23 กรกฎาคม 2548 12:46 น.
เพียงพลิ้ว
ผลของการดื้อรั้นดันรักเสือ
และไม่เชื่อคำเตือนเพื่อนสหาย
เสือจึงเมินไม่แคร์แค่ของตาย
บทสุดท้ายเราต้องร้องร่ำไร
เสือสัญญาว่ารักจักเปลี่ยนแปลง
มิระแวงเชื่อมั่นมิหวั่นไหว
เปิดโอกาสให้ทิ้งเหยื่อเสือกลับใจ
วันผ่านไปลายออกเลยชอกช้ำ
เคยคิดว่าทนได้ถ้าใจเจ็บ
ยามกรงเล็บเสือตะปบขบขย้ำ
พอเอาจริงทนมิได้ใจเจ้ากรรม
อยากคืนคำให้โอกาสฉันพลาดเอง
กว่าเสือจะใจกลับเหมือนรับปาก
ก็เจ็บมากจนเบื่อเสือข่มเหง
ออกล่าเหยื่อปล่อยเราเหงาวังเวง
สุดแสนเซ็ง.....แต่ทางนั้นฉันเลือกมา
22 กรกฎาคม 2548 08:34 น.
เพียงพลิ้ว
ใยเขียนเสือให้กลัวจนตัวสั่น
ฟังแล้วฉันวิตกอกผวา
ผู้เชี่ยวชาญพูดเหมือนตักเตือนมา
จะช้ำถ้าเสือสับปลับมิกลับใจ
เก็บไปคิดหลายรอบมาตอบพี่
น้องคนนี้มิแคร์เจ็บแค่ไหน
ยอมทนช้ำทนเหงายามเขาไป
ด้วยอยากให้โอกาสเสือเผื่อกลับตัว
มิเชื่อคำพี่สอนก่อนมีรัก
ช่างดื้อนักบอกไปไม่เห็นหัว
น้องหลงคนเจ้าชู้หูตามัว
จึงไม่กลัวความผิดหวังครั้งเขาเมิน
ขอขอบคุณความห่วงใยพี่ให้น้อง
กลัวมัวหมองจึงเตือนกันขอสรรเสริญ
รับรักแล้วมิท้อขอเผชิญ
จะดำเนินรักต่อไปไม่คืนคำ
21 กรกฎาคม 2548 13:02 น.
เพียงพลิ้ว
คนเจ้าชู้มาง้อขอโอกาส
มิบังอาจขัดใจให้หมองศรี
ทดลองรักอีกสักหนกับคนดี
หากหนึ่งปีเลิกลดละจะแต่งงาน
คนเสเพลสัญญาว่ารักมั่น
จะผูกพันเราสองครองรักหวาน
ลืมเรื่องเก่าเล่าไว้ในวันวาน
จะประสานหัวใจไว้ด้วยกัน
หากเธอพร้อมยอมเปิดใจให้พิสูจน์
ทุกคำพูดหากทำได้ไม่แปรผัน
ยกกายใจเคียงข้างเป็นรางวัล
เป็นความฝันที่ใกล้มากหากเธอจริง
เก่งแต่ปากทำไม่ได้ใครจะเชื่อ
หว่านคำหวานหลอกเหยื่อเสือผู้หญิง
หากจริงจังทั้งใจไม่ประวิง
จะรีบวิ่งถลาหายอดชาย
เราทั้งสองลองรักใหม่ให้โอกาส
หากทำพลาดคงรันทดหมดความหมาย
ประคองรักต่อไปเคียงใจกาย
ให้สุดสายทางรักเราสองคน
18 กรกฎาคม 2548 09:00 น.
เพียงพลิ้ว
สงสารตัวหัวใจรักใครง่าย
ผลสุดท้ายกินน้ำตาเป็นอาหาร
ร้องร้อยหนทนท้อทรมาน
เพราะต้องการรักจากใจเขาให้คืน
เจ้าเด็กดื้อถือดีอยากมีรัก
ริหาญหักเขาไม่สนยังทนฝืน
เลยต้องร้องต้องช้ำทนกล้ำกลืน
หลับหรือตื่นเขามิร้างห่างใจเรา
ฉันคนแย่เอาแต่ใจไม่คำนึง
เจ็บจนซึ้งยามค้นตัวตนเขา
ทำหน้าชื่นข้างในทุกข์ไม่เบา
แม้แต่เงามิทิ้งไว้ให้เชยชม
รางวัลรักอยากได้มิได้รับ
สิ่งตอบกลับให้คืนคือขื่นขม
ลาแล้วลาความสุขขอทุกข์ตรม
คนเพาะบ่มความเศร้าเราผู้เดียว
16 กรกฎาคม 2548 10:03 น.
เพียงพลิ้ว
ยินเธอเอ่ยเฉลยมาว่ารักฉัน
ตัวเรานั้นแน่ใจไม่ผิดหวัง
ช่างอบอุ่นคุ้นใจยามได้ฟัง
เปรียบเหมือนดั่งน้ำฟ้ามาพรมใจ
ฉันเชื่อเธอเสมอไปไม่เปลี่ยนแปลง
จึงขอแรงเธอเชื่อมั่นอย่าหวั่นไหว
แม้จะอยู่คนละแดนแสนห่างไกล
เหมือนลูกไก่ฝากกมลกับคนดี
ให้เวลาพิสูจน์คำพูดฉัน
จะคงมั่นหรือลืมเลือนเบือนหน้าหนี
ไม่สัญญาว่าจะรักสักกี่ปี
ฉันคนนี้มั่นใจลืมไม่ลง
คิดถึงเธอเสมอแม้อยู่ห่าง
ฝ่าสิ่งขวางหาเสียงทุ้มที่ลุ่มหลง
หากพบหน้าคนดีที่พะวง
ตัวฉันคงสุขใจกว่ามารำพึง
เชื่อถือได้ไม่ลวงให้ห่วงหา
แม้อยู่ไกลคนละฝั่งยังคิดถึง
คว้าแขนมาไม่สามารถอาจคว้าดึง
ส่งใจซึ้งแทนใจไว้ให้เธอ
ห่างเพียงตัวกลัวไปใยใจยังรัก
ยังสมัครฝากใจให้เสมอ
แค่ได้พบในฝันที่ฉันเจอ
ได้ละเมอถึงสักครั้งก็ยังดี
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟเพียงพลิ้ว
หน้าส่วนตัว
1458
