10 สิงหาคม 2549 07:56 น.

. ...รักเธอที่สุด... .

ด้วยดวงจิตคิดถึงรำพึงฝัน
แม้นห่างกันยังคอยละห้อยหา
รู้สึกแปลบแอบเหงารักเข้าตา
มิอาจคว้ามาครองอย่างต้องการ

ด้วยแหนหวงห่วงใยใจลุ่มหลง
ลืมไม่ลงจึงฝากคำย้ำขับขาน
ก่อนจากไปไกลดับลับวิญญาณ
ขอประสานสายตาพบหน้าเธอ

ด้วยศรัทธาอาลัยรักไกลลิบ
รักยากหยิบยังส่งจิตคิดถึงเสมอ
ทั้งทั้งรู้ลำบากหากจะเจอ
ยังละเมอแอบฝันวันสมปอง

ด้วยห่วงหาอาวรณ์คล้ายร้อนรัก
อาการหนักอยากเคียงเงาเป็นเจ้าของ
โลกความจริงยิ่งยากแม้อยากครอง
ซ่อนหน้าร้องรักไม่ได้ในความจริง

ด้วยมีรักความคิดถึงจึงล้นอก
น้ำตาตกหวั่นไหวใจไม่นิ่ง
ด้วยโหยหาหึงหวงเกินท้วงติง
กล้าทุกสิ่งเมื่อใจได้เรียนรัก

1285

love

comment

9 สิงหาคม 2549 07:34 น.

. ....กล่อมไพร... .

แว่วสำเนียงเสียงฝากจากภูผา
คล้ายชวนฝ่าตามฝันด้วยกันไหม
จากทะเลสู่ภูงามถามย้อนไป
พร้อมหรือไม่จะอยู่คู่เคียงเงา

ลมทะเลเห่กล่อมหอมกลิ่นรัก
ผูกสมัครคนไกลในอ้อมเขา
ฝากหัวใจไฟฝันกล่อมบรรเทา
ทะเลเฝ้ารอคำตอบปลอบชีวา

โปรดตอบคนทะเลอย่าเฉไฉ
ภูพร้อมไหมร่วมขวัญสู้ปัญหา
หรือให้พักใจได้ในบางครา
ภูเขากล้าหรือไม่สู้ด้วยกัน

เสียงสายลมพรมพลิ้วเพลงผิวผ่าน
ฝากคำหวานจากคนไกลไปปลอบขวัญ
ขอคนดอยสุขีในชีวัน
ขอความฝันงดงามตามที่รอ

ลมทะเลเห่รักทักภูผา
และหวังว่ารักงามตามคำขอ
คิดถึงมากฝากลมพรมพะนอ
ทะเลพ้อแต่ไม่ร้างห่างคีรี

พัดด้วยความสุขใจไปพร้อมรัก
เพื่อทายทักภูใหญ่ไม่หมองศรี
จะรับรู้หรือไม่ในวจี
ณ ทะเลแห่งนี้มีแต่รัก

1314

love

comment

8 สิงหาคม 2549 07:41 น.

มิตรภาพอาบน้ำใจจากใครหนึ่ง
สุดแสนซึ้งไมตรีที่มีให้
ยามช้ำชอกท้อถอยคอยปลอบใจ
ถึงอยู่ไกลสิ่งดีดีมีให้กัน

เมื่อถึงคราวร้าวจิตคิดท้อแท้
มาดูแลปลอบใจให้สุขสันต์
แม้นจะมีปัญหาสารพัน
คอยปลอบขวัญเคียงกมลในหนทาง

บางครั้งอาจอ่อนแอและอ่อนไหว
ทุกข์ท้อในภาระต้องสะสาง
สักวันหนึ่งสิ่งน่าเบื่อต้องเจือจาง
เตือนให้สร้างกำลังใจให้ตัวเอง

จะดูแลบอกใจไม่ให้หมอง
ไม่มัวร้องมัวเศร้าเขาข่มเหง
มาสิมาฝ่าฟันร่วมบรรเลง
ฉันจะเก่งได้เสี้ยวหนึ่งครึ่งของเธอ