22 มกราคม 2550 07:16 น.
เพียงพลิ้ว
เปิดหัวใจรับลมพลิ้วพรมพัด
รักรึงรัดรวยรื่นชื่นถวิล
ไหวหวามลู่สู่ห้วงลึกดวงจินต์
มิรู้สิ้นไออุ่นกรุ่นชีวา
สายลมเหนือเอื้อใจฝากให้ฝัน
ร้อยรำพันคมหวานผ่านเวหา
โลมสำนึกผนึกทาบอาบอุรา
รับรู้ค่าคะนึงตรึงดวงมาน
รับลมเทเสน่หาน่าถนอม
คิดถึงล้อมงดงามฝากความหวาน
รองอุ่นไอใยเยื่อลมเจือจาร
เคล้าผสานสองรู้สึกจารึกลง
สองหัวใจเคียงข้าง ณ กลางหาว
หมู่เดือนดาวระยิบกะพริบส่ง
อกเคยเปื้อนโสภิตดังจิตจง
คล้ายเดินหลงไพรงามแห่งความรัก
ฝากหัวใจไปกับลมพรมตอบกลับ
โปรดรองรับคิดถึงซึ้งประจักษ์
มอบรอยคำอมฤตศักดิ์สิทธิ์ภักดิ์
ลมสลักแรงร้อนให้ผ่อนเบา
ยามทุกข์ท้อทรมาร่วมฝ่าฝัน
ฝากดวงขวัญลอยลมพรมไปเฝ้า
หนาวหรือร้อนซึมซับรับบรรเทา
ลมล่องเร้าลอยล่วงบอกห่วงใย
16 มกราคม 2550 08:03 น.
เพียงพลิ้ว
คว้าลมระทมหมอง
จิตะร้องเพราะขื่นขม
ขวนขวายตะกายลม
นิรสมพระพายไกล
ครั่นคร้ามเพราะความต่าง
อุระคว้างเพราะหวั่นไหว
ช่องว่างระหว่างวัย
ระยะใจก็ไกลกัน
เพียงคิดพินิจหวัง
ชลหลั่งประดับขวัญ
ไขว้เขว ณ เหมันต์
ประลุฝันก็ยากเย็น
หมางเมินและเหินห่าง
รติร้างวินิจเห็น
กังวลกมลเป็น
ฤ จะเร้นจะซ่อนมิด
สิ้นสายพระพายผ่าน
เฉพาะกาลก็หมดสิทธิ์
สิ้นแรงแสวงชิด
ธุระจิตมิสมภักดิ์
โหยไห้พิไลหา
สติล้าพะวงหนัก
อาดูรจะสูญรัก
และประจักษ์วิมานลม
12 มกราคม 2550 09:00 น.
เพียงพลิ้ว
เพียงพลิ้วเพ้อพร่ำเพริดเตลิดรัก
หาญห้ามหักโหยไห้ไม่สมหวัง
จากจรจบเจ็บจริงแล้วชิงชัง
นวลน้องนั่งนึกนิ่งยิ่งอ่อนแอ
มนต์มิ่งโมกแมกไม้เหมือนใครย้ำ
คุ้นคมคำใครเคยเอ่ยรักแน่
มอบหมอนมุ่งหมายเหมือนเตือนดวงแด
ลอยล่วงแลลมล่องคล้องใจปลิว
กุมกรุ่นกลิ่นกลมกล่อมหอมดอกโมก
โชยเชยโชคชมชื่นระรื่นหวิว
รักรึงรัดรื่น-ร้าวผ่านแนวทิว
ลอยละลิ่วเลื่อนล่องฟ่องตามลม
รื่นรมย์รวยระรินกลิ่นโมกสาย
ร่ำเรียงรายร้อยรักสมัครสม
หอมหวนไห้โหยหาแต่คารม
พลิ้วพร่างพรมเพียงเพ้อว่าเผลอรัก
11 มกราคม 2550 07:46 น.
เพียงพลิ้ว
สิบเอ็ดมกราเวียนมาครบ
มาบรรจบวันเกิดประเสริฐศรี
ศรรกราผู้สดใสคนใจดี
กราบเทวีขอพรล้ำมากำนัล
ขอบวงสรวงอินทร์องค์ผู้ทรงฤทธิ์
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งผองมอบของขวัญ
ขอชีวีมีสุขในทุกวัน
ก้าวสู่ฝันที่หวังไว้ในเร็วไว
ทำได้เพียงส่งจิตอธิษฐาน
ให้การงานมีหนทางสว่างไสว
จงสนุกสุขอบอุ่นในหัวใจ
พี่คนไกลพบสิ่งดีที่ใจปอง
ขอจงอย่าประสบพบอันตราย
ห่างเรื่องร้ายภัยโรคโศกเศร้าหมอง
ให้เพริศพราวสวยล้นมีคนมอง
คนปกป้องคนรักเธอเสมอไป
9 มกราคม 2550 07:27 น.
เพียงพลิ้ว
ความคิดถึงจากส่วนเงียบจอดเทียบท่า
จากปลายฟ้ารวยรินส่งกลิ่นหอม
หวนห่วงหามามอบปลอบคนตรอม
อาทรล้อมชื่นใจหาใดเทียม
กุหลาบดงส่งกลิ่นระรินรื่น
น้ำตารื้นรักรัดรึงคิดถึงเปี่ยม
รับความหมายในสายลมห่มขวัญเรียม
รำเพยเยี่ยมเงียบเงียบเลียบเลาะใจ
ประโลมคำในสำเนียงเสียงกระซิบ
ห่างไกลลิบหากอุ่นกรุ่นคำไหว
แสนปลาบปลื้มลืมต่างระหว่างวัย
อวลอุ่นไอหลงลมพร่างพรมมา
นวลรำพันฝันพร่ำทำนองรัก
หวานประจักษ์รสเล่ห์เสน่หา
ไมตรีจิตและคิดถึงตรึงอุรา
สื่อภาษาคล้ายคนไกลอยู่ใกล้กัน
แม้นคิดถึงไม่ได้หนึ่งครึ่งความเงียบ
นวลเลาะเลียบมั่นคงส่งสายฝัน
รักคิดถึงเอ่ยย้ำมากำนัล
หวังปลอบขวัญยามท้อทรมาน
ส่งสายฝันบรรเลงเพลงคิดถึง
จังหวะซึ้งทำนองสองประสาน
ไกลสุดตาแต่ประจักษ์ดอกรักบาน
เปลี่ยนเพียงกาล.....ความเข้าใจ.....ไม่ผันแปร