นักแสดงบทเศร้า

สุเทพ วงศ์กำแหง

ฉันจะเป็นสุขอยู่ได้อย่างไร
เมื่อเหนือหัวใจ
ของฉันมันแหลกส-ลาย
รักที่เคยหวัง
จนเข้าพังดวงจิตท-ลาย
ชีวี ครึ่งดี ครึ่งตาย
เดินได้ เพียง ร่าง คน
ถึงจะฝืนสุขอยู่ได้ไม่นาน
เมื่อทั้งดวงมาลย์
ของฉันมันมืด มน
ยิ้มก็แห้งแล้ง
ปั้นสีหน้าลำบากลำบน
เสียงพูดประเทียบปน
เสียงส-อื้น
ดังใช่ วจี
หาก ตัวฉันเป็นนักแสดง
เริ่ม บทแรง
ด้วยบทรักฉ่ำท-วี
ฉันคงลำบาก
จนต่อบทแสนยากเต็มที
การแสดงคงเก้อเวที
ต้องมีคนหมดเชื่อถือ
ให้ฉันลองเล่นบท
โศรกสักครา
ไม่เสียเวลา
ต้องมา ฝึก ปรือ
ฉันจะแสดง การร้องไห้
กว่าบทที่ถือ
ทั้งโลก ต้องระบือ
เสียงปรบมือคงก้องโลกา

หาก ตัวฉันเป็นนักแสดง
เริ่ม บทแรง
ด้วยบทรักฉ่ำท-วี
ฉันคงลำบาก
จนต่อบทแสนยากเต็มที
การแสดงคงเก้อเวที
ต้องมีคนหมดเชื่อถือ
ให้ฉันลองเล่นบท
โศรกสักครา
ไม่เสียเวลา
ต้องมา ฝึก ปรือ
ฉันจะแสดง การร้องไห้
กว่าบทที่ถือ
ทั้งโลก ต้องระบือ
เสียงปรบมือคงก้องโลกา...