17 ตุลาคม 2550 07:40 น.
เพียงพลิ้ว
รู้สึกงามตามกาลที่ผ่านผัน
ความผูกพันงอกเงยไม่เคยนิ่ง
ความหวังดีเจริญเกินความจริง
ห่วงใยยิ่งเพิ่มมาทุกนาที
ยามอ่อนแอแพ้ใจใคร่เที่ยวหา
คิดทางฝ่าความคว้างจนห่างหนี
แสนงดงามยามสุขทุกข์เรา มี
ฉันคนนี้คิดถึงเธอเสมอใจ
กี่ฤดูกาลหวานหวามความรู้สึก
ความล้ำลึกเสน่หาช้ามิได้
สายสวาทพาดระรัวบาดหัวใจ
สานสายใยตราตรึงซึ้งมิคลาย
มอบใจจิตคิดชอบมอบไออุ่น
แนบละมุนเคียงข้างมิห่างหาย
หวานคำอ้อนอ่อนไหวไว้ทักทาย
ฝากความหมายรายล้อมหอมคะนึง
ทุกถ้อยความงามสนิทตอนอิดเอื้อน
ไม่ลืมเลือนสักนิดความคิดถึง
ยั่วยิ้มแย้มแต้มความตามรัดรึง
รู้..สิ่งหนึ่งเคลื่อนไหวกลางใจตน
สิ่งเล็กเล็กในใจเยื่อใยแน่น
ไร้พรมแดนขอบเขตแห่งเหตุผล
รู้สึกมีลีลาอารมณ์คน
จมวังวนปรารถนาค่าแห่งรัก
15 ตุลาคม 2550 13:59 น.
เพียงพลิ้ว
สามพี่น้องครองสติมิสิ้นคิด
ไม่หลงผิดช่วงชิงสิ่งไร้ค่า
เลือดย่อมข้นกว่าน้ำย้ำเจตนา
สำคัญกว่าน้ำใจใครคิดลวง
มีจริงใจให้กันมั่นเสมอ
คงไม่เซ่อลุ่มหลงดิ่งลงบ่วง
เรื่องทะเลาะเบาะแว้งแสลงทรวง
มิคิดช่วงชิงใครให้อายคน
หากไม่เห็นความจริงใจอย่าใกล้ชิด
อย่าตามติดมาแกล้งทุกแห่งหน
หมาหยอกไก่ใครกันนะสัปดน
หลบให้พ้นอย่างว่ากล้าไหมเธอ
เรื่องเหลี่ยมเล่ห์เสน่หากล้าพิสูจน์
ทุกคำพูดทุกคำนำเสนอ
ทุกทุกสิ่งจริงจากฝันอันเลิศเลอ
ใครละเมอขี้ตู่ดูเอาเอง
9 ตุลาคม 2550 07:33 น.
เพียงพลิ้ว
หวังเคยวาดไม่อาจสอยลอยห่างลิบ
สูงเกินหยิบประดับประทับขวัญ
มือไม่ยาวสาวไม่ถึงเกินดึงดัน
สู้เพื่อฝันเพียงใดได้แค่ช้ำ
หนึ่งใจหวงห่วงใยหวังใครรับ
ใจหนึ่งกลับตีค่าราคาต่ำ
ปฏิเสธไมตรีกี่ครั้งทำ
ทุกคืนค่ำทุกข์ล้นทุรนทุราย
ฝากหัวใจให้ลมสุดขมขื่น
ไห้สะอื้นรันทดหมดความหมาย
ความหวังดีที่ให้ใยเปล่าดาย
ลืมไม่ง่ายเจ็บซ้ำซ้ำทุกค่ำคืน
หมดโอกาสอาจเอื้อมเลื่อมลายฝัน
ใครมิปันหัวใจให้ชมชื่น
ยิ่งคิดใฝ่ยิ่งหม่นทนกล้ำกลืน
เหนื่อยเต็มตื้นดายเดียวเปลี่ยวเหลือล้น
ความรู้สึกลึกซมตรมตรอมนัก
มอบใจภักดิ์ยังยากคว้าเกินฝ่าด้น
แสนลำบากยากไขว่น้ำใจคน
ไกลเสียจนรู้ซึ้งถึงฤดี
เจ็บยับเยินเกินดับระงับอยู่
น่าอดสู่พบรักสิ้นศักดิ์ศรี
ใจรอนร้อนอ่อนล้าประดามี
ต่อจากนี้เหลือใครให้คำนึง
รับรู้เล่ห์เสน่หาน้ำตาหล่น
ฝันที่ตนรอคอยสอยไม่ถึง
รักฉันนี้มีตำนิใครมิดึง
อยากจะขึ้งโกรธเกลียดเครียดแค้นนัก
ฝันงามวาดมิอาจสอยลอยสูงลับ
คิดคว้าจับมาชมมิสมศักดิ์
ฝากเกี่ยวใจในฤดีพลีภักดิ์
ขอจมปลักกับฝันอันเลือนราง
4 ตุลาคม 2550 16:04 น.
เพียงพลิ้ว
รักหรือหลงหัวใจไม่ประสา
ทราบเพียงว่าทั้งห่วงและหวงแหน
มิรู้สึกนึกรู้อย่าดูแคลน
ลึกยากแค่นคิดสรรคำบรรยาย
บทนิยามความรักประจักษ์ไม่
ฝากเพียงใจงดงามมากความหมาย
มีห่วงหาอาทรมิคลอนคลาย
หวัง...บั้นปลายซึ้งรัก....รู้จักเธอ
มองคุณค่าว่ารักนั้นหนักแน่น
ยากทดแทนอารมณ์บ่มเสนอ
ไม่ประสายังกล้ารักสมัครเพ้อ
มิใช่เผลอแต่เจตนาท้าทายรัก
เพียงสายลมห่มฟ้าอุราไหว
เพียงหัวใจปรารถนาอย่าไสผลัก
เพียงพลิ้วพรมคมคำฉ่ำเย็นพักตร์
เพียงเสน่ห์กวักรึงรัดยากตัดใจ
มิเคยหวั่นวันชื่นแล้วขื่นขม
มิอาจสมหมองหม่นอดทนไหว
เก็บวันชื่นคืนฝันกลายลึกภายใน
เก็บซ่อนไว้ยามคำนึง....ถึงคนดี
รักเอย.....ไม่เคยร่วงเฝ้าห่วงหา
ไม่ประสาครองยากอย่าจากหนี
ภาพฝันรักถักทอห่อฤดี
หนึ่งใจนี้หวังเอื้อมสอยคอยรักงาม
27 กันยายน 2550 13:19 น.
เพียงพลิ้ว
ข่มหัวใจไกลรักช่างหนักหนา
เจ็บปวดปร่าความฝันไม่ทันเห็น
ยังอาลัยไห้หาน้ำตากระเด็น
ฝันไม่เป็นความจริงนิ่งเสียดาย
เมื่อวันวานหวานฉ่ำค่ำคืนฝัน
ร้อยผูกพันหวิวหวามวาบความหมาย
ค่อนดึกนี้น้ำตาหล่นคืนฝนปราย
ยิ่งใจหายฝันเก้อใครเผลอเมิน
รักล้นทรวงดวงจิตสนิทแนบ
อกปลาบแปลบมีบ้างใครห่างเหิน
ไม่มีสิทธิ์คิดถึงซึ้งเหลือเกิน
ก้มหน้าเดินระทมข่มอาลัย
รู้ลึกได้เยื่อใยนี้ ไม่มีจบ
หักหาญลบยิ่งฝืนสะอื้นไห้
ห่างความรักตระหนักช้ำจำหัวใจ
ยิ่งอยู่ไกลยิ่งโหยหาสิ่งมาแทน
วิถีรักหักหาญไปก็ไร้ผล
รักของคนย่างก้าวยาวหนักแน่น
มีอุปสรรครักจะฝ่าอย่าดูแคลน
ถึงว่าแม้นมิสมหวังยังพร่ำเพ้อ