กรุณายืนยันการออกจากระบบ
โอ้ ตัวเรา คิดไปชวนเศร้า ใจหนักหนา บ้านอยู่เขา ลำเนาพนา แดนดงป่า เราเกิดมาอาภัพยิ่ง เมื่อมีชาย หมายปอง ปองมั่น ทำให้หวั่นใจหญิง ขอฝากรัก แต่มักไม่จริง ยังเกรงกริ่ง นึกกลัวจริง ๆ น้ำใจผู้ชาย เราเป็นหญิงชาวเขาป่าดง ชายประสงค์เพียงหลงรูปกาย ได้ชม พอสมใจก็หน่าย ความหวานคลาย กลับกลายเป็นรอยน้ำตา เจ็บและอาย เหมือนคนใจง่าย ใครเขาไม่นำพา หญิงเช่นเรา อับเฉาเกิดมา ไร้ราคา หัวใจวาจา ยังซื่อสัตย์เอย เราเป็นหญิงชาวเขาป่าดง ชายประสงค์เพียงหลงรูปกาย ได้ชม พอสมใจก็หน่าย ความหวานคลาย กลับกลายเป็นรอยน้ำตา เจ็บและอาย เหมือนคนใจง่าย ใครเขาไม่นำพา หญิงเช่นเรา อับเฉาเกิดมา ไร้ราคา หัวใจวาจา ยังซื่อสัตย์เอย...