กำพร้าคู่

สุนทราภรณ์

ชเรา เกิดมากำพร้าคู่
ไร้สวาทชื่นชู ขาดคู่คือชู้ชม
ใจแสนเศร้าเหงาในอารมณ์
หากมียอดชู้จะชมขาดคู่สมชมใคร
ยามเมื่อคราวลมหนาวผ่าน
ไร้คู่กอดอุ่นนาน ยิ่งสั่นสะท้านใจ
ยามร้อนรุ่มหรือกลุ้มอันใด
ไร้ คู่ ลูบ ไล้พัดหวีเพื่อให้ชื่นชู
ยาม หิวใครจะป้อน
ยามหลับนอนแล้วใครนอนคู่
ยามไข้ใครจะดู ใครจะคอยเคล้าคู่ชู้เชย
คนเช่นเรากำพร้าคู่
รสสวาทชื่นชู ไม่เคยได้รู้เลย
อันรักใคร่ฉันใดใครเคย
ขอจงเปิดเผยหรือเพียงจะเอ่ยวาจา
ญยืนแอบฟังอยู่หลังม่าน
เสียงใครบ่นรำพันว่าขาดคู่ขวัญตา
ชตัวฉันบ่นเพราะจนปัญญา
ญก็มัวแต่เพ้อวาจามันน่าจะหาคู่ใจ
ชทำอย่างไรได้สมสู่
ญหาใครช่วยเป็นครูค่อยเรียนรู้ไป
ชครูไหนกล้าชักพาอันใด
ญสอนให้เอาไหมเดี๋ยวเดียวจำได้แม่นยำ
ชโอ้เธอเหมือนดังพระเจ้า
คลายอับเฉาให้ชื่นฉ่ำ
ญสอนให้ใจจงจำ จำในคำสอนพร่ำสำคัญ
ชเร็วบอกมาอย่าช้าได้
ญสอนแล้วอย่าเอ็ดไป อย่าให้ใครรู้ทัน
ชไปซิไปหนใดไปกัน
ญมาไปกับฉันสอนกันเงียบเงียบข้างใน...