22 พฤษภาคม 2545 15:28 น.
เพียงฝัน
ทุกชีวิตของคนดิ้นรนเหลือ
เดินไปเพื่ออนาตตที่สดใส
เก็บอดีตเจ็บช้ำฝังแนบใน
กลางใจนั้นมากพิษนิจนิรันดร์
22 พฤษภาคม 2545 11:50 น.
เพียงฝัน
มีหลายครั้งในชีวิต...ที่ฉันรู้สึกภาคภูมิใจในการกระทำของฉัน...เพราะฉันคิดว่าสิ่งที่ฉันได้กระทำลงไปนั้นมันเป็นความฉลาด..ความเก่ง..ที่เหนือกว่าคนอื่น ๆ ...ในขณะเดียวกันฉันได้มองคนอื่นว่าโง่......หากแต่ว่าเมื่อกาลเวลาผ่านมา...เมื่อฉันได้เหลียวหลังไปมองภาพต่าง ๆ ที่เคยเกิดขึ้น..ฉันจึงเข้าใจว่าสิ่งที่เราได้กระทำ หรือความคิดที่เคยภาคภูมิใจนั้น...มันไม่ใช่เลย...อาจเป็นภาพสะท้อนกลับในทางตรงข้ามได้....ฉันจึงได้เรียนรู้ว่า ....กาลนั้น...เวลานั้น...คือ..ความอ่อนวัย..และความผิดพลาดจากความคิด...ความไม่รู้เท่าทัน..ของตัวเอง...ของคนอื่น...เราจะตัดสินได้มั๊ยว่า...เหล่านี้คือความโง่....แล้วความฉลาดล่ะ..เป็นอย่างไร....