18 เมษายน 2549 08:03 น.
เพียงพลิ้ว
เขียนบทกลอนฝากหัวใจให้เธอฝัน
ร้อยรำพันรสเล่ห์เสน่หา
รจนาหว่านหวานซึ้งตรึงอุรา
โปรดรู้ค่ารักจากห้วงดวงฤดี
ข้ามโค้งฟ้ากว้างไกลฝากใจถึง
นวลคำนึงมิตรเรือนใจไม่หน่ายหนี
พี่เมินรักมอบไว้ในท่าที
น้องยังมีรักมากอยากไปเจอ
พูดตอกย้ำคำรัก...อย่าหนักจิต
อยากอยู่ชิดมิห่างเคียงข้างเสมอ
รักบริสุทธิ์จากใจใช่ละเมอ
อาจเหมือนเพ้อแต่จริงจังหวังชิดเชย
คำว่ารักบอกไปไม่เคยเบื่อ
รักทุกเมื่อทุกนาทีคนดีเอ๋ย
ดวงใจนวลมิทิ้งขว้างร้างรักเลย
แม้นมิเคยรู้ใจคนไกลจริง
อยากตะโกนก้องฟ้าว่ารักมาก
เปล่งเสียงจากใจที่ตรองของน้องหญิง
เพียงพี่ชายรับรักไว้ไม่ประวิง
จะไม่นิ่งรีบข้ามฟ้าไปหาเธอ
11 เมษายน 2549 07:16 น.
เพียงพลิ้ว
สิบสามเมษาจะพาเที่ยว
เกาะแขนเกี่ยวฟังเสียงแคนเดนอีสาน
อย่าเพิ่งคิดปล่อยจิตปลงตอนสงกรานต์
มาสำราญสุขสันต์ในวันดี
บ้านของนางคูณบานงามอร่ามเหลือง
ลืมดอกเอื้องมาเที่ยวไปให้สุขี
ทิ้งเสียงซอพ้อซึ้งสักหนึ่งปี
ชมเทพีเมืองโคราชงามบาดตา
ตื่นแต่เช้าเข้าวัดตั้งสัจจะ
สรงน้ำพระธรรมเนียมงามตามศาสนา
ร่วมกันก่อเจดีย์ทรายถวายวัดวา
งานผ้าป่ามีประจำร่วมทำบุญ
มารดน้ำขอพรอ้อนผู้ใหญ่
ขอพรชัยท่านเอื้อเฟื้อมาเกื้อหนุน
พรพ่อแม่มอบไว้ให้เป็นทุน
สำนึกคุณบุพการีประเพณีงาม
ไปถือขันน้ำเย็นเล่นสาดน้ำ
สนุกล้ำที่ถนนคนล้นหลาม
ปีใหม่ไทยรื่นรมย์สมนิยาม
เล่นรู้ความเฮฮาประสาไทย
เรื่องอาหารไม่บกพร่องจัดรองรับ
พร้อมห้องหับให้พี่นี้อาศัย
เที่ยวสงกรานต์บ้านน้องจะต้องใจ
สาโทไหพ่อเตรียมไว้ให้ลิ้มลอง
เชิญพี่ยามาเที่ยวบ้านสงกรานต์นี้
แสนยินดีสรงน้ำคู่เคียงสอง
หากปีกลายทำหรือคิดผิดครรลอง
ปีนี้น้องชดใช้ให้พี่คืน
7 เมษายน 2549 08:13 น.
เพียงพลิ้ว
สุขอื่นใดไหนเล่าเท่าสุขรัก
คิดถึงนักแม้ทางห่างแค่ไหน
ฝากสายลมดวงดาวสกาวใจ
บอกคนไกลคนนั้นฉันรักเธอ
ทุกค่ำคืนฝากรักและคิดถึง
แทนคำนึงห่วงหาอาทรเสมอ
ภาพรักซึ้งตรึงใจแม้นไม่เจอ
รักล้นเอ่องอกงามความสัมพันธ์
เพียงมีคุณอุ่นรักมิหนักจิต
อยู่เคียงชิดพร้อมสู้ไปมิไหวหวั่น
เพียงมีเราทุกเมื่อช่วยเหลือกัน
ก้าวสู่ฝันวิมานหวานของเรา
อยากเห็นคุณอารมณ์ดีมีความสุข
ไร้ความทุกข์อย่าล้าอย่าหงอยเหงา
ความท้อแท้อ้างว้างจงบางเบา
อย่าได้เศร้าเพราะวันนี้มีฉันเคียง
31 มีนาคม 2549 08:29 น.
เพียงพลิ้ว
สายลมโชยโบยโบกกิ่งโมกพริ้ว
หอมลอยลิ่วต้องนาสิกระริกหวาม
กายต้องลมกลิ่นต้องใจวาบไหวตาม
ลมแสนงามพัดความหวานผ่านหทัย
เฝ้าหมายตาครอบครองลมที่พรมพัด
ยิ่งดึกสงัดสะบั้นอกหวั่นไหว
ลมกระทบความรู้สึกลึกของใคร
จนฝันไว้จะคว้าลมมาชมเชย
คือสายลมงดงามนำความอุ่น
หลอกใจคุ้นเพื่อให้ยื้อหรือลมเอ๋ย
คงได้เพียงเสียงลมแล้งแห้งอย่างเคย
พัดผ่านเลยจากใครไปวันวัน
เธอนั้นเป็นเช่นลมพรมพัดผ่าน
หมุนตามกาลเวลาพาเหหัน
ฝากเลวดีมีไว้ให้แก่กัน
ความผูกพัน...ฝากไว้ ในใจตรม
หวังจะคว้ามาครองเหมือนของเล่น
สุดท้ายเป็นแค่ฝันอันขื่มขม
คือมายาว่าดีร้ายปองสายลม
หวานคารมพร่ำบอกหลอกทั้งเพ
สายลมผ่านไกลตาอาการหนัก
ฝากความรักแก่กันแล้วหันเห
มีคนพ้อรอลมหวนหายรวนเร
รอลมเทความอุ่นละมุนละไม
29 มีนาคม 2549 12:24 น.
เพียงพลิ้ว
อันสังขารป่วยไข้ เจ็บหนัก
ยังไม่เทียมอกหัก จิตช้ำ
ยามใจป่วยเพราะรัก ติดบ่วง ใจตรม
รักล่มสุดกลืนกล้ำ หม่นไหม้ชั่วกาล
ฉันคนบ๊องร้องไห้ยามไร้รัก
อาการหนักใจแปลบแทบตักษัย
อกสะอื้นขื่นขมหลงคมนัย
โหยอาลัยรักเคยงามยามหลับนอน
ทุกข์ทนเก็บเจ็บแอบซ่อนสุดอ่อนไหว
หลอมดวงใจฝังรากยากไถ่ถอน
คนอ่อนแอแพ้พิษ สวาท รักขาดตอน
ร้องสะท้อนรักไร้ไข้ใจรุม
กาลเวลาว่าจากรักพราก...หลอน....
แทบม้วยมรณ์ฝันสลายพ่ายไฟสุม
ความโศกศัลย์จาบัลย์เพาะเศร้าเกาะกุม
อกร้อนรุ่มทุกข์เร้าเหงาเดียวดาย
ทนหม่นหมองร้องร่ำไรไม่อาจนิ่ง
คะนึงสิ่งเคยงามมากความหมาย
มาวันนี้ลาลับไกลกลับกลาย
คำสุดท้ายฝากไว้ ไม่คู่ควร
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟเพียงพลิ้ว
หน้าส่วนตัว
1933
