1 กุมภาพันธ์ 2548 18:57 น.
เพลงกลางป่า
ฉันเป็นคนหนึ่งที่ประสบเหตุการณ์คลื่นยักษ์สึนามิ ฉันก็เพิ่งมารู้จักไม่นานนี้เอง ฉันไม่เคยรู้จักเลยด้วยซ้ำว่า สึนามิคืออะไร มันน่ากลัวและร้ายแรงแค่ไหน ฉันรู้แต่ว่า มันมาเอาปู่ กับย่า ของฉันไป มันเอาพี่สาว พ่อ แม่ ตา ยาย ของฉันไป ฉันเหลือเพียงตัวฉันลำพัง แต่ถ้าฉันเลือกได้ ฉันขออยู่ดีกว่าจะตายไป ทำไมน่ะเหรอ ไม่ใช่เพราะฉันยังน้อย ยังมีอนาคต และไม่ใช่เพราะฉันกลัวตาย แต่การที่ฉันเลือกที่จะเป็นผู้อยู่ เลือกที่จะทนกับความเหงา ความเศร้า ความเดียวดาย วันที่ฉันไม่มีใคร ฉันขอเลือกที่จะเป็นฉัน อยู่บนโลกใบนี้ ประสบกับความทุกข์ ความเหงา ความเดียวดาย วันที่ฉันจะไม่มีใคร มากกว่าที่จะประสบกับคนในครอบครัวฉัน ...
1 กุมภาพันธ์ 2548 18:56 น.
เพลงกลางป่า
มาอยู่วันหนึ่ง ผมได้เจอกับผู้หญิงน่ารักคนหนึ่ง ผมรู้จักจากเพื่อนผมเนื่องจาก เธอบ้านอยู่ใกล้เพื่อนผมนี้ ชัย ซึ่งเป็นเพื่อนผม ได้แนะนำให้รู้จัก เธอชื่อน่ารักมาก เธอชื่อ บี ผมไม่ได้ชอบเธอเพราะเธอน่ารัก แต่เธอก็น่ารักด้วยแหละ น่ารักมากๆจนใครหลายคนต้องมาจีบเธอ เธอทั้งนิสัยดี เพราะเธอพูดจาอ่อนหวาน ไม่เคยหยิ่ง แล้วยังทักทายผมอย่างดีเมื่อชัย เพื่อนผมได้แนะนำให้รู้จัก ผมกับบี ก็เริ่มคบและรู้จักกันมาเรื่อยๆ จนใครต่อใครหลายคนเชื่อว่า ผมคงจะเจอแฟนแล้วจริงๆแน่ๆ เพราะใครๆก็เห็นว่า ผมกับบีเข้ากันได้ดีจริงๆ
แต่มีอยู่วันหนึ่ง มีงานศพน้องของปู่ผมได้เสียชีวิตลงเนื่องจากชราภาพมากแล้ว ผมจึงไปงานศพ ผมไปคนเดียวไม่ได้บอกใคร ผมชวนพ่อกับแม่ผมไปด้วย แต่เมื่อผมไปงานศพแล้ว หยิบเก้าอี้ที่เจ้าภาพเตรียมงานไว้ ผมเห็นผู้หญิงคลับคล้ายคลับคลาจะใช่บี ผมจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ ปรากฎว่าใช่จริงๆ เอ๊ บีมางานศพด้วยหรือนี่ ผมคิดในใจ พลางคิดว่า ทำไมบีมานะ เป็นงานศพของน้องปู่เรานี่ เราลองเดินไปถามบี
อ้าว บี มางานด้วยเหรอ?
ใช่ค่ะ ก็ปู่ ของบีนี่คะ ?
???
หน้าส่วนตัว
1567
