กรุณายืนยันการออกจากระบบ
น้ำตาอ้ายหลั่ง เมื่อนางจากลา ปล่อยลูกต้องเป็นกำพร้า ทั้งที่ว่าพ่อแม่ยังมี ใจจืดใจจาง เกลียดชังหยังหน๋อคนดี จึงได้เมินหมางห่างเหินหนี ปล่อยผัวนี้ระกำช้ำทรวง หัวใจอ้ายสั่น อดกลั้นบ่ไหว เห็นลูกคร่ำครวญร้องไห้ ปวดใจเหมือนไฟสุมทรวง สิ้นรักสิ้นหวัง หมดทางที่จะตามทวง ดอกรักที่เคยแหนหวง มาหลุดล่วงหล่นเลยเลิกลา น้ำตา ผัวนี้ไหลลงสองแก้ม สายตาส่องแนม คอยทางนวลน้องคืนมา เสียงลูกออดอ่อย สุดค้อยหัวใจหนักหนา สิ้นรักสิ้นวาสนา ขาดแก้วตาโศกาจาบัลย์ เมียเอ๋ยเมียข้าผัวนี้ยังคอย เห็นแก่ลูกเรายังน้อย เป็นกำพลอยพรากแม่คิงขวัญ ผัวให้อภัย หากขวัญใจจะหวนกลับหัน ลูกผัวยังรอคอยวัน คอยเมียนั้นมาร่วมเรือนหอ น้ำตา ผัวนี้ไหลลงสองแก้ม สายตาส่องแนม คอยทางนวลน้องคืนมา เสียงลูกออดอ่อย สุดค้อยหัวใจหนักหนา สิ้นรักสิ้นวาสนา ขาดแก้วตาโศกาจาบัลย์ เมียเอ๋ยเมียข้าผัวนี้ยังคอย เห็นแก่ลูกเรายังน้อย เป็นกำพลอยพรากแม่คิงขวัญ ผัวให้อภัย หากขวัญใจจะหวนกลับหัน ลูกผัวยังรอคอยวัน คอยเมียนั้นมาร่วมเรือนหอ...