11 กุมภาพันธ์ 2553 13:13 น.
เพียงพลิ้ว
กุหลาบแดงแต่งก้าน...................กลีบใบ
จัดรักแกมแซมใจ......................โจ่งแจ้ง
อกคนส่งคงไข............................ขานสิ่ง ซ่อนเอย
เขียนการ์ดปราศเสแสร้ง............สื่อแล้วสานฝัน
วันแห่งความรักใกล้...................กลายถึง
หลายหนุ่มครวญคำนึง................นุชน้อง
แรงรักห่มพรมขึง.......................เขินแต่ หวังเฮย
มอบช่อกุหลาบคล้อง....................ค่านั้นสื่อใจ
อกคนจัดดอกไม้.........................มาดหมาย
คนสั่งรักถักสาย...........................สู่ฟ้า
คนรับไขว่ใจพราย......................พิงแนบ ขวัญนา
อวลกลิ่นรินแต้มหล้า...................เลิศล้ำของขวัญ
วันนี้มีลูกค้า.................................ค่อนสาม สิบเอย
เตรียมเต่งดอกไม้งาม..................ง่วนแล้ว
บรรจงจัดมัดความ........................คำรัก ไว้แล
หมายด่ำคำตอบแพร้ว..................เพริศพริ้งทุกราย
ย้ายกิ่งใบเหลื่อมเส้น....................สีสัน
ในม่านมาลีพันธุ์..........................พร่ำเพ้อ
ไร้ดอกช่อของฉัน.................... ..... ฉุกหม่น
หลายสิบปีที่เก้อ...........................เก็บเกลี้ยงเพียงงาน
ดอกไม้บานหว่านเศร้า..................โศกนอง
คนจัดขาดคนมอง..........................มอบให้
หากมีหนึ่งพึงสนอง.......................นวลชื่น
เพียงบอกผ่านดอกไม้....................หมั่นอ้อนอุ่นทรวง
สลัดฝันพลันสู่ห้วง.......................หวนจริง
รักคุดหยุดประวิง.........................วาดคว้า
ปรับใจไม่ไหวติง........................เตือนจิต
จัดดอกไม้ภายหน้า.......................นิ่งไว้เพื่อเงิน
27 มกราคม 2553 08:37 น.
เพียงพลิ้ว
หนาวฝนแปลกแรกต้องละอองหนาว
อกไหวราวรักเลือนสะเทือนอก
วกวนคิดพินิจนัยใจเวียนวก
คิดไม่ตกฝนแรกแปลกกว่าคิด
ฝนลมไกวใจหล่นปนลมฝน
สิทธิ์ของตนสูญไปเป็นไร้สิทธิ์
พิษความรักสลักแกล้งแข่งฝนพิษ
ร้าวสะกิดอกหมองจนนองร้าว
ร่ายบรรเลงเพลงช้ำเพียรย้ำร่าย
สาวรักร้ายครองไว้เจ็บใจสาว
คราวรักหวานผ่านพรูเพียงครู่คราว
รักแล้วร้าวไม่ลออเลยหนอรัก
ข่มรู้สึกลึกเจ็บยากเก็บข่ม
หักอารมณ์ห้ามใจไม่อาจหัก
ภักดิ์ลึกซึ้งถึงร้ายมิคลายภักดิ์
จมกับดักโศกหอมเตรียมจ่อมจม
20 มกราคม 2553 08:55 น.
เพียงพลิ้ว
ต้องฝนแรกหล่นมาน้ำตาไหล
หลงดีใจคล้ายคนหนึ่งบ่นหา
โปรยคำหวานผ่านลมพลิ้วพรมมา
อกผวาตื้นตันหลับฝันดี
ร้อยคำพากย์ฝากลมห่มใจหวาม
สะดุ้งตามจนขื่นสะอื้นถี่
สำคัญผิดคิดจับรับไมตรี
รู้...ผิดที่ผิดคนหม่นกระไร
ลมเอย...รำเพยหวานเพียงผ่านกล่อม
แล้วหอบหอมรึงรัดมัดอกไหว
สายใยพริ้มอิ่มอุ่นละมุนละไม
คุ้นคำใครเคยเย้าเอ่ยเว้าวอน
รื่นลมโชยโหยหาคารมหวาน
เพียงพลิ้วผ่านหวามไหวทำใจอ่อน
อยากชื่นชมลมวาทไม่ขาดตอน
อย่าตัดรอนหยอกเย้าแล้วเจ้าเมิน
งามฝนปรอยละห้อยถึงคำนึงหา
หลงสัจจาปรายปลิวเพลงผิวเผิน
ผวาไขว่ใจเพริดเตลิดเพลิน
จนยากเกินเรียกนวลหวนคืนเรือน
ฝ่าลมฝนหล่นเช้าเฝ้าคิดถึง
ขอดันดึงต่อไปไม่คลายเคลื่อน
ชื่นพันธะมธุรสมิลดเลือน
มากกว่าเพื่อนก็ได้...ใจยินดี
23 ธันวาคม 2552 16:09 น.
เพียงพลิ้ว
เสียงจำนรรจ์คำร้อยถ้อยสนิท
คงใกล้ชิดเสน่หามากกว่าฉัน
นึกนิ่งวัดสัมผัสได้ในผูกพัน
เข้าใจกันยิ่งนักประจักษ์ดี
รู้ว่างามความหมายสายใยเกี่ยว
ผวาเปลี่ยวน้ำตารื้นสะอื้นถี่
รอยละมุนอุ่นไอท่ามไมตรี
ใจหนึ่งนี้นิ่งดับปรับอารมณ์
ฝากคำวอนผ่อนหวานบ้างบางลงอีก
สักกระผีกพอใจได้หักข่ม
ความสัมพันธ์มั่นมิคลายมิหมายชม
เท่านี้ตรมทุกข์ท้อทรมาน
ไหลเป็นทางนางอิจฉาน้ำตาร่วง
หมดสิทธิทวงผูกพันทุกชั้นศาล
คิดก้าวข้ามห้ามใจไม่ทันการณ์
ปล่อยรักจารกลางทรวงเกินทวงคืน
อยากจะเป็นคนพิเศษไร้เหตุผล
เหมือนบางคนหนึ่งนั้นสัมพันธ์ชื่น
กอดความเหงาเศร้าหม่นทนเก็บกลืน
กระแสขื่นลมโศกกระโชกแรง
คนคนนี้มีสิทธิ์เพียงอิจฉา
ลิขิตฟ้าแต่งปั้นเหมือนกลั่นแกล้ง
แอบหวังลึกรักเพริศเกิดเคลือบแคลง
ใจตะแบงคอยวันฉันกับเธอ
14 ธันวาคม 2552 15:53 น.
เพียงพลิ้ว
รอยคารมพรมไหวหัวใจแกว่ง
ลมพัดแรงรึงรัดสัมผัสหวาม
วจนมธุรสทุกบทงาม
ผวาตามพจน์ร่ำชวนคำนึง
หยาดคำหอมล้อมขวัญพันรู้สึก
ในห้วงลึกโหยหาหวังคว้าถึง
ค่ำคืนเปรยเอ่ยอ่อยถ้อยรำพึง
จะลึกซึ้งบ้างไหมใจหนึ่งนั้น
ซึมซับกานท์หวานแผ่วแล้วอบอุ่น
หอมละมุนอวลไอใคร่ฝากฝัน
ปรารถนาตราตรึงซึ้งผูกพัน
สมัครมั่นไมตรีคลี่ผลิบาน
ดวงตะวันพันแสงแรงรักกล้า
ดวงอุราเอ่อนองครรลองหวาน
ดวงจันทร์วันเพ็ญเป็นพยาน
ดวงใจสองดวงผสานตำนานรัก
ทุกรู้สึกลึกจำคำหวานไหว
หยดความในแนบสนิทชิดประจักษ์
ถนอมน้ำใจใสเย็นเซ่นจิตภักด์
ยังแน่นหนักชื่นหวานการกระทำ
กาลเวลาพารักสลักจิต
การใกล้ชิดหวังเสมอใช่เพ้อพร่ำ
กานท์เว้าวอนอ้อนผ่านหวานประจำ
กานต์ฝากคำบอกที....ว่ามีใจ