27 กุมภาพันธ์ 2555 10:04 น.
เพลิงทราย
เราจะยัง...ไหมที่รัก
เราจะฝ่าไปด้วยกันไหมที่รัก
แม้เสาเรือโค่นหัก-คลื่นโถมใส่
แม้เวิ้งฟ้าไร้ดาวชี้นำไป
มีแต่ใจเราชี้นำเท่านั้นพอ
เราจะก้าวไปด้วยกันไหมที่รัก
แม้ว่าเราประจักษ์ทางทดท้อ
แม้บางคราวเราต้องหยุดต้องเฝ้ารอ
เพื่อหมายมุ่งไปต่อถึงฝั่งนิรันดร์
เราจะจับมือกันไหมที่รัก
เมื่อใครพลาดจมปลักระหว่างฝัน
เมื่อใครเผลอหลงกาลระหว่างวัน
เมื่อใครปันหัวใจให้สิ่งลวง
เราจะกอดกันไว้ไหมที่รัก
ในคืนหนาวร้าวหนักจนน่าห่วง
ในคืนที่ร้อนรุมไฟสุมทรวง
ในคืนที่ทุกข์ทั้งปวงโถมเข้ามาฯ
24 กุมภาพันธ์ 2555 10:21 น.
เพลิงทราย
ต่างก็รู้
แม้จะรู้กันอยู่ว่าอยู่ใกล้
แต่ใจกลับห่างไกลยิ่งไกลห่าง
ฝันที่สร้างทางที่เดินกลับเลือนลาง
มีแต่ความอ้างว้างเข้าครอบงำ
ต่างก็รู้กันอยู่ว่ายังรัก
แต่ความเศร้ากลับสลักให้ชอกช้ำ
เธอเป็นเธอ ฉันเป็นฉันยังจดจำ
อัตตาคอยชี้นำให้เป็นไป
ต่างก็รู้กันอยู่ว่าวันหนึ่ง
คงจะถึงซึ่งรักเราหมองไหม้
คงจะถึงซึ่งวันเราห่างไกล
คงจะถึงซึ่งวันไร้ไมตรีกัน
ต่างก็รู้กันอยู่...เราต่างรู้
ว่ามิอาจฝืนอยู่ถึงวันนั้น
วันที่รักของเรามั่นนิรันดร์
แต่อย่าลืมเลือนวันที่ผ่านมา
โปรดอย่าลืมเลือนวันฉันรักเธอฯ
23 กุมภาพันธ์ 2555 10:23 น.
เพลิงทราย
จะ...เท่าไร
จะรำพันคำรักซักเท่าไร
จะโหยไห้พร่ำหาซักกี่ตื่น
จะอาวรณ์ถึงเธอซักกี่คืน
จะกล้ำกลืนฝืนทนซักกี่ครา
จะเจ็บปวดจนใจเจียนจะขาด
จะถูกฟาดกี่แผลแทบคลั่งบ้า
จะก้มหน้ากี่ผืนดินให้เวทนา
จะบึ้งตึงเย็นชาก็จะทน
จะเมินเฉยทำเป็นไม่รู้จัก
แม้จะเอ่ยคำรักซักกี่หน
จะเหยียดหยามด้วยสายตาให้ร้อนรน
ฉันก็จะมีหลีกพ้นไปจากเธอ
จะถากถางกี่เพลาที่พบหน้า
จะไม่สบสายตายังคลั่งเพ้อ
จะมิเดินผ่านมาให้พบเจอ
แต่ใจฉันยังเสมอ...รักเธอตลอดไปฯ
22 กุมภาพันธ์ 2555 14:33 น.
เพลิงทราย
ข้าฯ คือกวี
ทุกข์มากเยี่ยงใดใจย่อมรู้
เมื่อเธอหมายก้าวสู่ทางอักษร
เงยหน้ารับความจริงอย่าเว้าวอน
อย่าออดอ้อนตัดพ้อต่อชะตา
ไม่มีหรอกชะตาใดมาคอยชี้
เมื่อเธอพร้อมยอมพลีเยี่ยงคนกล้า
กล้าเด็ดดาว เอื้อมเดือนบนเวิ้งฟ้า
กล้าที่จะประกาศว่า "ข้าฯ คือกวี"
เป็นกวีเพื่อจะรบด้วยความคิด
มีชีวิตอย่างง่ายงามไร้แสงสี
เขียนถึงโลกทุกมุมเหงา เศร้า ร้าย ดี
จนหรือมี อดหรืออิ่มไม่สำคัญ
เป็นกวีเพื่อจะรบกับตัวเอง
มิคร้ามเกรงใครข่มแหงบนทางฝัน
มิหวาดกลัวความเหงาทุกคืนวัน
สุขคือการได้ปันถ้อยคำงามฯ
"เพลงทราย"