7 สิงหาคม 2547 22:11 น.
เพียงพลิ้ว
เดือนแจ่ม ฟ้ากระจ่าง
หัวใจว่าง เงียบเหงา
มองรอบข้าง ว่างเปล่า
ไร้เงา คนรู้ใจ
7 สิงหาคม 2547 12:06 น.
เพียงพลิ้ว
ฉันก็แค่เม่ลูกเป็ดจอมขี้เหร่
ไม่สวยเท่เก๋ไก๋เหมือนใครเขา
ตกใจกลัวตัวสั่นเมื่อมองเงา
แหมน่าเศร้าตัวกลัวตัวเราเอง
4 สิงหาคม 2547 09:37 น.
เพียงพลิ้ว
หายไปไหนเงียบไปนะนกกระดาษ
เพราะฉันขาดเพื่อนไปคนต้องทนเหงา
ไม่มีคนติชมกลอนสะท้อนเงา
จึงขอเอาเวปไซต์ใช้ติดตาม
ไม่สบายงานมากนักบอกสักนิด
ขอใช้สิทธิ์เพื่อนกลอนไทยมาไถ่ถาม
เมื่อไรกลอนใหม่คลอดขอทราบความ
จะลามปามไปติชมข่มขวัญนาย
เพียงพลิ้วกลับมาแล้ววันนี้
หลังจากที่เกือบปีที่ห่างหาย
ในที่สุดกลับมาพักเยี่ยมทักทาย
แม้ยังอายที่จากไปไม่สั่งลา
นกกระดาษเมื่อล่ะจะกลับบ้าง
หรือมัวสร้างกลอนใหม่ให้ศึกษา
รีบเร่งเข้าวันนี่ถึงเวลา
โพสกลอนมาให้เพื่อนอ่านที่บ้านเรา
3 สิงหาคม 2547 09:31 น.
เพียงพลิ้ว
หากเธอสับสนหวั่นไหว
ยังมีเพื่อนใจอยู่เคียงข้าง
มีหลายคนเดินร่วมทาง
อย่ารู้สึกอ้างว้างเดียวดาย
แม้ไม่ได้อยู่ใกล้ชิด
ความสนิทไม่ห่างหาย
แม้ไม่ได้อยู่ข้างกาย
แต่ไม่คลายความห่วงใย
31 กรกฎาคม 2547 17:24 น.
เพียงพลิ้ว
พูดบ้างสิอย่านิ่งมากไปเลย
อย่างทำเฉยนิ่งขรึมจะได้ไหม
บอกสิปัญหาคืออะไร
จะช่วยแก้ไขให้บางเบา
เพราะรักเธอมาก
ไม่อยากให้เธอเหงา
ความลับไม่ควรมีระหว่างเรา
บอกได้หรือเปล่าว่าในใจมีอะไรค้างคา