4 พฤศจิกายน 2549 08:18 น.
เพียงพลิ้ว
คืนวันเพ็ญเดือนสิบสองน้ำนองหน้า
ดึกมองฟ้ายิ่งช้ำน้ำตาไหล
ลอยกระทงปีนี้ไม่มีใคร
มาเคียงใจเคียงขวัญวันลอยกระทง
ด้วยพบรักคนไกลในชาตินี้
จึงไม่มีสิทธิ์ใกล้แม้นใจหลง
สายน้ำเอื่อยเฉื่อยฉ่ำใจดำรง
เฝ้าพะวงคำนึงไกลในภวังค์
ลอยกระทงสองใบไปปลายฟ้า
ขอชาติหน้าอย่าเศร้าเหมือนเก่าหลัง
เก็บเนื้อความอธิษฐานจารประทัง
รู้เถอะ..... หวัง.... เคียงคู่อยู่คนเดียว
สายตาหมองมองน้ำงามยามสงัด
ลมล่องพัดยินเพลงไผ่ใจยิ่งเชี่ยว
คำนึงรอยคารมกว่าคมเคียว
คนเปล่าเปลี่ยวซึมเศร้า..เงารักจาง
ด้วยชาตินี้มีสิทธิ์แค่..ผิดหวัง
แม้นจริงจังรักไม่งามเพราะความต่าง
พบกันเมื่อสายไปในหนทาง
จึงเลือนรางจะสมหวังดั่งใจรอ
ชูกระทงเหนือศีรษะหทัยมั่น
จงสมฝันสมหวังดั่งที่ขอ
ขอชาติหน้าเราพะเน้าพะนอ
ล่องเคลียคลอไม่ห่างอย่างกระทง
1 พฤศจิกายน 2549 07:37 น.
เพียงพลิ้ว
ฝากสายลมพรมพลิ้วผ่านทิวป่า
กระซิบว่าคิดถึงคะนึงหา
จากทะเลสู่ไพรไกลสุดตา
ปรารถนาจะพบสบตากัน
วอนสายลมพรมแผ่วแว่วคำหวาน
จากดวงมานครวญคร่ำรำพึงฝัน
ส่งห่วงใยไถ่ถามความสัมพันธ์
กล่อมปลอบขวัญอุราให้ตราตรึง
ระยะทางห่างไกลใช่ปัญหา
รักข้ามฟ้าส่งจิตบอกคิดถึง
สายลมเหนือฝากเยื่อใยให้คะนึง
สุดซาบซึ้งในมิตรภาพอาบอุ่นทรวง
อยู่ตรงนี้ที่ทะเลคลื่นเห่ฝัน
เฝ้ารำพันร้อยคิดถึงไปหึงหวง
อยู่ห่างกันหวั่นไกลมีใครควง
รักและห่วงคิดถึงมากจากห้วงใจ
31 ตุลาคม 2549 08:20 น.
เพียงพลิ้ว
หลับตาลงฟังสำเนียงเสียงลมเหนือ
รับไอเอื้อไมตรีมีมาให้
อุ่นด้วยคลื่นปรารถนาดีที่จริงใจ
คุณมอบไว้แด่คนดีที่ทะเล
มองทะเลกลางคืนคลื่นแรงจัด
คล้ายคล้ายพัดลมภูเขามาเฝ้าเห่
คุณคงรักห่วงใยไม่รวนเร
หายว้าเหว่ทันใดไม่ซึมเซา
สายลมหวานผ่านพลิ้วข้ามทิวสน
คล้ายกับคนปลอบใจไกลอย่าเหงา
ฝากคิดถึงรายล้อมกล่อมบรรเทา
มาอิงเงาชิดใกล้ในคำนึง
วาดหวังไว้เคียงอยู่คู่ภูผา
ปรารถนารักงามตามฝันถึง
ฝากสายลมเจื้อยแจ้วแว่วรำพึง
บอกคนหนึ่งว่าใครฝากใจมา
ตอบคำถามจากทะเลอย่าเฉไฉ
คุณพร้อมไหมที่จะคู่สู้ปัญหา
หรือให้พักใจได้ในบางครา
คุณกล้าไหมที่จะฝ่าพันธนาการ
30 ตุลาคม 2549 12:38 น.
เพียงพลิ้ว
ความคิดถึงจากใจไม่เคยเหนื่อย
มีเรื่อยเรื่อยผ่านกรายมิหน่ายแหนง
ส่งข้ามฟ้ากว้างไกลไม่โรยแรง
หวังแสดงความจริงใจให้คุ้นชิน
พับแผ่นฟ้าไม่ได้ไม่เคยถอย
ยังรอคอยคร่ำครวญหวนถวิล
แม้ความต่างห่างกันลับฟ้ากับดิน
ไม่เคยสิ้นศรัทธารักอาวรณ์
ขอลมซับความเหงาจากเงาผา
ซับน้ำตาคนไกลในสิงขร
อยู่ตรงนี้ยังห่วงหาอาทร
เฝ้าพร่ำพรจากฟ้าจงปรานี
ระยะทางคอยย้ำเตือนคล้ายเงื่อนไข
แต่หัวใจรักมั่นไม่หันหนี
ทะเลหวงห่วงหาวนารี
ณ ตรงนี้ ที่หาดฝันฉันรอเธอ