม 2552 14:53 น.
เพียงพลิ้ว
ด้วยแรงแห่งคิดถึงจึงเฝ้าเขียน
อักษรเวียนเรียงร้อยถ้อยสายฝัน
ร่ายความนัยใครหนึ่งพึงรำพัน
เพียรคิดสรรมธุรสหมายจดใจ
พร่ำลิขิตคิดคำผูกสัมผัส
หวังผูกมัดด้วยแรงเงียบราบเรียบไหว
กระแสจัดสงัดลึกผนึกไกล
พันเยื่อใยแน่นหนาสง่าพราย
พาดผูกพันมั่นยืนทุกคืนค่ำ
ชโลมคำจากจิตมิคิดหน่าย
ทุกสิ่งอย่างอ้างเอ่ยมิเคยคลาย
ทุกความหมายตราตรึงลึกซึ้งจริง
ขึงอาทรอ้อนหาวารีทิพย์
วอนเอื้อมหยิบน้ำใจไว้เป็นมิ่ง
โอบรักนี้มีคิดถึงพึงแอบอิง
ทุกทุกสิ่งแด่เธอ.....ไม่เพ้อเลย
กางสายใจให้เห็นอย่างเด่นชัด
จะรึงรัดหรือไม่ขอได้เอ่ย
ส่งข้ามฟ้าฝ่าฝันมั่นเหมือนเคย
ทุกความเผยอย่ากระชากให้จากลา
จะคิดถึงอย่างไรไม่ชืดเฉย
เกรงผ่านเลยลืมนวลมิหวนหา
กระแสรักทักถามข้ามขอบฟ้า
โปรดรู้ว่าใครหนึ่งคิดถึงจัง
7 สิงหาคม 2552 11:50 น.
เพียงพลิ้ว
แค่เอ่ยถามเท่านี้มีออมเสียง
เหมือนหลีกเลี่ยงความนัยไม่เปิดเผย
เพียงเธอนั้นคืออะไรให้บอกเลย
ขอจงเอ่ยเสียงดังอยากฟังชัด
ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวกลัวเลยเถิด
หวั่นใจเพริดหลงคำต้องสัมผัส
ฉันรักเธอคำนี้ที่รึงรัด
พอผูกมัดพันใยได้แน่นพอ
ขอบคุณคำแย้มพรายหมายปลอบขวัญ
หากในฝันดอกรักหวานบานชูช่อ
คนมั่นคงส่งเสียงเคียงพะนอ
ความจริงรอฟังอยู่ไม่รู้คลาย
ยากนักหรือบอกรักกันเพียรหมั่นถาม
คอยติดตามฝากใจไม่ห่างหาย
ลึกอยากรู้เหลือเกินเชิญบรรยาย
สื่อความหมายอันใดในแววตา
บอกรักในใจใครจะรู้
สิ่งเป็นอยู่เธอบอกรักยากหนักหนา
คนใจน้อยค่อยเริ่มท้อทรมา
รอเวลาเสียงหนึ่งพึงบอกรัก
ฉันรักเธอฉันพูดไม่ขัดเขิน
จะหมางเมินหรือมอบใจให้แน่นหนัก
คราวไหวหวามความรู้สึกแอบทึกทัก
เหมือนรู้จักใจเธอจริงกว่าสิ่งใด
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟเพียงพลิ้ว
หน้าส่วนตัว
1701
