24 พฤษภาคม 2549 21:42 น.
เพลงพราย
พอกันทีมีเธอ-ฉัน--ฝันลมแล้ง!!
จะต้องแกล้งอีกนานไหม, ให้ฉันบ้า
แม้นไม่มีความหมาย ในสายตา
ก็จงอย่า ทำฉันเป็นของเล่นไป
อ้อ เปล่าหรอก-ไม่ได้โกรธ ขอโทษด้วย
แค่ให้ช่วยปล่อยคนนี้ไปได้ไหม
หรือต้องหักราวดินสอจึงพอใจ
หรือต้องตายเซ่นบูชา--หนาที่รัก
ฉันใช่เป็นเช่นเนื้อให้เสือคาบ
ขอจงทราบในสมองตรองให้หนัก
ไม่ได้เป็นของของเธอ--เพ้อเจ้อนัก
เที่ยวทึกทัก ใช้ความรักเป็นเดิมพัน
คนอย่างเธอไม่เคยเข้าใจความรัก
แม้นผ่านความอกหักอย่างเย้ยหยัน
เอาแต่ใจ คิดว่าตน คนสำคัญ
แล้วอย่างนั้น จะเข้าใจ อะไรคน
เขาคนที่ไม่รักเธอ อยากเจอหน้า
จะบอกว่า คิดดีแล้ว ที่ไม่สน
คนหลายใจ แม้น่ารัก ช่างวกวน
พ่อหน้ามน ทำเป็นทุกข์คลุกน้ำตา
แท้เธอก็ทำตัวเอง--เก่งนี่เสือ
มีคนให้เธอเถือ แล้วไม่ว่า
แต่ สิ่งดี จะจากไป ไม่นำพา
อาจะไม่หันกลับมาหา--ปวดปร่าเกิน
24 พฤษภาคม 2549 21:06 น.
เพลงพราย
ดาวเอ๋ย ดาวห่างหาย เหินห่าง ไกลฟ้า
เคลื่อนคล้อยลอยลับตา คล้ายว่า จากฉันไป
ดาวน้อย จากฟ้า หลั่งน้ำตา ไฉน
สุดท้าย รักคงจากไป ไม่กลับคืนหวนมา
เธอย้อนมองเวลา อดีตรัก
เธอรู้ไหม ฉันอยาก ร้องไห้ แทนเธอ
หากว่าเธอรักฉัน เพียงเท่านั้น ที่เสนอ
หากไม่รัก อย่าหักอก อีกครั้งอีกที
คนใจดี คนนี้ ก็มีหัวใจ
หากเธอ มอบรัก จักปลิดดาว ประดับราวฟ้าใหม่
หากไม่รัก มันตอบคำถามตัวเองได้
คืนเหงาจับใจ
ไม่ใช่ สำหรับ ใคร ที่เธอไม่ต้องการ
หน้าส่วนตัว
1844
