9 พฤศจิกายน 2547 09:19 น.
เพียงพลิ้ว
หิ้วกระเป๋าตามเพื่อนเก่าเที่ยวเข้าป่า
นอนบนผาเป็นเพื่อนงูบนภูหิน
ปูเสื่อนั่งร้องเพลงหวานวิมานดิน
ล้อมวงกินข้าวป่าจัดหาไป
ภูทับเบิกงดงามยามเย็นค่ำ
ดงกะหล่ำสวยเชียวเขียวสดใส
เห็นชาวเขาพ่นยาอยู่ไกลไกล
หากใบไหนมีหมอกค้างช่างแวววาว
ตะโกนร้องก้องผาว่าฉันแย่
ความอ่อนแอปล่อยไปในความหนาว
ใช้น้ำตารดกะหล่ำปลีที่ทอดยาว
ความรวดร้าวให้ละลายสายน้ำเย็น
ฝังความทุกข์ในดินภูหินแตก
เปลือกโลกแยกฝังไว้ไม่ให้เห็น
ผาชูธงจุดสำคัญซ่อนลำเค็ญ
ฉันจะเป็นคนใหม่ในเร็ววัน
ตกกลางคืนชมท้องฟ้าบรรยากาศ
เหมือนที่วาดภาพงามตามในฝัน
ดาวบนดินดาวบนฟ้าสวยแข่งกัน
นับว่าฉันโชคดีที่ได้ชม
3 พฤศจิกายน 2547 18:16 น.
เพียงพลิ้ว
เกลียดใจตัวหัวโดนตบสลบคว่ำ
กลับไม่จำปล่อยนานพาลไม่โกรธ
ทีแรกตั้งข้อพิพาทคิดคาดโทษ
อยากจะโหดเหี้ยมเท่าเขาจัดการ
ลงมือสิกลัวอะไรใจขี้ขลาด
มีแต่พลาดเพราะใจไม่กล้าหาญ
ทั้งทั้งที่ตั้งใจเป็นเช่นคนพาล
จะล้างผลาญเกินล้านเท่าที่เขาทำ
พอหลังโดนลูบหน่อยทำคล้อยตาม
หลงลืมยามคิดเคียดแค้นแสนจะขำ
ความเจ็บปวดถูกตบหัวทิ่มคะมำ
โดนน้ำคำออดอ้อนทำอ่อนใจ
เบื่อหัวใจตัวเองไม่เก่งเลย
ที่คุ้นเคยกับการณ์นี้เป็นนิสัย
ไม่เจตนาเป็นคนดีที่ให้อภัย
แค่ไม่ไหวที่ใจเครียดเกลียดใครนาน
22 ตุลาคม 2547 00:24 น.
เพียงพลิ้ว
พร่ำขอพรอ้อนคุณพระ ณ วันเกิด
สิ่งประเสริฐใดใดใคร่อธิษฐาน
ขออำนาจคุณไตรรัตน์ขจัดพาล
ดลบันดาลพรสองอย่างนำทางใจ
ประการแรกคือ ปัญญา ค่าสูงยิ่ง
อยากมีสิ่งพาชีวิตจิตสดใส
ปราชญ์ท่านว่าปัญญาพาปลอดภัย
การใดใดจักสำเร็จเสร็จทุกงาน
เพราะมีฝันที่รักมากอยากทดลอง
ประการสองลูกขอมาความกล้าหาญ
หากลูกมีฝันคงจริงสิ่งต้องการ
จงประทานให้ลูกมาอย่ารีรอ
ลูกไม่เยาว์แต่เขลานักจักกราบไหว้
จงอวยชัยให้ลูกมีตามที่ขอ
นอกเหนือนี้ไม่ต้องการบ้านมีพอ
ลูกเพียงพ้อต่อรองสองเพื่อนกาย
ขอลูกเถิดสองสิ่งนี้ที่ลูกขาด
ไม่สามารถวาดฝันไว้ดังใจหมาย
ฝันตกหล่นเหลือแต่กากตั้งมากมาย
ลูกเสียดายจึงวอนท่านประทานพร
18 ตุลาคม 2547 08:40 น.
เพียงพลิ้ว
เบื่อกะลาตั้งท่าขุดมุดลงรู
ขอทนอยู่ในรูกบหลบจำศีล
งดนิสัยไม่ดีชอบขี้วีน
เลิกคิดปีนออกนอกกรอบที่ครอบตน
ขอเวลาสามเดือนเพื่อเตือนใจ
เรียนรู้ในสิ่งบกพร่องต้องฝึกฝน
ความสงบจะฝึกใจให้อดทน
ก่อนดั้นด้นกลับมาหาบ้านเดิม
เล็กและลึกบ้านใหม่ใต้พื้นดิน
โลกไร้กลิ่นเร้าใจให้ฮึกเหิม
มีอะไรให้ดูเรียนรู้เพิ่ม
จะริเริ่มเติมแต่งใจให้พอดี
สักวันหนึ่งเมื่อพร้อมจะกลับมา
อยู่กะลาบ้านเก่าเราหลบหนี
คงพอใจในความจริงสิ่งที่มี
ไม่หลบลี้หนีไปไกลกะลา
11 ตุลาคม 2547 08:43 น.
เพียงพลิ้ว
อยากให้บ้านน่าอยู่ดูดีขึ้น
คิดจนมึนพื้นที่กว้างช่างปวดหัว
ห้องไหนใช้เฟอร์นิเจอร์แบบลอยตัว
แล้วห้องครัวจัดอย่างไรให้แนบเนียน
แต่งห้องนอนแบบโมเดิร์นให้เพลินจิต
ดูคลาสสิคตามกระดาษที่วาดเขียน
ห้องรับแขกซื้อโซฟามาปรับเปลี่ยน
ใช้ความเพียรตกแต่งใหม่ให้คุ้นเคย
ม่านหน้าต่างห้องนั่งเล่นเป็นสีม่วง
ดูด่างดวงไม่สะพรั่งยังเฉยเฉย
ลวดกลายม่านไม่เลิศหรูดูเชยเชย
เปลี่ยนใหม่เลยให้ถูกใจใครแวะมา
โต๊ะอาหารตู้โชว์ชั้นนั้นเก่าไป
สั่งทำใหม่ชอบชะมัดสิ่งจัดหา
จัดแต่งให้ไม่เละเทะสวยเตะตา
จนโอ่อ่าแบบสไตล์ไทยประยุกต์
มีบ้านใหม่แต่งดีมีระดับ
แต่ฉันกลับวุ่นวายใจไม่มีสุข
จะออกแบบอย่างไรให้ไร้ทุกข์
คิดจนจุกแน่นอกนักชักอ่อนใจ
ออกแบบใจยากกว่าบ้านหลายล้านเท่า
มีใครเล่าตอบได้ว่าแบบไหน
ถึงจะเรียกว่าใจดีมีสไตล์
จะจัดใหม่ให้งามตามรสนิยม
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟเพียงพลิ้ว
หน้าส่วนตัว
1472
