25 กุมภาพันธ์ 2549 16:31 น.
เพิ่มบุญ
คืนอำนาจให้แก่ประชาชน
หรือเล่นกลหนีการประจานชั่ว
ดีดลูกคิดรางแก้วว่ารอดตัว
สนตะพายควายวัวไว้มากพอ
ทั้งระบบอุปถัมภ์ที่ทุ่มถม
ทั้งประชานิยมที่หว่านล่อ
ทั้งสื่อตนสื่อรัฐร่วมเออออ
ทั้งอำนาจค้ำคอข้าราชการ
ด้วยเงื่อนไขที่เห็นว่าเป็นต่อ
จึงชูคอพูดจาอย่างหน้าด้าน
ใครที่นอกกติกามาเนิ่นนาน
ใครที่เล่นล้มกระดานเพราะดื้อดึง
แล้วจะบอกล่วงหน้า แค่หมาเห่า
ไม่อาจเอาจริงจังสักครั้งหนึ่ง
คนปลิ้นปล้อนตลบตะแลงตะแบงตะบึง
หรือเราพึงเชิดชูเป็นผู้นำ ?
18 กุมภาพันธ์ 2549 11:22 น.
เพิ่มบุญ
แทนประเทืองประเทศพิเศษพิศาล
ตระหนี่ประจักษ์ตระหนักประจาน........จะโกงกิน
เลี่ยงระเบียบระบอบ ฤ ชอบระบิล
เผชิญประชาประชุมติฉิน.....................ก็แชเชือน
เพทุบายจะกลบกระทบกระเทือน
ประชานิยมระดมเสมือน.....................สิมอมเมา
ทำประหนึ่งนิกรมิขลาดก็เขลา
ตลบตะแลงตะแบงเพราะเอา..............ประโยชน์ตน
สงสารประเทศไทย...........จะประลัยเพราะมือคน
ซ่อนทุจริตกล...................ทุรกรรมกระหน่ำโกง
แยบยลนโยบาย................เพาะขยายอุบาทว์โยง
นอกใส สิในโพรง...............ขยะพอก..มิพอเพียง
8 กุมภาพันธ์ 2549 09:49 น.
เพิ่มบุญ
ม่านฟ้าเติมมิติแห่งการแต่งแต้ม
เมื่อคืนแรมรายดาวจนพราวไสว
ทุกระยิบทอระยับงามจับใจ
ซึ่งเราไม่อาจเห็นหากเพ็ญจันทร์
จึงขอบคุณความมืดช่วยยืดเยื้อ
โอกาสเอื้อจนอิ่มพิมพ์ภาพฝัน
ก่อนลำแสงอุษาจากตาวัน
มาปิดกั้นโชติช่วงของดวงดาว
เป็นยิ่งกว่าตราประทับให้รับรู้
สำหรับผู้เคยคว้างทุกย่างก้าว
พร้อมเผชิญโศกสุขทุกเรื่องราว
ร้อนหรือหนาวแค่ไหนก็ไม่กลัว
เพราะพบแล้วแพรวรุ้งจรุงรื่น
ลบขมขื่นของคนชีพหม่นสลัว
กลับมีหวังมีวันอันตื่นตัว
ไม่มืดมัวหมกไหม้ในคร่ำครวญ
แววตาแต้มแวมดาวจนพราวพร่าง
แม้ท่ามกลางวิถีที่ผันผวน
เปลี่ยนขลาดเขลาขี้แพ้ใจแปรปรวน
เป็นกล้าทวนกล้าท้าชะตาตน
มีดาวฉายใจชื่นทั้งตื่น-หลับ
ฟื้นระยับเฟือนระย่อเติมต่อผล
เพื่อจากนี้แน่วแน่แม้มืดมน
จะอดทนโดยมิท้อการรอคอย